Walter van Sloten Extra 11 aug 2024, 14:52

Leestijd: 3 minuten

Covermodel: Honda Jazz (AA) – liep te ver voor de muziek uit.

We moesten wel even geduld hebben, maar eindelijk heeft Autovisie de Honda Jazz te pakken voor een roadtest. De kleine broer van de Civic beleeft eind 1981 als Honda City zijn presentatie in Japan, maar krijgt twee jaar later pas groen licht voor verkoop in Europa.

Bij ons krijgt de derde generatie Civic voorrang. Daarmee kunnen we vast wennen aan Honda’s nieuwe, futuristische huisstijl. De Jazz (City is al geclaimd door Opel) sluit daar qua stijl naadloos op aan, maar heeft totaal andere proporties. Kort en hoog, met de motorkap en voorruit in bijna dezelfde hoek, een recht afgesneden achterzijde en wielen op de hoeken van de carrosserie. Een echte monovolume dus, met kleine ronde koplampen die hem een guitige, sympathieke uitstraling geven. Roept daar iemand Twingo? Het kan bijna niet anders of Renault heeft later voor zijn iconische kleintje inspiratie opgedaan bij de Jazz.

De Honda Jazz kreeg ook kritiek

Ondanks het vooruitstrevende ontwerp krijgt de Honda Jazz ook kritiek te verduren. In tegenstelling tot de hoofdruimte is de beenruimte voor lange westerlingen namelijk beperkt en de geluidsisolatie matig. Daarnaast is de City bij de transformatie naar Jazz afgeleukt. Wij krijgen slechts één (karig) uitrustingsniveau en twee varianten van dezelfde 1.2.

De ene 45 pk sterk en gekoppeld aan een vierbak, de andere met 56 pk en vijf verzetten. Later volgt nog een automaat en dat is het dan wel. In tegenstelling tot in Japan, waar de City ook als snelle Turbo, nog snellere Turbo II (die door zijn widebody de bijnaam Bulldog krijgt) en als Cabriolet wordt verkocht. Er is zelfs een versie met 10 cm verhoogd dak, alsof er nog niet genoeg hoofdruimte was.

Ook de ‘hypershift-transmissie’, een vierbak met elektrische overdrive op de hoogste drie versnellingen is niet voor ons. Maar de grootste gemiste kans is dat de kleine opvouwbare scooter die precies in de bagageruimte past de oversteek niet maakt. De combinatie van een Turbo II plus zo’n Motocompo trunkbike heeft tegenwoordig een cultstatus. In 1986 verschijnt een nieuwe City, maar die krijgen wij niet, bij ons verdwijnt de Jazz na drie jaar geluidloos van het toneel. Daarnaast krijgt hij op de thuismarkt een kei-broertje in de vorm van de Today.

Pas 13 jaar later durft Honda het met de zouteloze Logo weer aan in het Europese B-segment, maar dat blijkt een zoethoudertje tot in 2001 de écht nieuwe Jazz terugkeert. Als Honda het lef had gehad ook de Japanse varianten van de eerste Jazz in Europa te verkopen, had die auto vast beter kunnen scoren. De klanten zien hem destijds niet staan, of liepen er vanwege zijn eigenwijze uiterlijk met een grote boog omheen. De hoge aanschafprijs (ook toen al) deed de rest. Maar dat de City/ Jazz een grote inspirator is geweest voor heel veel klassegenoten in de jaren daarna, is evident.

Aanbod en prijzen

Het Honda Jazz-aanbod in Nederland is lekker overzichtelijk. Er staan er precies twee te koop, een witte en een grijze, beide met de 45 pk sterke 1.2, beide in heel mooie staat. De grijze heeft 83.000 km op de klok, vraagprijs 4.900 euro, de witte heeft nog geen halve ton gelopen en moet 7.950 euro kosten. Verder zoeken over de grens loont nauwelijks de moeite.

Gelekt! Dit is de nieuwe BMW 2-serie Gran Coupé

In Duitsland komen we nog een rode 1.2 met vijfbak tegen, voor een ruime 7 mille. Maar dan tikken we ‘City’ in het zoekveld en popt zowaar de fantastische combinatie City Turbo II inclusief Motocompo op. In Duitsland. Een zilvergrijze, voor net geen 69 mille. Hoezo cultstatus?