Peter Hilhorst Nieuws 1 jul 2023, 10:11

Leestijd: 4 minuten

Driften en powersliden: Losbandig met de Toyota GR86

Na maanden van verstandige verslagen over de Toyota GR86 is het tijd voor wat losbandigheid. We nemen afscheid van onze duurtester.

Er is maar weinig nodig om de Toyota losbandig te krijgen; een krappe haakse bocht is al genoeg. Het fundament van dat rijplezier wordt gevormd door zijn achterwielaandrijving en sperdifferentieel. Er zijn nog maar weinig fabrikanten die standaard een zelfblokkerend differentieel leveren op achterwielaangedreven auto’s.

De Toyota GR86

Mazda doet dat op de MX-5, maar de meeste sportieve auto’s hebben – als ze al van een sperdifferentieel zijn voorzien – een elektronisch aangestuurd, variabel exemplaar. Enerzijds om goed te dealen met de explosieve en enorme koppelopbouw in de hedendaagse turbowereld, maar ook om als open differentieel te kunnen functioneren in gaslos-situaties en daarmee onderstuur te voorkomen. Zo niet de GR86; die heeft een torsen-differentieel als onderdeel van zijn basisuitrusting. Hij levert daarmee eerlijk mechanisch genot. Aan de bestuurder de taak om daar optimaal van te genieten. Zo hoort het in een pure rijdersauto.

Daar hoort de atmosferische 2,4-liter viercilinder boxer, die pas piekt bij 7000 toeren per minuut en zijn kracht geleidelijk aflevert, ook bij. Daardoor is het vermogen goed te doseren en via het sper over beide achterwielen te verdelen, richting de band met de meeste grip om geen krachten te verspillen aan een doorslippend binnenwiel. Het torsen-differentieel spert prima en je kunt daardoor beheerst dwarsgaan. Even giftig insturen, de rechtervoet naar beneden brengen en daar gaat de Toyota GR86. Niets te klagen! Toch is er altijd ruimte voor upgrades.

Driften en powersliden

Voor het betere precisiedriftwerk zou een agressiever en directer werkend platensperdifferentieel een mooie toevoeging kunnen zijn. Je hebt nu bij het inzetten van een drift een heel kort wachtmoment. Je stuurt fel in, komt gelijk met het gaspedaal erbij en moet dan een fractie van een seconde wachten totdat het vermogen naar het (buitenste) wiel met de meeste grip gaat. Dan schuift de Toyota GR86 dwars. Ook op een natte rotonde met een flinke radius is te merken dat het binnenste wiel eerst doorspint, voordat er sperwerking optreedt.

Maar ook dat een torsen-differentieel het moeilijker krijgt als de verschillen in grip en wielsnelheid tussen beide achterbanden groter worden. Je zet hem met een stoot gas makkelijk dwars op een natte rotonde, maar dan raakt het binnenste wiel ontlast en komt er tevens meer druk op het buitenste achterwiel. Dat zorgt voor een groot gripverschil tussen beide en dan krijgt het differentieel het moeilijk om het vermogen naar het griprijke, buitenste achterwiel te sturen. Daardoor neemt de sliphoek in de drift af, kun je die ook niet makkelijk weer vergroten door meer gas te geven en wordt de bochtradius kleiner. Ook maakt hij niet heel veel snelheid tijdens een overstuuractie, maar blijft hij hangen in de zijwaartse beweging.

Toegegeven, het zijn luxeproblemen. Je kunt er prima mee vegen. Op een droge rotonde is de Toyota GR86 nauwkeuriger in een drift te houden. Met het binnenste voorwiel perfect tegen de witte lijn aan, terwijl de achteras twee fraaie zwarte strepen achterlaat op het wegdek. Een mooi agressief platensper zou dus een fijne upgrade kunnen zijn voor de freaks die graag maximale en directere beheersing willen tijdens het sturen met het gaspedaal. Voor de rest is het weggedrag zeer overtuigend.

Het meest opvallende is misschien nog wel de bijkans onwerkelijke grip van de vooras. Het is ongekend hoe hard je bochten kunt aanvallen. Ook op nat asfalt blijft hij zich gehoorzaam vastbijten in de gewenste lijn. De besturing is heel naturel, mooi van gewicht, zeer precies en royaal met feedback. Je krijgt het gevoel dat je tussen de voorwielen zit.

We gaan nog meer plezier beleven met de Toyota GR86

Onderstuur is er eigenlijk alleen als je in vochtige condities te scherp instuurt. Verder is het bijna altijd de achteras die als eerste loslaat. Zoals gezegd komt dat door het torsen-sper dat functioneert als open differentieel in gaslos-situaties, zodat de achterkant tijdens het insturen niet duwt. Je stuurt in, moet soms nog iets verder indraaien en dan blijft de neus zich vastbijten. Dat voedt het vertrouwen en maakt het rijden heel leuk, omdat je weet wat er gaat gebeuren.

Het is kortom heerlijk lichtzinnig uitwaaien in de Toyota GR86. Dat gaan we al snel doen in een prachtig stuurgebied niet al te ver van Nederland.