Covermodel: Autobianchi A112 – Italiaanse uk met uithoudingsvermogen
‘Olie wordt schaars’, kopt Autovisie op de cover van editie 45 van 1973. Opa vertelt er weleens over, dat beruchte jaar van de oliecrisis met zijn autoloze zondagen. De lachende dame die bij haar Autobianchi A112 poseert heeft er vast geen weet van, of het deert haar niet.
Haar kleine Italiaan is een bescheiden innemer van benzine, en heeft mede daardoor succesvol de jaren 70 overleefd, in tegenstelling tot menig brandstofverslindende exoot. En dan te bedenken dat de A112 op dat moment al vier jaar op de markt is.
Autobianchi A112
Autobianchi fungeert dan al een tijdlang als een soort pilotmerk voor moederbedrijf Fiat, waardoor het al vroeg de beschikking heeft over een modern, door Aurelio Lampredi ontworpen voorwielaangedreven platform met dwarsgeplaatste motoren. De Autobianchi Primula krijgt het als eerste, later gevolgd door de A111 en de Fiat 128. Niet meer dan logisch dus dat de A112 dezelfde, zij het wat ingekorte basis krijgt. De (30 cm langere) Fiat 127 die twee jaar later volgt deelt die ook.
De designer maakt van de A112 de praktische, driedeurs Mini die British Leyland zo graag had willen maken, overgoten met een flinke dosis Italiaanse flair. De motoren stammen uiteraard uit de rekken van Fiat. Allen vierpittertjes, rond één liter groot, waarvan de oorsprong teruggaat naar de Fiat 600.
De leukste van het stel is de onvervalste hot hatch A112 Abarth. Eerst met 58, later zelfs 70 pk onder het zwarte motorkapje. De stijlvolle A112 wordt een enorme hit, vooral in Italië en vooral bij vrouwelijke klanten. Daarnaast stuurt hij minstens zo leuk als een Mini. Autobianchi weet het succes vast te houden door om de paar jaar flinke updates door te voeren. Om het ontwerp fris te houden wordt er steeds meer kunststof aan het exterieur toegevoegd. Eerst alleen de bumpers, maar al snel volgen spatbordranden, stootstrips, grilleomlijsting en een paneel tussen de achterlichten. Aan het eind van zijn levensduur lijkt het wel alsof de A112 voor minstens een kwart met plastic is ingepakt.
premiumXpeng G9 vs. Nissan Ariya: De beste elektrische premium SUV
Het misstaat niet, maar de puurheid van een vroege versie heeft meer charme. In totaal worden 1.254.178 stuks gebouwd, in maar liefst acht verschillende series. Ondertussen wordt op de exportmarkten de naam Autobianchi uitgefaseerd, en vervangen door Lancia. In 1985 breekt het moment aan dat de gloednieuwe, op de Fiat Panda gebaseerde Y10 het stokje overneemt. De basisversie van de A112 mag dan nog een jaartje door als instapmodel. Zo heeft het charmante kleintje het toch maar mooi 17 jaar uitgehouden.
Aanbod en prijzen
De A112 mag dan succesvol de jaren 70 hebben overleefd, in de jaren 80 zijn de meeste alsnog op de sloop beland vanwege de matige roestpreventie. Toch zijn er genoeg te vinden, zolang je maar in Italië zoekt. Vroege Abarths zijn inmiddels schreeuwend duur, met uitschieters naar 30.000 euro. Zoals gezegd zijn ze bij ons schaars; we vinden enkele projectauto’s, een leuke Elegant uit ‘79 voor net geen 7 mille en een late Junior met slechts 17.000 km op de klok voor 14 mille. Leuk is een ex-Coppa Mille Abarth voor 10 mille, klaar voor de historische autosport.