Sjoerd van Bilsen Nieuws 1 jun 2022, 00:01

Leestijd: 5 minuten

Hoofdpijndossier afgerond, hier is de Mercedes-AMG One

Alweer in september 2017 reed niemand minder dan toen drievoudig wereldkampioen Formule 1 Lewis Hamilton met zijn dienstauto het podium op de Mercedes-stand tijdens de IAA-autoshow in Frankfurt op. Het was het begin van een gigantisch hoofdpijndossier voor de Duitse autobouwer. Gelukkig is het nu klaar.

Dan hebben we het niet over Hamilton of zijn F1-bolide, want de twee zorgden voor een ruime verdubbeling van het aantal wereldtitels. Nee, het betrof de auto die ook op het podium stond, de toen nog Mercedes-AMG Project One gedoopte hypercar. Iemand binnen de Mercedes-gelederen vroeg zich hardop af waarom het merk geen hypercar uitbracht met de aandrijflijn van de succesvolle Formule 1-auto. Welnu, inmiddels is Mercedes-AMG er wel achter waarom niemand eerder die vraag stelde. We zijn vijf jaar, vier wereldtitels voor Lewis Hamilton en vijf kampioenschapstitels voor Mercedes-AMG F1 verder, en daar is de productieversie dan eindelijk.

Mercedes-AMG is erachter gekomen dat naar wie ooit goedkeuring voor het project gaf, nooit geluisterd had moeten worden. Bij de onthulling van de hypercar dachten de AMG-ingenieurs dat de eerste auto er twéé jaar later wel zou staan. Het werden er dus vijf. Let wel, dit is niét de ontwikkelingstijd van de One -dus zonder Project in de naam- gedoopte sportcoupé met F1-aandrijflijn. Toen Mercedes-AMG de designstudie toonde, liep de ontwikkeling al.

Verbloemen

Grote uitdagingen waren het geschikt maken van de krachtbron voor gebruik in het dagelijkse verkeer, plus het voldoen aan de Europese regelgeving op het gebied van hoofdzakelijk emissie-eisen. Mercedes-AMG geeft aan dat er voor de One grenzen ruimschoots zijn verlegd. “De immense technische uitdagingen om een ​​moderne Formule 1-aandrijflijn geschikt te maken voor dagelijks gebruik op de weg hebben ons ongetwijfeld tot het uiterste gedreven. Gedurende de ontwikkelingsperiode hebben velen hebben gedacht dat het project onmogelijk uit te voeren zou zijn. Desalniettemin gaven de teams in Duitsland en Engeland nooit op en geloofden ze in zichzelf.”

Om de vertraagde introductiedatum een klein beetje te verbloemen, stelt het merk dat de introductie van de hypercar exact 55 jaar na de oprichting van AMG volgt. Op 1 juni 1967 werd AMG namelijk ingeschreven. Een scherpe historicus van de fabrikant probeert het gezichtsverlies van de autobouwer nog te beperken.

Veeleisend koopcontract

Maar de Mercedes-AMG One is er dus gekomen, al duurde dat voor veel van de 275 kopers wel heel, heel, heel erg lang. In Nederland komen er naar verluidt nog geen handvol, waarvan in ieder geval één direct buiten de Nederlandse landsgrenzen wordt geregistreerd. Tot de kopers behoren (oud-)coureurs. Ze zijn door de importeur in samenwerking met de fabrikant geselecteerd, maar niet voordat de personen bij de Mercedes-AMG moesten aantonen een Mercedes-liefhebber en -verzamelaar te zijn.

Gefortuneerde collectioneurs zonder AMG-relatie werden op pijnlijke wijze af geserveerd middels een kort briefje van de importeur. Ook de gekozen kopers kregen een brief van Mercedes-Benz, maar daarin stonden de voorwaarden van de aanschaf, zoals het verbod op wederverkoop binnen een bepaalde periode.

Mercedes-AMG heeft Project One onder kopers verdeeld

Carbon fibre monocoque

Maar buiten het hele traject tot nu toe is de 2,275 miljoen euro (exclusief belasting, opgegeven prijs in 2019) kostende One an sich ook heel bijzonder. Een percentage geeft Mercedes-AMG niet op, maar het aantal gemeenschappelijke componenten met de andere AMG-modellen is minimaal. De One is gebouwd rondom een carbon fibre-monocoque, voorzien van aluminium crashzones aan de voor- en achterzijde. De neus is laag en voorzien van grote luchtinlaatopeningen. Voorop prijkt de wereldberoemde Mercedes-ster, zij het in airbrush aangebracht.

Vastgeschroefde stoelen

De cabine met twee zitplaatsen bevindt zich binnen het ontwerp ver naar voren, iets dat volgens Mercedes-Benz bij racewagens hoort. Toegang tot het leefcompartiment krijg je middels vlinderdeuren. De twee stoelen staan vast in het chassis voor een betere gewichtsbalans en zitpositie van de bestuurders. Pedalen en stuurwielen kunnen versteld worden, terwijl de leuning van het meubilair onder een andere hoek kan worden gezet. De passagier beschikt over een verschuifbare voetensteun, zodat de persoon tijdens een snelle rit zich kan klemzetten. De tunnel tussen de kuipstoelen maakt deel uit van de monocoque. Het geheel ziet er minimalistisch uit.

Mercedes-AMG One uitgesteld tot 2021

Dat geldt ook voor de motorruimte, al komt het daar juist rommelig over. De krachtcentrale schuilt onder twee carbon fibre panelen, die zich laten wegnemen. Centraal tussen de motorafdekplaten loopt een vin. Die zorgt voor een betere aerodynamische geleiding van de wind, plus geeft meer stabiliteit in snelle bochten. De achterzijde van de 2,01 meter brede hypercar kent een grote, tweedelige spoiler, die zich in verschillende standen laat zetten, al naar gelang de rijstand.

Motor met beperkte levensduur

Maar even terug naar de motorruimte, die zich tussen de assen – de wielbasis bedraagt 2,72 meter – bevindt. Daar huist de aandrijflijn van Mercedes-AMG’s Formule 1-krachtcentrale, bestaande uit één verbrandingsmotor en viér elektromotoren. Het benzineblok telt zes cilinders met een slagvolume van 1,6 liter. Daaruit put Mercedes voor de straatauto een vermogen van 574 pk. De elektromotoren, waarvan er twee op de vooras zijn gemonteerd – die dus ook de voorwielen aandrijven – zorgen voor een additioneel vermogen, waardoor het systeemvermogen op liefst 1063 pk uitkomt.

De krachtbron kan liefst 11.000 tpm draaien en is ten opzichte van de F1-motor iets getemperd. Dat is gedaan om de auto enerzijds aan de huidige homologatie-eisen te voldoen, anderzijds om de duurzaamheid te vergroten. Het blok moet elke 50.000 km gereviseerd worden, zo liet de toenmalige Mercedes AMG-topman kort na de presentatie van het designmodel weten.

Elektrische actieradius

Overigens verbruikt de krachtcentrale nu ‘gewoon’ E5 ofwel Euro98 en beschikt hij over partikelfilters. De One start met elektrokracht, om zo ondertussen de verbrandingsmotor en katalysatoren op te warmen vanwege de Euro6-uitlaatgasnorm. Op puur elektrokracht legt de One zo’n 18 kilometer af, waarvoor een 8,4 kWh-batterij is gemonteerd. Het accupakket laat zich via een stekker, via de verbrandingsmotor en via de recuperatie opladen. Aan de V6-motor koppelt Mercedes-AMG een gerobotiseerde handbak met zeven verzetten, die geïntegreerd is in het chassis. De trekkracht van de zespitter gaat via de transmissie louter naar de achterste wielen.

Met maximaal vermogen sprint de 1695 kg zware Mercedes-AMG One in 2,9 tellen van stilstand naar 100 km/h. De 200 km/h staat na precies zeven tellen op de teller en de 300 km/h is na 15,6 seconden gerealiseerd. De opgegeven topsnelheid bedraagt 352 km/h.