Column Jaco Bijlsma: Boetebeleid
Eindelijk, dat dacht ik toen recent een onderwerp de voorpagina haalde dat mij al veel langer heel erg stoorde. ‘Stop perverse prikkel’ stond er boven het artikel, waarin politici deze opmerkelijke bewoordingen kozen. Dat deden ze om eindelijk afstand te nemen en hun afkeuring te uiten over de voorgenomen kabinetsplannen om de politie meer boetes te laten schrijven, om zo de gaten in de Justitiebegroting te dichten.
“Ik raak nu een beetje geërgerd”, zei minister Van der Steur uiteindelijk, toen collega’s maar doorvroegen naar het motief voor die extra boetes. Boetebeleid is overigens iets wat al jaren vraagtekens oproept, maar nog nooit werd de incassomotivatie door de overheid zo openlijk gepresenteerd. Niet meer dan normaal dus, dat onze
We zijn in mijn ogen al veel langer de weg kwijt als het gaat om verkeersboetes. Niet alleen zijn die boetes exorbitant hoog, ook al die verschillende maximumsnelheden zijn ronduit verwarrend en gevaarlijk. Ik heb nog nooit zoveel mensen op hun snelheidsmeter zien turen als de laatste jaren, ongetwijfeld omdat ze al eens eerder het slachtoffer waren van zo’n niets ontziende trajectcontrole. En het gaat daarbij zeker niet om snelheidsmaniakken, maar om gewone mensen. Zelfs om opa’s en oma’s, die vroeger op een verjaardag hoofdschuddend meeluisterden als het roekeloze neefje vertelde over zijn laatste verkeersboete. Ook zij krijgen nu verkeersboetes omdat ze drie kilometer te hard reden op die vijf banen brede A2.
En dus kijken ze vanaf dat moment minder op de weg en meer naar hun snelheidsmeter. De veiligheid neemt dus eerder af door dat incassogebaseerde boetebeleid dan dat die toeneemt. Dat beleid was overigens al ingezet voordat de gewraakte kabinetsplannen de voorpagina haalden, zo bleek na onderzoek door deze krant. Daaruit bleek namelijk dat het aantal uitgedeelde boetes en flitscontroles eerder dit jaar al aanzienlijk steeg. En als u dan weet dat het overgrote deel van die boetes volledig geautomatiseerd tot stand komt, dan zeg ik ook dat dat maar één effect sorteert: minachting voor de overheid.
Dat de politie zich verzet omdat ze misbruikt worden als incassodienst begrijp ik, ze hadden al jaren eerder in opstand moeten komen. Ze moeten veel vaker in levenden lijve een waarschuwing of bekeuring met kundige toelichting kunnen uitdelen, dat is tien keer overtuigender dan zo’n anonieme acceptgiro die je beboet voor een overtreding waarvan je je de tijd en de plaats vaak niet eens meer herinnert. Dát wekt bij ons dus ergernis op, mijnheer Van der Steur. En dat vergroot de veiligheid niet.