Autofolder: Spectre R42
Een briefje naar een Engelse autobouwer leidde ertoe dat ik een paar weken later in Engeland stond. Het was een hit-and-run trip van een dag.
Ik had een brief naar het Engelse sportwagenmerk Spectre gestuurd. Kort daarna kreeg ik een reactie. Op de deurmat lag een enveloppe met daarin een eenvoudige folder en een gedrukte nieuwsbrief. Het is altijd leuk om een reactie van een autobouwer te krijgen. De grootte en dikte van de folder maakte mij nooit uit. Elke fabrikant kiest er immers zelf voor wat voor folder zij uitbrengt en ik conformeer mij daaraan. Ik neem sowieso alle documentatie in mijn verzameling op, dik of dun, mooi of lelijk.
VIP-badge
Enige tijd later ontving ik een tweede enveloppe van Spectre. Het bedrijf stuurde een brief waarin het aankondigde deel te nemen aan de Birmingham Motor Show 1996. Mocht ik in de buurt zijn, dan was ik van harte welkom, stond er in de brief. De heren hadden alvast een VIP-badge bijgesloten. Dat kleine blauwe kartonnetje maakte wat in mij los. Ik had echt het gevoel een VIP te zijn. Hoe mooi was het om naar de Birmingham Motor Show te gaan, want die beurs had ik nooit eerder bezocht.
Bounty
Hoe een en ander uiteindelijk is gelopen, weet ik niet meer, maar ik ging. Tezamen met mijn vriendin (nu vrouw) en mijn moeder stapten we ‘s avonds laat in een Peugeot 405. Via de Kanaaltunnel togen we naar Engeland. Ik reed met een Bounty voor het instrumentarium, zodat ik mij herinnerde hoe de rotondes te nemen en hoe weg te rijden bij het tankstation en op het parkeerterrein. ‘s Ochtends vroeg arriveerden we in Birmingham. Gewapend met een trolley, die mijn moeder steevast ‘bestuurde’ liepen we over de beursvloer. Uiteraard verzamelde ik bij alle stands de nodige Engelstalige brochures van de rechtsgestuurde auto’s.
Relatie
We kwamen aan bij de stand van Spectre. Ik toonde de badge en ik mocht direct op de kleine afgesloten stand. Ik kreeg uitleg over alle details van de auto en kon wat te drinken krijgen. Mijn vriendin liep aan mijn zijde, mijn moeder bleef met de trolley altijd buiten de stands wachten. De badge van Spectre opende niet alle de deuren tot de display van de Engelse sportwagenfabrikant, ook bij de andere merken in dezelfde hal was ik welkom. Bij Aston Martin ontmoette ik de pr-dame, waar ik jaren later zakelijk gezien heel veel contact mee had.
Op en neer
Na een succesvol beursbezoek stapten we weer in de auto. Op weg naar de Kanaaltunnel, om vervolgens richting Nederland te rijden. In zo’n 24 uur waren we ‘even’ op en neer gereden naar Birmingham en hadden we de show bezocht. En dan te weten dat mijn moeder, de tweede chauffeur, aangezien mijn vriendin niet in Engeland durfde te rijden, voor het bezoek aan Engeland nog een volledige dag had gewerkt.
LEES OOK: AUTOFOLDER: ASTON MARTIN V12 VANQUISH
Spyker
Spectre bouwde uiteindelijk 25 auto’s, waarvan er één lange tijd bij de Nederlandse importeur in Rijssen heeft gestaan. Bij het ene bezoek aan de Birmingham Motor Show 1996 is het overigens niet gebleven. Uiteindelijk ben ik drie keer geweest. Maar in 24 uur op en neer heb ik toen alleen met het vliegtuig gedaan. De keer dat ik met de auto ging, hebben mijn vriendin en ik een hotel in de buurt van Newport Pagnell genomen. De Donkervoort waarmee we toen op en neer reden was tot het dak afgeladen met kleding, folders en schaalmodellen.