Walter van Sloten Extra 2 mei 2022, 09:24

Leestijd: 2 minuten

Opel Manta A: dé sportwagen voor de gewone man

In elk nummer van Autovisie Magazine duiken we in onze covergeschiedenis. Vijftig jaar geleden prijkte daar de Opel Manta A.

Geen civiele Opel Manta A op de cover van Autovisie 17 van 1972, maar de toerwagen van D.N.R.T met Rien Frankenhout achter het stuur. Twee seizoenen lang wint hij met die auto alles wat er te winnen valt in de 14.000 gulden-klasse en dat zal zeker hebben bijgedragen aan de beeldvorming rond dit jaren ’70-icoon.

Ford Capri

Opel flikt met de Manta hetzelfde kunstje als Ford een jaar eerder heeft gedaan met de Capri. Zet een aan-sprekende, sportieve koets op het onderstel van een modale middenklasser, hou de techniek simpel, de prijzen bescheiden en voilà: instant succes. In dit geval word de basis gevormd door de Ascona, die twee maanden ná de Manta verschijnt. Technisch zijn ze vrijwel identiek, net als het interieur.

Het tweede schot is wel raak: covermodel Porsche 944

De Manta heeft echter een compleet eigen smoelwerk, waarbij de neus geïnspireerd lijkt op de Fiat Dino, terwijl de achterkant met zijn dubbele ronde achterlichten gelijkenissen vertoont met de kleinere Opel GT. De Manta is naar ieders smaak te personaliseren met sportieve of juist luxe uitrustingspakket-ten en daarnaast nog te completeren met allerhande accessoires. Hieruit ontstaat ook de enorme tuningscene rond de Manta, die uiteindelijk meer kapotmaakt dan goed doet voor zijn reputatie.

Lekkerst sturende auto

Gelukkig is het niet alleen uiterlijk vertoon; de Manta staat jarenlang bekend als een van de daadwerkelijk lekkerst sturende auto’s in zijn klasse. Motorisch kun je kiezen voor een amechtige 1.2 met 60 pk, maar de meeste Manta’s zijn met minimaal 1,6 of 1,9 liter inhoud geleverd. In het laatste productiejaar behoort ook een 105 pk sterke 1.9 GT/E met elektronische benzine-inspuiting tot de mogelijkheden.

De Manta is een van de weinige Opel-modellen die een (bescheiden) carrière in de Verenigde Staten heeft gemaakt, alwaar hij via het Buick-dealernetwerk verkocht is. Ook is hij onder eigen merknaam in het Verenigd Koninkrijk geleverd, zonder corresponderende Vauxhall-variant. Die verschijnt wel van de Manta B, die al na vijf jaar het stokje overneemt van de A en maar liefst 13 jaar in productie blijft. Daarna moet de Calibra de Manta doen vergeten. Volgens de laatste berichten keert de naam Manta binnen twee jaar weer terug. Op een elektrische crossover, dat wel.

Aanbod en prijzen

De hoeveelheid Manta’s A in de handel is klein; een goede bemachtigen zal enig geduld vergen. Online loopt het aanbod uiteen van 3000 euro voor een sloper (of onderdelen) tot 12 mille voor een niet-origineel exemplaar met ‘authentieke’ jaren ’70-tuning. Met 1000 euro minder kunnen we instappen en wegrijden met een fraai onderhouden, originele bronskleurige 1.2. In Manta-land Duitsland is de situatie al niet veel beter. Er worden voor de paar beschikbare goede auto’s prijzen rond 20.000 euro gevraagd, met een uitschieter tot 50 mille voor een 1.6 S met zeer lage kilometerstand.