Walter van Sloten Nieuws 29 dec 2024, 14:14

Leestijd: 3 minuten

Covermodel: Ferrari Dino 308 GT4 – middenmotor en 4 zitplaatsen

Iedereen met een beetje ruimtelijk inzicht snapt dat de combinatie van vier zitplaatsen en een middenmotor geen best uitgangspunt is voor mooie proporties. Des te knapper is het dat Marcello Gandini voor de Ferrari 308 GT4 met zo’n sterk ontwerp op de proppen komt.

Gandini, die zat toch bij Bertone? Klopt, volgens de overlevering was Enzo Ferrari nogal gecharmeerd van zijn werk. Bertone zou via Fiat de opdracht hebben binnengehaald. In ieder geval zit er na 20 jaar door Pininfarina ontworpen serie-Ferrari’s ineens een vreemde Bertone-eend in de bijt, en Pininfarina is daar niet blij mee.

Kritiek

Bij het debuut van de Ferrari 308 GT4 op de Parijse Autosalon van 1973 zijn de kritieken niet mals. De stap van de elegante 246 naar de hoekige wigvorm is erg groot voor veel Ferraristi. Daarnaast lijkt hij volgens critici te veel op Gandini’s Lamborghini Urraco, de grootste concurrent. Bertone wordt er zelfs van beschuldigd Ferrari een afgekeurd Urraco-ontwerp te hebben verkocht. Drie jaar later tekent Gandini voor Ferrari nog de extreem hoekige concept-car 308 Rainbow, maar de naam Bertone heeft nooit meer op een serie-Ferrari gestaan.

Wat ons betreft is deze eerste exponent van de lange reeks Ferrari’s met V8 in het midden een geslaagde, evenwichtige verschijning. Wij zien er wel een vleugje Stratos in (en inderdaad ook wel wat Urraco). Ondanks persoonlijke bemoeienissen van Enzo zelf blijft de indeling van het interieur een compromis.

Achterin passen alleen kleine kinderen, de zit achter het stuur is ietwat scheef. Het dashboard is fraai, met zeven klokken op een zilverkleurige achtergrond. In eerste instantie wordt de GT4 onder de merknaam Dino verkocht, net als zijn voorganger. Vooral om de V6 en V8 te distantiëren van de ‘echte’ Ferrari’s met V12. Maar de klandizie wil een steigerend paard op de neus.

Daarnaast is de GT4 de enige in Amerika gehomologeerde Ferrari, en die zou dan geen Ferrari heten? Slecht voor de zaken en na een facelift in 1976 krijgt iedereen dan ook zijn zin. Hier en daar blijft nog wel een Dino-badge achter, wellicht als concessie aan de baas. Speciaal voor Italië verschijnt een 208 GT4, aangezien auto’s met een cilinderinhoud van meer dan twee liter daar zwaar worden belast.

Dat resulteert in de kleinste V8 voor serieproductie ooit, maar ook in de traagste Ferrari ooit. De 208 moet het doen met 170 pk, 85 minder dan de 308. Een groot succes wordt het niet. Het vierzits-V8 concept krijgt in 1980 een vervolg met de Ferrari Mondial 8 die technisch voortborduurt op de GT4. Maar voor het design daarvan tekent Pininfarina…

Aanbod en prijzen

Een heel groot succes was de GT4 niet met 2.826 stuks 308 en 840 stuks 208. Desondanks was het jarenlang de goedkoopste manier om Ferrari te kunnen rijden. Die tijd is voorbij, die eer gaat tegenwoordig naar de Mondial.

De Ferrari 308 GT4 heeft zijn eigen (kleine) liefhebbersschare gevonden. Het goede nieuws is dat de meeste GT4’s nog aan de goede kant van de 100.000 euro te vinden zijn, al schurken veel exemplaren daar al dicht tegenaan. Ook het aanbod is ruim, als je tenminste bereid bent over de grens te zoeken. 208’s zijn gek genoeg niet per defintie goedkoper. En ook hier geldt uiteraard de regel: hoe gedocumenteerder, hoe beter.

Dit is hoe extreem snel de Corvette ZR1 van 0 naar 100 km/h sprint