Autovisie Nieuws 8 mrt 2015, 15:19

Leestijd: 2 minuten

Modelauto: De twee van Erich Bitter

In de jaren 70 en 80 bouwde Duitser Erich Bitter twee grote coupés met zijn eigen naam. Beide modellen hadden een grote Opel sedan als basis.

Frustratie bracht hem tot die daad want als importeur van het kleine merk Intermeccanica werd hij geconfronteerd met de nogal discutabele kwaliteit van deze fabrikant. Dat moet beter kunnen dacht Bitter en startte met de ontwikkeling van zijn eigen modellen. De eerste daarvan was de Bitter CD, gebaseerd op de Opel Diplomat. In het vooronder van de bijna Italiaans aandoende coupé lag dan ook dezelfde Chevrolet 5.4 V8 die Opel gebruikte voor de Diplomat. Ook de rest van de aandrijflijn en het onderstel waren van Opel zodat elke Opel-dealer de Bitter kon servicen. Tussen 1973 en 1979 werden er 395 CD’s gebouwd bij carrosseriefabriek Baur.

Pas in 1981 verscheen een nieuw model van Bitter, de SC. Deze had de toen nieuwe Opel Senator als basis en ook diens zes-in-lijn als krachtbron. Na verloop van tijd vond Bitter de kracht van de drieliter zescilinder wat ondermaats voor de fraaie coupé en liet tuner Manzel een 3,9 liter versie van de zescilinder ontwikkelen. Dat betekende niet alleen meer vermogen (210 ipv 180 pk) maar vooral veel meer koppel. Eind 1985 rolde de laatste van 462 SC’s van de band bij Steyr in Graz.

Van beide Bitter modellen is een 1:43 versie uitgebracht en omdat ik het verhaal van Erich Bitter fascinerend vind en vooral de SC beeldschoon, moest ik ze allebei hebben. Al zat daar wel wat tijd tussen want als eerste kwam Minichamps met de CD. Prachtig model, fraai afgewerkt en met schitterende detaillering. Die heb ik vele jaren geleden gelijk gekocht. Daarna was het wachten tot Minichamps ook de SC zou brengen maar dat gebeurde niet.

Die Bitter SC kwam uiteindelijk van Neo Scale Models. Duurder als een Minichamps maar uiteraard moest ik deze ook hebben. Er was zelfs keuze in kleur: zilver of een tot 300 stuks gelimiteerde lichtblauwe speciaal gemaakt voor modelcarworld.com. Het werd de lichtblauwe omdat bij deze kleur de vormen nog mooier uitkomen en details als de verchroomde raamlijsten nog beter te zien zijn. Sommige miniaturen in mijn collectie vormen echt een surrogaat voor de 1 op 1 auto’s. Deze ook.