Autovisie Nieuws 15 apr 2016, 15:05

Leestijd: 2 minuten

De echte petrolhead gaat nooit verloren

Je zou denken dat de petrolhead ten dode is opgeschreven in een tijd van enge PvdA-moties die oproepen de benzineauto zo snel mogelijk weg te werken en massahysterie rond de eerste elektrische auto voor de gewone man (35.000 euro). Maar het tegendeel is waar.

Neem Techno Classica in Essen, de grootse oldtimerbeurs ter wereld. Zowel wat vloeroppervlak als wat bezoekersaantal betreft. Maar dit jaar ging er nog een schepje bovenop. Als bezoeker merkte je dat direct. Iedereen die vrijdag aan het eind van de ochtend arriveerde, kon alleen nog maar kilometers van het beursgebouw vandaan parkeren.

Binnen was Techno Classica de inmiddels vertrouwde extravagantie van bizarre prijzen. Nu blijft vragen lang niet altijd krijgen en leek het aantal bordjes met ‘verkauft’ wat beperkter dan de afgelopen jaren. Maar onder de twintig mille kwam je in Essen lastig aan de bak. Wijst dat erop dat het langzamerhand is gedaan met autoliefde? Dat – zoals ik op een kritische tweet over de Model 3 kreeg te horen – mensen die vieze stinkende auto’s zat zijn en het liefst het stuur uit handen geven om geheel autonoom naar hun plek van bestemming te worden gereden? Ik denk dat ik hem niet hoef in te koppen. Toch?

Slenterend tussen stalletjes vol met de mooiste automobilia en stands van de Duitse grote drie die nauwelijks onder deden voor wat er op de IAA of de betreurde AutoRAI stond, wist ik het echt zeker. De auto en alles wat erbij hoort, zit zo rotsvast in onze cultuur. Daar verandert geen stekker wat aan. Wat niet betekent dat auto’s voor echte liefhebbers niet zonder benzinetank kunnen. Kijk maar naar de BMW i3.

Het kwartje viel definitief toen ik vanochtend een praatje mocht houden op de basisschool van mijn zoontje. Een klas vol vier- en vijfjarigen keek ademloos naar het filmpje dat Autovisie maakte om iedereen een dynamisch 2016 te wensen. Het moest zelfs in de herhaling zodat de kabouters de vader van Jasper konden spotten. Om het allemaal een beetje interactief te houden, mochten de kindjes van de Zuidwester hun favoriete auto uitkiezen. Uit een voorselectie pikten ze vrijwel unaniem een wild driftende LaFerrari.

Toen ik voor de deur mijn lawaai schoppende Alfa Giulia Super startte, plopte een hele serie kinderkopjes boven de vensterbank uit. Waaronder die gelukkig van mijn zoon. De jongetjes hadden een smile van oor tot oor bij het horen van de klassieke Italiaanse viercilinder. Ze zullen zelf misschien de tijd van benzine genieten niet meer actief meemaken, maar dat maakt ze niet tot minder echte petrolheads.