Walter van Sloten Klassiekers 30 okt 2022, 16:00

Leestijd: 3 minuten

Skinny en slim: Citroën Dyane 

De Eend kent iedereen maar in de schaduw van de Citroën 2CV werd een auto geboren met dezelfde genen: maak kennis met ons toenmalige covermodel Dyane. Het zusje was iets moderner maar net zo skinny en slim als haar beroemde zus. 

Moderne opvolger

Na een succesvolle eerste 20 jaar begint de animo voor de Citroën 2CV halverwege de jaren 60 langzamerhand af te nemen. Tijd voor een moderne opvolger zou je denken. Maar vanwege beperkt budget moet deze op dezelfde productielijn als de 2CV worden gebouwd. Het idee is dat de 2CV gewoon verder wordt geproduceerd, met de mogelijkheid dat de nieuweling hem op termijn opvolgt. De eigen ontwerpafdeling heeft het te druk met lopende projecten.  De opdracht voor het nieuwe ontwerp gaat daarom naar Panhard, het illustere Franse merk dat eerder is opgeslokt door Citroën. Helaas krijgt het resultaat de handen van Citroën’s design-opperhoofd Opron niet op elkaar. Vooral de voorzijde wordt nog stevig aangepast voordat de Dyane in 1967 aan het publiek kan worden getoond.

Hoekiger

Missie volbracht, de Dyane is inderdaad vooral een luxere en flink gemoderniseerde 2CV. Minder spartaans, maar mét alle voordelen waardoor de aloude eend zo geliefd is geraakt. Het model valt precies tussen de grotere Ami en de 2CV, een niche waar Renault al eerder heel slim in gesprongen is met de praktische R4. Voor de thuismarkt is het van belang is dat de Dyane in dezelfde fiscale klasse valt als de 2CV, en lager als de Renault. De naam suggereert een connectie met Panhard, er gaan zelfs geruchten dat de Dyane als Panhard uitgebracht had moeten worden. Geen plaatwerkdeel is uitwisselbaar en de ronde vormen zijn vervangen door hoekige, de losse koplampen zijn verhuisd naar de voorspatborden en de holle vorm van de portieren zorgt voor extra stevigheid. De oorspronkelijke 2CV proporties zijn nog altijd duidelijk herkenbaar.

Vijfde deur

Grootste verbetering is de toevoeging van een vijfde deur. Gebleven zijn de losstaande spatborden en half afgedekte achterwielen, het canvas roldak, de paraplu-schakeling en de uitneembare banken. Ook het ultra-comfortabele onderstel is een-op-een overgenomen en de zuinige, luchtgekoelde tweecilinders zijn gewoon weer van de partij. In eerste instantie met 425 cm3, vanaf 1969 met 435 en 602 cm3 inhoud. De Dyane slaat goed aan en de eerste jaren verkoopt hij beter dan de 2CV.

Eend revival

Maar begin jaren 70 gebeurt er iets merkwaardigs.  Door de energiecrisis trekt de verkoop van de goedkopere 2CV flink aan, ten koste van de Dyane. De karakteristieke 2CV blijkt onvervangbaar en verandert in de jaren 70 van rudimentair vervoer voor de Franse boer tot de enige sociaal geaccepteerde auto van de linksgeoriënteerde bevolkingsgroepen. Toch blijft verstandige grote broer Dyane het gehele decennium naast de 2CV leverbaar. In 1977 wordt zelfs nog de charmante besteller Acadiane aan het programma toegevoegd en krijgt hij beschikking over schijfremmen voor. In 1983 loopt na 16 jaar en bijna 1,45 miljoen exemplaren de laatste Dyane van de band, tegen meer dan 3,8 miljoen 2CV’s in de dezelfde periode. Die laatste marcheert dan nog zeven jaar dapper door tot veiligheids- en emissie-eisen een einde maken aan het luchtgekoelde tijdperk.

Aanbod en prijzen

Waar de Eendenprijzen inmiddels door het dak gaan, blijven de prijzen van de minder populaire en zeldzamere Dyane nog achter. Gelukkig is de tijd dat er veel geslacht werden voor onderdelen wel voorbij. Goed nieuws voor de liefhebber, want de rijbeleving is identiek en de Dyane heeft zijn
onmiskenbare eigen charme. Reken op 1500 euro voor een project, een mille of 7 voor een mooi gebruikt exemplaar en maximaal 15.000 euro voor topkwaliteit. Zelf sleutelen is makkelijk, onderdelen zijn goed verkrijgbaar en relatief betaalbaar. Daarnaast zijn er specialisten te over.