Snelste auto ter wereld krijgt nu 2200 pk, maar is niet echt sneller

SSC heeft twee nieuwe modellen van de Tuatara, momenteel – na de nodige controverse – de snelste auto ter wereld, aangekondigd. Met de Tuatara Striker en Tuatara Aggressor richt het Amerikaanse automerk zich nu meer op grip en downforce dan op snelheid.

SSC spreekt van een ‘laterale uitbreiding’ van de Tuatara, die alweer 2018 voor het eerst werd voorgesteld. De twee nieuwe modellen, de Striker en Aggressor, hebben de Tuatara als basis, maar gaan daarna hun eigen extreme weg. Veel verschillen tussen de Striker en Aggressor zien we zo op het oog niet, maar dat komt omdat beide auto’s aan de buitenzijde de karakteristieken van de Striker zullen dragen. Beide hypercars krijgen onderhuids de twin-turbo V8 van SSC gemonteerd. Waar deze in de Striker ‘beperkt’ is tot 1750 pk, zoals bij de standaard Tuatara, is dat bij de Aggressor – met een optionele upgrade – een duizelingwekkende 2200 pk.

Allemaal leuk en aardig, maar dat vermogen moet ook ruimte krijgen om door de bochten vervoerd te worden – zonder te crashen. Dat is nu wat makkelijker gemaakt. SSC heeft zich bij deze twee modellen namelijk meer gericht op circuitprestaties dan de ultieme topsnelheid.

Circuitgericht, maar ook straatlegaal

Bij de SSC Tuatara Striker maakt het bedrijf van eigenaar Jerod Shelby de vergelijking met een straaljager. Dit model ziet het downforce-niveau verdrievoudigen. Daardoor heeft deze krankzinnige hypercar ongeveer 500 kg downforce bij een snelheid van zo’n 260 km/h. Dat is mede mogelijk gemaakt door een high-downforce vleugel, actieve achtervleugel, verticale stabilisator en een zogenaamde ‘augmented diffuser’ aan de achterzijde. Opmerkelijk genoeg noemt SSC daar geen topsnelheid bij en ook de acceleratie bij dit aerodynamische pakket ontbreekt. Maar omdat deze auto meer downforce genereert dankzij de toegevoegde spoilers kan men ervan uitgaan dat de ultieme topsnelheid van 460,4 km/h niet bereikt kan worden. Dit model is straatlegaal maar kan dus ook op het circuit goed zijn weg vinden.

De Aggressor is nog eens de overtreffende trap van de Tuatara. Deze is met enkel het circuitgebruik in gedachten gemaakt en deze is dan ook niet straatlegaal. Het Amerikaanse bedrijf belooft klanten een breed scala aan mogelijke aanpassingen voor dit model, die ‘op de straatlegale versie onmogelijk zouden zijn’. De twin-turbo V8 kan zoals gezegd opgevoerd worden tot een gestoorde 2200 pk. Ook bij deze versie ontbreken de gegevens over de prestaties.

SSC is op dit moment bezig met de productie van de Tuatara, Tuatara Striker en Tuatara Aggressor. Van de eerste twee maken de Amerikanen er elk honderd, de Aggressor blijft gelimiteerd tot een oplage van tien stuks.

De Tuatara’s opmerkelijke verleden

SSC heeft met de extreme Tuatara nogal wat stof doen opwaaien. We schrijven 10 oktober 2020, toen het merk met de Tuatara een nieuw snelheidsrecord neerzette. De Amerikaanse hypercar, met de Britse coureur Oliver Webb achter het stuur, tikte een fabelachtige 532,93 km/h aan. De officiële topsnelheid was lager, maar kwam uit op een nog altijd waanzinnige 508,73 km/h, omdat een dergelijke snelheidspoging altijd in twee verschillende richtingen moet worden gedaan. En daarmee verpletterde het Amerikaanse monster de Koenigsegg Agera RS. Die reed een paar jaar geleden namelijk ‘maar’ 457,49 km/h.

Daar hield het echter niet op. SSC gaf aan dat het gebruik had gemaakt van professionele meetapparatuur en dat het de data had verzonden naar Guiness, om het snelheidsrecord officieel te maken. En dus leek het erop dat het allemaal in kannen en kruiken was. Tot een aantal bekende YouTubers de video van de recordpoging ging analyseren. Men kwam tot de conclusie dat de beelden niet overeenkwamen met de snelheid die SSC opgaf. De Tuatara zou veel langzamer dan die 508,73 km/h hebben gereden.

Na twee pogingen dan toch de snelste

Na die controverse ging Shelby door het stof, maar hij bleef vastberaden om het record officieel te pakken. Hij zette de Tuatara in voor een tweede recordpoging. Deze haalde bij de eerste snelheidspoging op het Kennedy Space Center’s Shuttle Landing Facility een snelheid van 279,7 mp/h, oftewel 450,1 km/h. Een uur later reed de hypercar de andere kant op, en tikte-ie 286,1 mp/h (460,4 km/h) aan. De gemiddelde snelheid van de SSC Tuatara kwam daarmee uit op 455,3 km/h. Dat was een stuk langzamer dan de 508,73 km/h die het merk dus eerder neerzette. Toch was dat nog altijd genoeg om de Agera RS te verslaan. De SSC Tuatara is momenteel nog steeds recordhouder.