Autovisie Nieuws 14 okt 2020, 08:12

Leestijd: 6 minuten

BAM! Straatversie van de Gordon Murray T.50 is al helemaal uitverkocht

Het is weinig autoliefhebbers weggelegd om een eigen auto te ontwikkelen, die vervolgens daadwerkelijk als prototype te bouwen, om daarna kopers te vinden zodat de gelimiteerde serie amper enkele weken na de onthulling totaal is uitverkocht. En dat ook nog eens voor een prijskaartje van 2,6 miljoen pond per stuk! Gordon Murray flikte het. Alle exemplaren van zijn T.50 zijn uitverkocht.

Dan hebben we het over 100 exemplaren, maar vergeet niet: hij kost 2,6 miljoen pond exclusief belastingen. Dat is ook voor een gefortuneerde autofreak geen bedrag dat je zonder blikken of blozen voor een onbekende sportwagen op tafel legt. Niemand heeft reeds met de sportcoupé kunnen rijden. Sterker nog, er bestaat alleen een prototype. De productie start pas in 2022. Toch hebben honderd mensen direct een aanbetaling voor de T.50 gedaan, en er bestaat zelfs een wachtlijst. De mensen op de reservebank zitten te popelen dat een van de gegadigden de order intrekt.

Indrukwekkende historie

Maar waarom is de T.50 enkele weken na zijn onthulling compleet uitverkocht? Om de doodeenvoudige reden dat Gordon Murray achter het project staat. Murray is een grootheid met een imponerende cv, waarop uiterst succesvolle carrières in de Formule 1 en bij McLaren staan. Hij maakte deel uit van F1-kampioenschappen en zette de indrukwekkende en legendarische McLaren F1 op papier.

T.50 als virtuele opvolger McLaren F1

Als Murray iets creëert, weet je direct de filosofie achter het project. Gordon Murray Automotive, zoals het bedrijf achter de T.50 officieel heet, lanceert de enige echte vervanger van de McLaren F1. Het is een supercar volgens een concept waarin prestaties en een laag gewicht centraal staan. Feitelijk is er vanuit de auto-industrie nooit een antwoord op de F1 gekomen, zelfs niet vanuit McLaren. Murray pakt de handschoen op en verbetert het concept dat hij ooit heeft neergezet, dankzij nieuwe technologische ontwikkelingen en onvolkomenheden in het oorspronkelijke product. De naam T.50 is een verwijzing naar zijn vijftigste project in zijn vijftigjarige carrière.

Cayman-formaat

Je hoeft er geen inmiddels peperdure (die is 20 miljoen euro waard) McLaren F1 naast te zetten om de gelijkenissen te zien. Wat direct opvalt is dat ook de T.50 uiterst compact is. Hij is met 4,35 meter korter dan een Porsche 718 Cayman, maar met 1,85 meter wel een fractie breder voor meer comfort. En bovenal lichter, want de uiterst compacte coupé weegt slechts 986 kg. Hij is vervaardigd rondom een carbon fibre chassis met dito bodypanelen, die tezamen slechts 150 kg wegen.

Technologische ontwikkeling

Het ontwerp doet direct denken aan de F1. Geholpen door nieuwe lichttechnologie werden de lampen kleiner, maar de vorm van de glasunit bleef nagenoeg gelijk. De voorklep kent dezelfde vorm, net als de grote voorruit (met 28% lichter glas). Ook op de T.50 openen de deuren als de vleugels van een vlinder (met bovenop glaspanelen) en kenmerkt de achterzijde zich door (nu enkele) ronde lichtunits in een groot zwart rooster. De centrale zitpositie van de bestuurder is eveneens overgenomen, net als de bagagevakken net voor de achterwielen.

Exotische componenten

Murray gebruikte voor de T.50 geen blauwdruk van de F1, want in dik dertig jaar stond de technologische ontwikkeling niet stil. Ook niet als het om materialen gaat. Bovendien weet Murray inmiddels dat zaken als een brandstofzak (levensduur 5 jaar), bespoke-banden (max. 5000 km, productie alleen nog op speciale bestelling) en lichtgewicht koppeling (max. 5000 km) zaken zijn die weliswaar hightech zijn, in de dagelijkse praktijk uiterst kostbaar en beperkt bruikbaar zijn. Zo staat de T.50 nu op een gangbare bandenmaat, Michelin Pilot Sport 4S met vóór 235/35R19 en achter 295/30R20. En oh, hij heeft nu een lichte, elektrische stuurbekrachtiging, die werkt bij snelheden tot 16 km/h ter ondersteuning tijdens het inparkeren.

Lichtgewicht structuur

Door een andere (lichtgewicht) structuur van de carbon fibre behoeft de tub geen twee centrale kokerbalken – waartussen in de F1 de bestuurdersstoel staat – maar heeft hij ze als dorpels. Het vergemakkelijkt de in- en uitstap, aangezien door de centrale zitpositie de stoel drie centimeter verder naar voren staat. Dat leverde overigens een esthetisch probleem met de buitenspiegels op. Die grote jongens zouden op de wielschermen komen om voldoende zicht te bieden, maar tegelijkertijd beperkten ze juist het zicht schuin naar voren. De T.50 krijgt camera’s op de flanken, waarbij het beeld op schermen op de hoeken van het dashboard zijn ondergebracht.

Analoog

Alle kopers dienen bij de fabriek de gepersonaliseerde stoel te komen aanmeten, net als de stuurwielpositie en de set-up van de box met aluminium koppelings- en rempedaal en titanium gaspedaal. Het interieur is minimalistisch. Een stuur is om aan te draaien en daar zitten dus geen knoppen op. Erachter zitten flippers voor de ‘grootlicht-knipperen’ en claxon met op het dashboard bevestigde clusters voor de gebruikelijke zaken. Het instrumentarium bestaat uit een analoge toerenteller, geflankeerd door twee schermen met daarboven de ventilatieroosters, die voor de passagiers in het dak zijn ondergebracht. Via de schermen bedien je niets, want Murray haat aanraakschermen. Je leest er louter de informatie op af. Alle bedieningsfuncties hebben een knop of schakelaar, die gesitueerd zijn naast het stuurwiel of op de tunnel naast de stoel.

Geëlektrificeerde V12-motor

Als chauffeur zit je op veilige afstand van de jankende motor. Ook in de T.50 hangt een V12-motor, al is die nu geëlektrificeerd door de aanwezigheid van een 48 Volt-boordsysteem. Het motorblok is specifiek voor de T.50 door Cosworth ontwikkeld. In eerste instantie ging Murray uit van een 3,3-liter V12, maar de definitieve specificaties van de auto noodzaakte een hercalculatie, waardoor Cosworth op een optimaal slagvolume van 3,9 tot 4,0 liter uitkwam. Het doel was om het prestatieniveau van de F1 te evenaren. De V12 weegt 178 kg en put 663 pk bij liefst 11.500 toeren per minuut uit het slagvolume van 3,9 liter. Precies 71% van de trekkracht is al voorhanden bij 2.500 toeren. Aan de krachtbron hangt een handgeschakelde zesbak.

Vrij van spoilers

Het overall-ontwerp is vrij clean en spoilers ontbreken, zoals de F1 dat ook is. Ook nu kiest Murray voor een grote ventilator achterop om het prestatieniveau te verbeteren. Waar de F1 twee kleinere, uit het zicht ontnomen ventilatoren heeft, daar is de T.50 uitgevoerd met één groot exemplaar, dat bovendien pontificaal in de achterzijde is geïntegreerd. In combinatie met de actieve achterspoilers en interactieve diffuser creëert de ventilator een 50% hogere downforce, en zelfs 100% hoger tijdens het remmen! In de speciale aero-stand reduceert het systeem de drag met 12,5%, waardoor je 50 pk aan het vermogen kunt toevoegen.

Track-versie nog beschikbaar

De T.50 is voor 98% een Engels product. De compacte sportwagen wordt er ook gebouwd. Volgend jaar gaat de eerste auto in productie en zal in 2022 naar de klant gaan. 99 straatversies zullen volgen, net als 25 track-auto’s. Bij de aankondiging van het project was de helft van de oplage direct vergeven, bij de onthulling van de auto bijna 70%. Inmiddels is de straatversie uitverkocht. Voor de Track-version zijn nog enkele slots beschikbaar. Naar verluidt hebben verschillende F1-kopers een order geplaatst.