Walter van Sloten Extra 18 aug 2024, 14:52

Leestijd: 2 minuten

Covermodel: TE 2800 – lekkerste Opel Manta komt uit Vlaanderen

Uitgebouwde wielkasten, een dikke bult op de motorkap, woeste oorlogskleuren en een knoepert van een voorspoiler. Nee, dit is geen ordinair getunede Manta, maar een heuse TE 2800.

Deze heilige graal voor Manta-liefhebbers is het geesteskind van de Vlaming Vic Heylen, een voormalig coureur en racewagenpreparateur met goede connecties bij Opel. Met officieuze ondersteuning van de fabriek bouwt zijn bedrijf Transeurop Engineering een serie Manta’s met de zescilinder uit de Commodore, voor homologatie in de toerwagencompetitie.

TE 2800

Opel heeft dit zelf al eerder met de Manta gepoogd, maar dat strandde vanwege te hoge ontwikkelingskosten. Een eerste prototype staat in 1972 als Manta Rally op het Salon van Brussel te pronken. Er wordt met Opel overeengekomen dat zij kale koetswerken leveren die Transeurop zal afbouwen. Enige voorwaarde: de naam Opel mag er niet op. Wel kan de auto via de Opel-dealer besteld worden en ook de fabrieksgarantie blijft van kracht.

In Nederland verzorgt Jetten Conversions de import van de TE 2800. Heylen en zijn mannen leveren geen half werk. Naast de uiterlijke aanpassingen worden onderhuids verstevigingen aangebracht, een grotere radiateur gemonteerd en het onderstel voorzien van andere veren, instelbare Koni’s en torsiestabilisatoren op de voor- en achteras. De accu wordt naar de kofferbak verplaatst. De vierbak komt van de Manta GTE, naar wens is ook een vijfbak van ZF te monteren.

Dankzij dubbele Zenith-carburateurs levert de 2,8 liter grote zes-in-lijn 143 pk, goed voor een top van 206 km/h. 0 naar 100 raffelt de Übermanta in 7,9 seconden af, bloedsnel voor die tijd. Autovisie is na een eerste rij-impressie onder de indruk van de ‘Mantadore’, hoewel wij het echter meer een snelle, capabele GT vinden dan een groep-II racer. Iedereen die de geschiedenis een beetje kent, weet dat de TE 2800 onder het verkeerde gesternte is geboren.

De oliecrisis gooit roet in het eten, van de ene op de andere dag is de animo voor sportieve auto’s verdampt. De vrienden bij Opel (waaronder de illustere Bob Lutz) verdwijnen één voor één van het toneel en de aanvoer van koetswerken stokt. Heylen probeert nog een voorraad auto’s te slijten aan de Vlaamse Rijkspolitie, maar ook dat spoor loopt dood. Van het plan om minstens 500 TE’s te leveren komt weinig terecht. Naar verluidt zijn er 81 stuks gebouwd, inclusief twee prototypes. In 1975 gaat Transeurop failliet, maar Vic Heylen (inmiddels 93) heeft het tot cultheld binnen de Manta-community geschopt.

Aanbod en prijzen

Het ligt voor de hand dat met een dergelijk bescheiden productieaantal de TE 2800’s niet voor het oprapen liggen. Naar verluidt zijn er net iets meer dan 20 auto’s overgebleven, uiteraard gekoesterd door liefhebbers. Ben je in de markt voor een TE 2800, maak dat dan duidelijk kenbaar in Manta-kringen en wie weet pak je een keer de jackpot.

Peters Proefrit #40: Opel Manta GSi (1988)