Op jacht naar de perfecte bocht
Het Scheivlak op Zandvoort, Eau Rouge op Spa-Francorchamps of de 130R op Suzuka. De perfecte bochten? Bloedsnelle knikken, dat zeker. Maar de perfecte bocht ziet er doorgaans anders uit voor een reportage in Autovisie.
In de vierde editie van Autovisie jaargang 2015 gaan de BMW M6 Gran Coupé en de Porsche Panamera Turbo S op avontuur in het Sauerland. Waarom daar? Omdat het er in deze sneeuwloze periode niet druk is en je bent er binnen twee uur met een beetje doorrijden. Een rustige, fotogenieke omgeving waar de monsterlijk snelle vierzitters de benen kunnen strekken zonder iemand tegen de schenen te schoppen. Een duo om van te dromen en om over te fantaseren. Fotograaf Sytse Dijkstra levert u de beelden daarvoor aan en ik het verhaal.
“Een bocht op de limiet of er iets overheen, dat doet het altijd goed in het magazine”
Tien van de vijftien foto’s zijn met een beetje creativiteit snel te maken. De grootste uitdaging is het vinden van het juiste decor voor spektakel. Je moet namelijk niet alleen vertellen wat de auto doet, maar dat moet ook zichtbaar van de pagina’s spatten. Een bocht op de limiet of er iets overheen, dat doet het altijd goed in het magazine. Ik zat vroeger als abonnee van Autovisie voor onder meer die spectaculaire rijbeelden bij de brievenbus te wachten.
Daar komt meer bij kijken dan plat scheurwerk op een lelijke rotonde, want het totaalplaatje moet kloppen. Achtergrond, licht en het actiewerk van de auto. Je moet voor je gevoel enorm overdrijven aan het stuur om het overtuigend op beeld te krijgen. Maar als je denkt dat het hard gaat, moet je vaak nog een tandje bijschakelen. Dan vliegen de vonken er pas vanaf. Zonder door te schieten in onverantwoorde waaghalzerij, want op onnodige schade staat ontslag.
De reportage met de Duitse superjets verloopt die zondag heel voorspoedig. We vliegen van de ene na de andere fraaie locatie voor gave shots. Behalve voor het dynamische werk. De ideale omstandigheden daarvoor laten nog op zich wachten. Ik kijk een aantal maal Sytse hoopvol aan als ik een geschikte knik tegenkom, maar hij schudt nee. “Het licht staat verkeerd en de achtergrond ziet er niet uit.” Andersom gebeurt het ook, dat de condities perfect zijn, maar de bocht veel minder. “Te krap, te veel bomen en te druk”, zijn mijn afkeurende woorden.
Maar dan rijden we vanuit Allendorf over de L619 richting Eiringhausen. Een prachtig stuk asfalt in een bosrijke omgeving, van een gouden gloed voorzien door fel tegenlicht. In een overzichtelijke tweede versnellingsbocht schildert de zon lange, harde schaduwen van de dennenbomen. De vangrail is racy rood/wit gelakt voor extra special effects. Veel zeggen we niet tegen elkaar, dit is ‘m. Daar bestaat geen twijfel over. Auto aan de kant, Sytse stapt uit en schiet raak.
Fotocredit: Sytse Dijkstra