Moderne Silberpfeil: Isdera
Kent iemand Need for Speed II nog? Zo ja, dan doet de naam Isdera vast een aantal bellen rinkelen. In het computerspel uit 1997 figureerde immers de spectaculaire Commendatore 112i.
De moderne ‘silberpfeil’ was het product van het Duitse Ingenieursbureau voor Styling, Design en Racing – oftewel Isdera – en had de potentie om de Pagani Zonda van zijn tijd te worden. De in 1993 onthulde Commendatore werd net als het meesterwerk van Horacio Pagani aangedreven door een 6,0 liter V12 van Mercedes-Benz AMG en representeerde eveneens de visie van één man: Eberhard Schulz.
Ford GT40
Deze ingenieur had in 1969 al naam gemaakt als automobielontwikkelaar met zijn Erator GTE, een sterk op de Ford GT40 lijkende sportwagen met middenmotor en vleugeldeuren. De machine woog slechts 960 kg en had een 420 pk sterke racemotor van Mercedes-Benz aan boord, een 5,0 liter V8 met dry-sumpsmering en Weber-carburateurs. Een combinatie die een topsnelheid van 315 km/h opleverde en een sprint van 4 seconden van 0 naar 100 km/h.
Van de Erator GTE werd slechts één exemplaar gebouwd, maar het studiemodel dat Schulz in de jaren zeventig voor de tuner bb Auto Eklusiv Service ontwikkelde – de uitzonderlijk gestroomlijnde CW100311 – betekende de start van niet alleen zijn eigen bedrijf Isdera (1982), maar ook van een kleine serieproductie op basis de concept car. Het model stond namelijk aan de basis van de Isdera Spyder (1982) en de Imperator 108i (1984).
Minimalistisch
Van de extreem minimalistische Spyder werden in de jaren tachtig en negentig zeventien exemplaren gebouwd. De eerste exemplaren kregen de toevoeging 033i en brachten 136 pk aan het asfalt uit een Volkswagen Golf GTI-motor. De ontwikkeling hield echter niet op, want in 1985 introduceerde Isdera de Spyder 033-16, met 185 pk leverende Mercedes-zestienklepper, twee jaar later gevolgd door de zescilinder 036i die eerst 188 pk produceerde en later 220 pk.
De Imperator 108i was een doorontwikkeling van de CW100311 en werd in twee series (zeventien en veertien stuks) gefabriceerd. De supersporter werd door de jaren heen leverbaar met steeds krachtigere achtcilinders en had een kenmerkende ‘periscoop’ op het dak als achteruitkijkspiegel. Van de eerste reeks werd één EVO 1-exemplaar gebouwd dat voldeed aan het FIA GT-reglement. Zijn verzonken koplampen en extra luchtinlaten vonden hun weg naar de tweede serie Imperators.
Geavanceerd
Helaas schopte de Commendatore 112i het niet tot het productiestadium. Naar verluidt bestaan er twee exemplaren, maar het zou heel goed kunnen dat de auto uit 1999 – die in 2005 een tijd voor 3 miljoen dollar op eBay stond – een ontwikkeling is van het prototype uit 1993. Voor zijn tijd was de Commendatore overigens bijzonder geavanceerd. De Isdera had een automatische luchtrem, zoals de Bugatti Veyron en McLaren P1 dat nu hebben, en paste zijn rijhoogte aan bij hogere snelheden.
De Autobahnkurier 116i die in 2006 uit het niets opdook op een concours in het Duitze Schwetzingen is voorlopig het laatste wat de wereld van Isdera heeft gehoord. In het vooronder had de bijna zes meter lange ‘streamliner’ in jaren dertig design een tien liter V16, samengesteld uit twee vijf liter V8-blokken van Mercedes-Benz. De voorste acht cilinders ervan dreven de vooras aan, de resterende acht de achteras. Het zal daarom niemand verbazen dat het slechts bij één Autobahnkurier bleef.
Raadsel
Wat Isdera sindsdien heeft gedaan, blijft een raadsel. De website van het bedrijf staat nog steeds online, maar is na oktober 2010 niet meer bijgewerkt. Misschien dat oprichter Schulz achter de schermen ontwikkelingswerk verricht, zoals hij dat eerder deed bij onder meer de BMW Baur TC3 (1987) en Irmscher GT (1988). Wie weet, misschien heeft de man zich wel teruggetrokken om te schilderen. Want aan de schilderijen op zijn site te zien, is Schulz gezegend met een gouden penseeltje.
Fotocredits: Isdera