Autovisie Nieuws 7 mei 2015, 09:10

Leestijd: 2 minuten

Over bolletje pijltje en onbegrijpelijke tripmasters

Autovisie staat dit jaar weer aan de start van de bekendste klassiekerrally van ons land: De Tulpenrallye. Team Autovisie neemt u mee van de voorbereidingen tot aan de finish in Noordwijk op 16 mei. Vandaag: terug naar school en trainen.

Goed, nadat de eerste paniek over deelname aan de Tulpenrallye was geluwd, deden navigator Jérôme Wassenaar en ik wat alle journalisten in tijden van crisis doen: zoveel mogelijk mensen bellen. Er moest toch iemand zijn die ons kon helpen? Die iemand bleek sneller te vinden dan gedacht. Zelfs al snapten we weinig tot niks van rallyrijden, we beseften al wel vrij vlot dat de sleutel tot een fatsoenlijk resultaat letterlijk in de navigatorstoel zit. Je kan nog zo’n geweldige auto aan de start brengen, zonder de juiste route heb je er niks aan. Uit de wandelgangen hoorden we al hele ritsen voorbeelden. De namen houden we voor ons.

“En dat moet wij straks gaan doen? Opnieuw een licht slikmoment”

De reddende engel heette Yolanda Zijl. Een topnavigator die vorig jaar net niet de Tulpenrallye won en eigenaresse is van Bolletjepijl.nl, een online school voor iedereen die graag navigator wil worden bij klassieke rallyes. Of daar, zoals Jérôme, toe wordt gedwongen. Yolanda zette ons binnen enkele uren na het eerste contact virtueel op school. En omdat ze waarschijnlijk haar pappenheimers kent, nodigde ze ons ook uit voor een spoedcursus een paar dagen later op haar bedrijf in Bleiswijk. Bij binnenkomst draaide er een onboardfilmpje van Yolanda en haar man Jan-Peter. En dat moeten wij straks gaan doen? Opnieuw een licht slikmoment.

De stoomcursus bleek gelukkig begrijpelijk en Yolanda lukte het met haar enthousiasme de ergste paniek weg te nemen. Binnen een ochtend snapten we iets van de verschillende kaartleessystemen, lukte het om soortement van de juiste route tussen de eerste en laatste controle in te tekenen en dachten we zelfs iets te vatten van de slimmigheden die uitzetters blijken uit te halen. Ik kreeg er zowaar vertrouwen in. Zelfs toen vriend Wassenaar tussen neus en lippen meldde niet echt te snappen hoe de tripmaster in onze Mazda nou precies werkte. Hij had het rood/gele apparaat eerder van de week gehaald bij Classic Job in Dalfsen. De Mazda stond inmiddels weer op onze testparkeerplaats, maar dus met een essentieel meetapparaat waarvan mijn navigator niks snapte. Het zou allemaal goed komen. Toch?