Autovisie Nieuws 20 jul 2021, 17:58

Leestijd: 8 minuten

Deze momenten beslisten eerder al een Formule 1-kampioenschap

Het kan je haast niet ontgaan zijn dat Formule 1-coureurs Max Verstappen en Lewis Hamilton afgelopen zondag op Silverstone in aanraking kwamen met elkaar. Verstappen schoot hard van de baan af terwijl Hamilton alsnog de race won. Het deed de voorsprong van de Nederlander in het kampioenschap flink slinken, van 33 naar 8. De crash deed veel stof opwaaien en kan nog wel eens een cruciale rol spelen in de titelstrijd tussen de twee. Het zou dan niet voor het eerst zijn dat een opmerkelijk moment als deze een titelstrijd zou beslissen. Autovisie geeft een overzicht van momenten die een Formule 1-kampioenschap beslisten.

Nigel Mansell, 1986

In 1986 leek Nigel Mansell af te stevenen op zijn allereerste Formule 1-titel. De Brit, bekend om zijn opvallende snor, begon als favoriet aan de Australische Grand Prix (in Adelaide destijds, nu is dat in Melbourne) dankzij een voorsprong van zes punten op concurrent Alain Prost. Nelson Piquet zat ook nog in de race om de titel, want die lag slechts een puntje achter op de Fransman. Om het kampioenschap op zijn naam te schrijven hoefde hij ‘slechts’ derde te eindigen. Maar zoals de titel van dit artikel al suggereert, zou het in tranen eindigen voor hem.

In ronde 63 van de 82, richting de slotfase dus, ging het helemaal fout voor de Williams-coureur. Hij lag op koers om zichzelf tot kampioen te kronen, maar daar dachten zijn Goodyear-banden anders over. Een van die banden klapte spontaan en schakelde de Brit uit, die de kansen op de titel in rook op zag gaan. Alain Prost won de race en meteen het kampioenschap van 1986. Mansell kon het amper geloven en sloot zichzelf op in zijn caravan. Pas in 1992 zou hij zich eindelijk kronen tot wereldkampioen.

Hamilton wint GP Groot-Brittannië na rampzalige crash Verstappen

Ayrton Senna versus Alain Prost, 1989

Misschien wel een van de bekendste beslissende momenten in een Formule 1-titelstrijd: Ayrton Senna versus Alain Prost. In 1989 moest Senna de laatste twee races van het seizoen winnen om de grote trofee weg te kapen van zijn Franse teamgenoot bij McLaren. De Japanse Grand Prix was de voorlaatste race van het seizoen en Senna moest dus winnen. De Braziliaan deed wat hij moest doen en begon de race vanaf de poleposition, nadat hij ruim 1,7 seconden sneller was dan Prost. De Fransman had echter een betere start en nam de leiding over. Hij zou het begin van de race domineren, maar Senna herstelde zich na zijn pitstop.

In ronde 46 gebeurde hét moment. Senna dook aan de binnenkant bij Prost na een late remactie bij het ingaan van de laatste chicane, maar de twee teamgenoten raakten elkaar. Prost stapte uit en wist dat hij bij een dubbele uitvalbeurt op deze manier kampioen zou worden, al gaf Senna het niet zomaar op. Hij wist zijn weg te vervolgen met wat hulp van de marshals langs de baan. Hij haalde vervolgens Alessandro Nannini in en herpakte zo de leiding, om uiteindelijk de race te winnen.

Verstappen breekt ook uniek leeftijdsrecord: terugblik op beste podiumplaatsen

Tenminste, dat is wat hij dacht. Hij kwam wel degelijk als eerste over de streep, maar zou niet veel later gediskwalificeerd worden omdat hij de chicane niet had genomen bij het terugkeren op de baan. In dat besluit was een belangrijke rol weggelegd voor de FISA-president, destijds het bestuursorgaan van de Formule 1, Jean-Marie Balestre. De FISA ging zelfs zo ver dat het de Braziliaan als een gevaarlijke coureur bestempelde en legde hem een verbanning van zes maanden én een boete van 100.000 pond op. Uiteindelijk stond Senna wel gewoon op de deelnemerslijst voor 1990. Omdat het vermoeden bestond dat Balestre, een Fransman, zijn landgenoot bevoordeeld zou hebben moest Prost zich wel uiten over het voorval en de FISA vrijspreken van een voorkeur. Senna dreigde uit protest uit de Formule 1 te stappen, maar kwam later terug op dat besluit.

Het zou een van de meest controversiële momenten ooit uit de Formule 1-geschiedenis worden.

Michael Schumacher versus Jacques Villeneuve, 1997

Michael Schumacher ging met een voorsprong van slechts één puntje de laatste race van het seizoen 1997 in. Op het Spaanse circuit Jerez moest de Duitser, destijds al tweevoudig wereldkampioen, zijn grote rivaal Jacques Villeneuve verslaan. Op zijn beurt wist de Canadees ook dat hij de Ferrari-coureur moest verslaan om kampioen te worden.

In ronde 48 van de race volgde het bekende moment. Villeneuve zat dicht achter de Ferrari en haalde hem binnendoor in bij de Dry Sac-bocht. Schumacher stuurde echter hard in en kwam met schade in de grindbak terecht. Villeneuve kon zijn weg vervolgen en zou als derde over de streep komen terwijl Schumacher puntloos strandde. Villeneuve kroonde zich zo tot de kampioen van 1997. Voor Schumacher was het toen echter nog niet voorbij. Hij moest zich bij de FIA verantwoorden voor de crash – waarbij hij mogelijk opzettelijk Villeneuve uit wilde schakelen om het kampioenschap veilig te stellen – en zou uiteindelijk uitgesloten worden van het kampioenschap. Hij verloor zijn tweede plaats in het klassement, maar mocht zijn zeges en punten behouden.

Wat verdient Max Verstappen als hij dit jaar kampioen wordt?

Villeneuve blikte enkele jaren geleden terug op het weekend: “Michael en ik praatten niet met elkaar in aanloop naar de race”, schreef hij op Formula1.com. “We konden nooit met elkaar opschieten. We hadden elkaar niet meer in elkaars ogen gekeken sinds ik hem buitenom inhaalde op Estoril een jaar eerder. Dat was beschamend voor hem, het had zijn ego beschadigd en hij nam het persoonlijk op. Ik haalde hem iets van drie keer in in 1996, niemand haalde Michael in!”, aldus de altijd wel uitgesproken Villeneuve.

Na afloop vierde Villeneuve feest met zijn team, maar daar kwam wel een verrassing om de hoek. “Ik speelde de rol van barman. Ik serveerde de drankjes, het werd allemaal heel luid. Zelfs Michael kwam opdagen, met een blonde pruik”, als grap naar de haarstijl van Villeneuve. “Hij kwam achter de bar en sloeg een arm om mij heen terwijl zijn vrouw een foto maakte. Dat vond ik wel leuk.”

Lewis Hamilton versus Felipe Massa, 2008

Lewis Hamilton, destijds McLaren-coureur, en Ferrari-coureur Felipe Massa streden een lange strijd in 2008, waarbij de allerlaatste race doorslaggevend zou zijn. Massa had een achterstand van zeven punten op de Brit en wist dat hij moest winnen of tweede moest worden terwijl Hamilton buiten de top vijf moest eindigen. Voordeel voor Massa was dat het toneel van die laatste race het Braziliaanse Interlagos was. Kortom, zijn thuispubliek kon hem misschien kampioen zien worden.

Daarvoor moest hij dus wel die achterstand van zeven punten overbruggen. De thuisheld deed alles wat hij moest doen in de F2008 en pakte de zege, terwijl Hamilton op dat moment buiten de top vijf lag. Het feest werd al gevierd in de pitbox en op de tribunes, want het kampioenschap kon Massa niet meer ontlopen. Althans, dat dachten ze.

In een dramatische plotwending verloor nummer vijf, Timo Glock, snelheid omdat hij op de droogweerbanden doorreed terwijl er net een regenbui was geweest. Hamilton lag op de zesde plek achter de Duitser en zou zo dus het kampioen mislopen. Maar in de voorlaatste bocht gebeurde het: Hamilton haalde de worstelende Glock in. Het moment zou de geboorte betekenen van een bekende meme, dankzij F1-commentator Martin Brundle. “Is that Glock, going slowly?!”, verbaasde hij zich. Voor slechts 38 seconden kon Massa zich kampioen noemen. Wat het nog pijnlijker maakte, was dat Hamilton met slechts één puntje meer kampioen werd en dat bij een gelijke stand Massa kampioen was geworden omdat hij meer zeges had dat seizoen.

De beelden van de Ferrari-monteur die uit woede tegen de garagemuur slaat en de huilende – maar trotse – thuisheld op het podium zullen de Formule 1-fan niet onbekend zijn.

Lewis Hamilton versus Nico Rosberg, 2016

Oké, een directe beslissing in het kampioenschap bracht de crash tussen Mercedes-teamgenoten Lewis Hamilton en Nico Rosberg in Spanje in 2016 niet. De Spaanse Grand Prix was namelijk pas de vijfde race van het seizoen. Het was wel hét moment dat het seizoen 2016 tekende. In bocht 3 ging het fout tussen de twee teamgenoten, die dat seizoen zouden strijden om het kampioenschap. Hamilton vertrok van pole-position, maar Rosberg haalde hem in bocht 1 buitenom in. Hamilton liet het er niet bij zitten en wilde binnendoor weer terugslaan, maar Rosberg gooide de deur dicht. De Brit schoot vervolgens door het gras waarna hij tegen zijn Duitse teamgenoot knalde. De twee zouden zonder punten Barcelona verlaten terwijl Max Verstappen, die net in de Red Bull was gestapt, geschiedenis schreef als eerste Nederlandse Formule 1-winnaar ooit.

5 must-haves: Red Bull RB16 Max Verstappen en meer!

Een ander moment in dat seizoen dat dan wel – achteraf – als de genadeklap werd gezien was de dramatische uitvalbeurt van Hamilton in Maleisië. De Brit lag aan de leiding toen spontaan zijn normaliter zeer betrouwbare Mercedes-krachtbron de geest gaf en in brand vloog. Daardoor lag het momentum weer bij Rosberg, die daarna alleen nog in Japan zou winnen en de laatste vier races aan Hamilton moest laten. Rosberg had net – slechts vijf punten – genoeg aan die vier tweede plaatsen om zich tot kampioen te kronen in Abu Dhabi. Rosberg won negen races en stond daarnaast nog eens zeven keer op het podium.

Na het winnen van het kampioenschap besloot Rosberg de Formule 1-wereld nog één keer te schokken: hij kondigde daags na de zege zijn afscheid van de sport aan. De Duitser had het hoogst haalbare bereikt en vond het wel goed zo. Valtteri Bottas zou van Williams naar Mercedes vertrekken om zijn stoeltje in te nemen.

Rosberg blikte op zijn eigen YouTube-kanaal terug op de crash met Hamilton in 2016.