Autovisie Nieuws 9 mrt 2015, 16:48

Leestijd: 3 minuten

Cizeta: de zotheid van een zestiencilinder

Kleine Merken Maandag is vandaag wel érg klein, want het Italiaanse Cizeta Automobili kwam nooit verder dan één model. De V16T was niet een getunede Lamborghini Diablo, zoals hij op het eerste gezicht lijkt, maar de Bugatti Veyron van zijn tijd.

De T in de typeaanduiding is misleidend. Achterin de Cizeta ligt geen turbomotor, maar een atmosferische V16 die dwars is ingebouwd. Gekoppeld hieraan is een in lengterichting geplaatste handgeschakelde vijfbak, waardoor het geheel van boven gezien een t-vorm heeft. Overigens is de benaming V16 niet helemaal correct. De krachtbron bestaat uit twee V8’en die gebruikmaken van hetzelfde blok en hun pk’s via één uitgang (tandwieloverbrenging) aan de transmissie doorgeven.

“Supercarprestaties? Mwoah, zelfs begin jaren negentig al niet meer.”

De 6,0 liter unit produceert zo’n 547 pk aan vermogen en 542 Nm aan koppel. De 1.700 kg zware Cizeta haalt er een topsnelheid van ongeveer 328 km/h mee en spurt in zo’n 4,5 seconden van stilstand naar 100 km/h. Supercarprestaties? Mwoah, zelfs begin jaren negentig eigenlijk al niet meer. Ter vergelijking, de Jaguar XJ220 en Ferrari F40 deden de standaardsprint in 3,8 seconden. Om over de 3,2 seconden van de McLaren F1 en Bugatti EB 110 SuperSport nog maar te zwijgen.

Als het op zeldzaamheid aankomt, verslaat de Cizeta ze echter allemaal. Hoeveel exemplaren er tussen 1991 en 1995 van de V16T zijn gebouwd, is niet helemaal duidelijk. Er worden aantallen genoemd van zes of zeven, maar ook van zeventien of twintig. Wel zeker is dat er later, in 1999 en 2003, nog drie auto’s bijkwamen, twee coupés en een spyder. Die Cizeta Fenice TTJ Spyder is uitgevoerd in het geel en is de enige open V16T ooit gemaakt.

De geestelijk vader van de V16T is voormalig Ferrari-dealer Claudio Zampolli (zijn initialen C.Z. spreek je in het Italiaans uit als Cizetta). Hij zette eind jaren tachtig zijn eigen autofabriek op, samen met muziekproducent Giorgio Moroder (bekend van onder meer de Donna Summer-discohits Last Dance en Hot Stuff). Die laatste trok zich na de onthulling van de V16T echter terug uit het bedrijf, dus prijkt alleen op het prototype de naam Cizeta-Moroder.

Verantwoordelijk voor het uiterlijk van de Cizeta was meesterontwerper Marcello Gandini, die ook de Lamborghini Miura, Alfa Romeo Montreal en Lancia Stratos tekende. Hij had het design in eerste instantie bij Lamborghini aangeleverd voor de Diablo, maar daar werd het, tot woede van Gandini, te extreem bevonden en afgezwakt. Daarom stapte de Italiaan met het oorspronkelijke ontwerp naar Cizeta, waar het één op één werd overgenomen.

Kenmerkend zijn de afgeplatte achterste wielkasten (zoals de Lamborghini Countach LP400 dat ook heeft), de vier (!) klapkoplampen, de louvres op de zijkant en de puntige achterspoiler. Opvallend is ook het behoorlijke verschil in breedte tussen de voor- en achterkant. De dwarsgeplaatste V16 neemt namelijk zoveel ruimte in dat de carrosserie van de Cizeta aan de achterkant uitwaaiert naar bijna 2,1 meter breed.

“De Cizeta V16T is in de Verenigde Staten overigens illegaal”

De V16T is in de Verenigde Staten overigens illegaal, omdat hij daar niet aan de strenge emissie- en veiligheidseisen voldoet. Iets waar een Californische eigenaar in 2009 de gevolgen van ondervond toen zijn rode exemplaar in beslag werd genomen. Hij had de auto in 2001 naar de VS gehaald voor onderhoud (na het faillissement van Cizeta had Zampolli zijn bedrijf voortgezet in Californië), maar hem daarna stiekem daar gehouden. De V16T werd door de Amerikaanse overheid geveild.