Autovisie Nieuws 3 feb 2015, 18:04

Leestijd: 3 minuten

Ferrari 488 GTB is een turbotitaan!

Ferrari heeft de 458 Italia aan de beademing gelegd. Want zoals een sporter beter presteert door extra zuurstof , wordt het steigerende paard opgezweept door twee turbo’s. Het resultaat? Een vermogen van 670 pk en een nieuwe naam: 488 GTB.

Tegelijkertijd met de harttransplantatie heeft Ferrari een facelift doorgevoerd. Daarbij is de 458 Italia zijn kenmerkende ‘snorharen’ verloren – die twee flexibele vleugels in de grille – en is de auto qua uiterlijk richting de LaFerrari opgeschoven. Gevolg daarvan is dat de neus iets minder karaktervol is geworden, iets algemener. De flanken daarentegen ogen juist wat rommeliger door de toevoeging van twee joekels van luchtinlaten. Aan de achterkant hebben de drie centrale uitlaten van de 458 – een hommage aan de F40 – plaatsgemaakt voor twee conventionelere exemplaren.

En dat terwijl die verwijzing naar Ferrari’s legendarische lichtgewicht uit de jaren tachtig nu juist meer op zijn plaats is. De F40 werd aangedreven door een twin turbo V8 en ook deze 488 GTB heeft drukvulling. De nieuwste sportwagen uit Maranello haalt maar liefst 670 pk en 760 Nm uit zijn 3.902 cc grote, dubbel geblazen achtcilinder. Dat is een enorme 100 pk en 220 Nm meer dan voorganger 458 uit een 4,5 liter atmosferische V8 haalde. De acceleratie van 0 naar 100 km/h doet de 488 GTB ermee in 3,0 seconden (was 3,4 seconden), 200 km/h komt binnen 8,3 seconden in zicht.

“Daarbij is de 458 Italia zijn kenmerkende ‘snorharen’ verloren”

Wat vermogen betreft, is de Ferrari momenteel de sterkste in zijn klasse. De Lamborghini Huracàn blijft steken op ‘slechts’ 610 pk en ook de McLaren 650S kan met zijn 650 pk niet tippen aan de 488 GTB. Echter, binnen afzienbare tijd stelt de McLaren de 675LT voor. Deze ‘baas boven baas’-uitvoering van de 650S stapt de arena binnen met niet minder dan 675 pk en (waarschijnlijk) diverse stilistische verwijzingen naar de McLaren F1 GTR ‘Long Tail’, een verlengde variant van de mythische F1 die in 1997 meedeed aan de 24 Uur van Le Mans.

Volgens Ferrari is de racerij overigens uitermate belangrijk geweest bij de ontwikkeling van de 488 GTB. Het merk doet met de 458 GT mee aan het World Endurance Championship en heeft ook lering getrokken uit het XX-programma, waarin puisant rijke gentlemen racers met de extreme FXX (gebaseerd op de Enzo) en 599XX (gebaseerd op de 599 GTB) de baan op mogen. Data uit de circuitwagens heeft een bijdrage geleverd aan het raffinement van de elektronica en de controlesystemen in de 488 GTB, aldus Ferrari.

Het model is, net als zijn goedkopere (lees: minder dure) broer California T, uitgerust met Variable Torque Management (VTM). Deze elektronische waakhond is er min of meer om de versnellingsbak te beschermen tegen het monsterlijke koppel van de twinturbo achtcilinder. VTM smeert het draaimoment over het hele toerengebied uit en geeft het maximum koppel pas in de zevende versnelling vrij. Zou het dit niet doen, dan helpen de 760 newtonmeters op termijn de transmissie de vernieling in.

“Detecteert SSC dat de auto niet onder controle is, dan grijpt het in”

Met zoveel vermogen en koppel op de achterwielen zouden overmoedige bestuurders zichzelf trouwens met gemak naar de gallemiezen kunnen rijden, maar daar houdt het Side Slip Angle Control System (SSC) – dat zijn debuut maakte op de 458 Speciale – dan weer toezicht op. Het houdt in de gaten hoe groot de sliphoek van de 488 GTB is, hoe de berijder daarop reageert en laat op basis van die gegevens een bepaalde mate van overstuur toe. Detecteert SSC dat de auto niet onder controle is, dan grijpt het in en draait het onder andere de vermogenskraan dicht.

De vraag bij toekomstige Ferrari’s is echter hoe ver die überhaupt nog open kan. Onder de glazen motorkap van de 488 GTB trappelen inmiddels meer paarden dan de McLaren F1 – van 1994 tot en met 2005 de snelste auto ter wereld – aan het werk zette (670 pk tegenover 627 pk). De pk-oorlog zou ten einde zijn, dachten we een paar jaar geleden, want we moesten allemaal aan de ijsbeervriendelijke mueslimobielen. Niets is minder waar, zo lijkt het nu. Turbo’s en hybrides blazen niet alleen minder co2 de lucht in, maar ook meer pk’s naar het asfalt.