Autovisie Nieuws 7 feb 2015, 15:47

Leestijd: 6 minuten

Tien herinneringen aan…

Binnenkort is het 25 jaar geleden dat ik voor het eerst de redactie van Autovisie opstapte. In al die jaren heb ik heel veel auto’s kunnen en mogen rijden. Een veel gestelde vraag is dan ook altijd: wat was de leukste? Het is bijna onmogelijk om daar antwoord op te geven, want er is simpelweg geen keuze te maken. Toch heb ik in het kader van dit jubileum geprobeerd er tien uit te kiezen die op wat voor manier dan ook indruk op me gemaakt hebben. De volgorde is volstrekt willekeurig.

 1. Caterham

Begin jaren negentig sleutelde toenmalig Autovisie-hoofdredacteur Nico de Jong zelf vanuit een bouwpakket een Caterham in elkaar. Die zouden we vervolgens een jaar rijden om te zien of hij het een beetje goed gedaan had. Ik was jong, paste prima in die skelter en genoot van dat open rijden, die wegligging en dat messcherpe sturen. Ik heb er behoorlijk wat kilometers mee gemaakt en er zoveel plezier mee gehad dat ik er aan blijf terugdenken. En nee, er is niets van de Caterham afgevallen.

 2. Lexus LS400

De introductie van het luxemerk Lexus begin jaren negentig zorgde voor de nodige opschudding in het segment der topsedans. Autovisie organiseerde een test met de concurrenten van Mercedes-Benz, Audi en BMW. Ik mocht mee als chauffeur en hoe geweldig ik de 420 SE ook vond, de rijervaring in de Lexus was ongeëvenaard. Zo stil en zo soepel! Het schakelmoment van de automaat was alleen zichtbaar aan de naald van de toerenteller, voelen deed je het niet.

 3. Wiesmann MF3

Voor een van de edities van de Autovisie Supertest moest een Wiesmann uit Duitsland worden gehaald; een mooi klusje voor mij. Bij de fabriek stond een felblauwe voor me klaar. Geen nieuwe, maar eentje die nieuw was gekocht door tennisser Andrej Medvedev. Zijn naam stond op diverse plekken in de auto. Het was prachtig weer, dus ik reed hem open terug naar Nederland, genietend van de kracht van de 321 pk sterke BMW M3-motor in het vooronder en nog meer van het geweldige geluid uit die zelfgemaakte uitlaten van de Wiesmann. Dat hij niet heel best scoorde in de supertest deerde me niet. Met net zoveel plezier reed ik hem weer terug. Nu samen met een vriend die net als ik het bijzondere uiterlijk kon waarderen. Onderweg discussieerden we over het fenomeen cabriolet en dat je daar als man eigenlijk niet in gezien kon worden. Wel in een Triumph TR6 besloten we, en in een Wiesmann.

 4. Mercedes -Benz 190

Deze moet er uiteraard bij want al vanaf zijn lancering ben ik fan van de baby-Benz en begin jaren ’90 kreeg ik voor het eerst kans er zelf mee te rijden. Met een turbodiesel, toen de top op dieselgebied. Een donkerrood metallic exemplaar met een waslijst aan opties, waaronder een automaat. Ik heb er een aantal flinke ritten mee gemaakt en was me de koning te rijk. Wat een comfort, zoveel kracht en snelheid, en dat voor een diesel. Die liefde voor de 190 is overigens nooit meer over gegaan.

5. Porsche 911 

Al voordat ik bij Autovisie kwam, had de Porsche 911 een onuitwisbare indruk op me gemaakt. Die vorm, dat geluid, het gevoel als je ermee rijdt. In de loop der jaren heb ik er heel veel mogen rijden, maar er is er één die de meeste indruk heeft gemaakt: de 996 GT3 RS. Die mocht ik eens uit Stuttgart halen, maar door het drukke verkeer op de Duitse Autobahn kwam hij nauwelijks uit de verf. Later kwam dat goed toen we een reportage maakten met vijf straatversies van Le Mans-racers. Die 911 was daarbij. We mochten zelfs fotograferen onder de beroemde Dunlop-brug. Die avond reden we na het diner in het oude dorp Le Mans richting het hotel, waarbij de route voerde over wegen die onderdeel vormen van het lange 24 uur-circuit. Er reed niemand, behalve die vijf sportwagens. In de GT3 draaide ik een recht stuk op, een collega met een Corvette dook naast me op en vol gas knalden we allebei richting horizon. Even voelde het alsof ik daadwerkelijk Le Mans reed. Met het magistrale geluid van die GT3 RS als begeleidende soundtrack. Beter wordt het niet.

6. Ferrari 360 Modena

Voor het eerst zelf achter het stuur van een Ferrari blijft een heilig moment. Superzenuwachtig was ik, niet in de laatste plaats omdat mijn hoofdredacteur naast me zat. Heel erg veel heb ik daardoor niet meegekregen van die eerste rit in een 348 TB. Jaren later mocht ik in de herkansing in een lichtblauw metallic 360 Modena. Alleen. En met wat jaren rijervaring extra. Nu kon ik de beleving veel beter in me opnemen. Geweldig! Alleen al van dat uitlaatgeluid bovenin de toeren krijg ik nu nog kippenvel.

 7. BMW Z8

Ook deze was op de redactie voor een supertest op Assen. Coureur Patrick Huisman sleurde me ermee over het TT circuit, waarbij hij in elke bocht de BMW zwaar in overstuur had. Wat kon die man rijden! Op de openbare weg mocht ik zelf het stuur ter hand nemen en misschien is het niet de beste auto ooit, maar ik vind hem nog steeds bloedmooi en rijden met de wind in je haar en die muziek van die 400 pk sterke V8 op de achtergrond was om niet te vergeten.

 8. Daihatsu Copen

Het hoeven niet per se dure auto’s te zijn om een indruk achter te laten. Zo hadden we ooit een boterbloemgele Daihatsu Copen op de redactie. Het cabrioletje met zijn klapdak zag er vertederend uit, een beetje een te heet gewassen Audi TT. De echte waardering kwam pas na de eerste kilometers. Wat stuurde dit kleintje goed en wat was hij geinig om mee te rijden. Hele avonden reed ik ermee over binnenwegen, dakje open, muziekje erbij. Ik vond hem oprecht leuk. Tot ik op een afrit naast een leuke dame in een MX-5 kwam te staan. Haar blik was een mix van medelijden en spot, ze schudde er nog net niet met haar hoofd bij. Weg betovering.

9. Range Rover

Twee jaar geleden vierde Land Rover zijn 65-jarig bestaan. Daarvoor mochten we op de testvelden van het merk rijden met historische voertuigen. Na twee erg oude Land Rovers stapte ik in een allereerste Range Rover uit 1970. En die rijervaring maakte diepe indruk, want ook toen nog was het een toonbeeld van souplesse en luxe. Bovendien was hij in staat om het offroad parcours net zo makkelijk te doen als de Land Rovers, maar dan in ongekend comfort. Wat moest zo’n Range Rover bij zijn introductie een revolutie geweest zijn. En wat werd ik er hebberig van.

10. Rolls-Royce Wraith

Echt fan was ik niet van de Wraith, maar om toch eens een moderne Rolls-Royce te rijden, reisde ik graag af naar Eindhoven. Zo op straat was het toch wel een indrukwekkende auto. Op de prachtige afwerking van het interieur raakte ik de hele weg naar Hilversum niet uitgekeken. En die kracht, dat comfort en die stilte. Rustig gleed ik met het verkeer mee, genietend van de Wraith. In de verte die Flying lady als fraaie wegwijzer. Dat er mensen zijn die zoveel geld over hebben voor een auto, begon ik gedurende de rit steeds beter te begrijpen. Zo’n Rolls-Royce is meer dan een geweldige auto, het is het gevoel dat hij je geeft. En dat voelt heel lekker, nu nog een paar miljoen…