Coen Grutters Extra 3 mei 2023, 14:00

Leestijd: 4 minuten

Wat doet deze gare drift-Volvo 940 in onze Autovisie-garage?

Als jonge autogek spreken de stijl en het type auto’s in de Japanse driftkunst mij al jaren aan. Het is tijd om die kunst verder te analyseren. Maar driften is autosport en dat is duur, toch? Als nieuwbakken redacteur van Autovisie ga ik met mijn eigen Volvo 940 proberen aan te tonen dat goedkoop sportief genieten met een gewone auto toch mogelijk is.

Laat mij je voorstellen aan mijn Volvo 940. De herinneringen aan zijn voorganger, een BMW E30, zijn nog vers. Met hulp van enkele goede vrienden hing ik een machtig klinkende 2,5-liter zes-in-lijn in het vooronder van de eighties-held. Ruim een jaar later verhuisde ik, waarna de BMW niet langer droog kon staan. Ook de 3-Serie kreeg een nieuw thuis.

Beperkt budget voor een occasion

Met de opbrengst werd een uitstapje gemaakt naar de wereld van de gemotoriseerde tweewielers. De aangekochte Royal Enfield Interceptor past nog net naast de Ford Mustang, waarmee hij een garage deelt. Niet veel later werd er echter alweer gehunkerd naar een leuke dagelijkse auto. Spijtgevoelens werden verdoofd met bezoekjes aan occasionsites, maar door de aanschaf van de motorfiets was het budget voor een nieuwe auto beperkt.

Beste Volvo ooit gemaakt nu te koop als spotgoedkope occasion

Het gemis van de speelse BMW maakte het verlangen naar een auto waarbij het vermogen naar de achteras wordt gestuurd groot. De lichtgewicht Dreier speelde een hoofdrol in de zoektocht naar de basisbeginselen van het driften.

Op één na goedkoopste Volvo 940-occasion

Zoekende naar een gebruikte, goedkope achterwielaandrijver, kun je eigenlijk niet om de Volvo 940 heen. Op Marktplaats stond een redelijk ogend exemplaar voor een kleine twee mille te koop, destijds de op één na goedkoopste 940-occasion. Na een ouderwets potje handjeklap kon de Volvo voor slechts 1.350 euro worden meegenomen.

Ongetwijfeld tot ongenoegen van autofanaten die hun bolides tot het ventieldopje aan toe origineel houden, dient de Volvo dan ook meerdere doelen. Het moet een betaalbare en praktische auto zijn, die af en toe adrenalinebehoeften kan vervullen tijdens kleine driftevenementen. Comfort en originaliteit zijn daarbij van ondergeschikt belang.

Volvo 940 met 360.000 kilometer

De Volvo 940 staat er – in tegenstelling tot veel leeftijdsgenoten – niet om bekend snel weg te corroderen. In de riante motorruimte rust een 2,3-liter vierpitter met lagedrukturbo; door Volvo-liefhebbers omschreven als schier onverwoestbaar. Dat is maar goed ook, want op de klok staat al zo’n 360.000 kilometer. Het blok levert af fabriek een bescheiden 135 pk, dat vermogen wordt via een handgeschakelde vijftraps versnellingsbak naar de achterwielen doorverwezen.

Hoewel veel vermogen niet hoog op de eisenlijst staat, kan de wastegate eenvoudig worden gemanipuleerd. Het is een kwestie van één enkel vacuümslangetje lostrekken. De lagedrukturbo kan nu plots meer luchtdruk opbouwen dan de hogedrukturbo in de sterkere 940-variant met 165 pk.

Risico

Let wel, de turbo en motor worden hiermee aanmerkelijk zwaarder belast. Met een dergelijke kilometerstand bestaat de kans dat de motor of turbo er de brui aan geeft. Gezien de lage aanschafprijs ben ik bereid dat risico te nemen.

Direct na aankoop wordt de Volvo 940 onder handen genomen. Zo viel bij de eerste rit op dat de ruime gezinswagen over bochtige wegen deint als een zwaarbeladen sloep. Erg comfortabel, maar allerminst praktisch bij het sportievere gooi- en smijtwerk.

Dit zijn 3 betaalbare occasions om in te leren driften

Een verfijnde schroefset is echter duur en dus wordt voor de goedkoopste optie gekozen: de slijptol. In mum van tijd slijpen we er zowel aan de voor- als achterkant drie ringen af. Niet de beste methode natuurlijk; wij raden dit ook niet aan en adviseren een deugdelijke set verlagingsveren te monteren.

Volvo 940 omtoveren tot goedkope drifter

Niet alleen staat de auto nu aanzienlijk lager, ook is de Volvo ontzettend stug na de ingreep. Zo stug dat klinkerwegen waar mogelijk ontweken worden. Toch is dit het gewenste effect. Het gewicht helt in een bocht niet meer zo zwaar op de buitenste wielen. In een natte bocht hoef je niet veel overtuigingskracht in te zetten om de achterkant te laten uitbreken. Het aftermarket stuur kan tijdens dit speelse glijwerk makkelijker dan het originele stuur worden vastgegrepen dankzij zijn suède afwerking.

Andere wielen

Om de wielkasten meer vulling te geven, is een set 18-inch wielen van het Zweedse driftmerk 59North besteld. Helaas laten de wielen al een poos op zich wachten en dus is tijdelijk een set geleende 18-inch wielen van het merk Japan Racing onder de 940 gemonteerd.

Verder heb ik nieuwe achterlichten en bijbehorende afdichtrubbers gemonteerd en is de kofferbakklep voorzien van een nieuw setje gasveren. Doordat we de turbodruk, en dus de belasting, van het ervaren motorblok hebben opgevoerd, zijn ook de olie en het oliefilter vervangen. Nu vloeit er verse, volsynthetische 10W40 door het blok.

De koppeling en het vliegwiel waren in slechte staat en zijn door een lokale Volvo-specialist vervangen. Ook de veerpootlagers en koplampglazen zijn aan vervanging toe. Zo leert deze Volvo 940 mij hopelijk niet alleen beter driften, maar vormt de wagen ook een leuk, leerzaam en niet alledaags project voor een hobbysleutelaar zoals ik.

In de rubriek ‘Onze Garage’ verscheen een uitgebreidere versie van dit artikel eerder in het Autovisie Magazine.