Top 10: De fijnste racegames ooit gemaakt
Die vermaledijde A2 tussen Amsterdam en Utrecht is best draaglijk, zelfs als de trajectcontrole overdag op 100 km/h staat afgesteld. Immers, wij leunstoelracers jakkeren ‘s avonds gewoon met 400 km/h over Hunaudières. Met een spelcontroller in de hand wel te verstaan. Want racegames zijn heerlijk, zeker dit stel.
Colin McRae: Dirt (2007)
Ja, we hadden ook de eerste Colin McRae-games kunnen kiezen. Ze waren allemaal fantastisch. Maar Dirt bracht de serie niet alleen grafisch, maar ook qua rijeigenschappen naar een hoogtepunt. Het jammere is alleen dat de gameserie na dit deel bergafwaarts ging. Ontwikkelaar Codemasters liet de naam Colin McRae vallen en richtte zich meer op X Games-achtige evenementen. Eeuwig zonde.
Formula One Grand Prix (1992)
Schokkend nietwaar, hoe die graphics er nu uitzien? Op ons netvlies – waar het licht ongetwijfeld via een roze bril op valt – zag Formula One Grand Prix van ontwikkelaar Geoff Crammond er een stuk beter uit. Afijn, dit was een echte simulator (voor zover het spel dat kon zijn in 1992) die je liet spelen met onder meer de aerodynamica, de banden en de versnellingsbakverhoudingen.
Forza Horizon (2012)
De nieuweling op deze lijst en waarschijnlijk de meest controversiële keuze. Want is de Forza Motorsport-reeks niet koning, keizer, admiraal en mag Forza Horizon hooguit in de rol van lakei kruipen? Mwoah, zit wat in, maar dan zouden we die laatste eerder in de categorie hofnar plaatsen. De game is wat losser dan zijn stamvader, neemt zichzelf wat minder serieus en bezorgt de speler meer plezier. Niet mee eens? Tja, smaken verschillen.
Gran Turismo 3: A-Spec (2001)
Gran Turismo 1 en 2 voor de Playstation lieten gamers kennismaken met de wereld van Kazunori Yamauchi. Deze Japanse spellenmaker heeft euro 98 (nee, niet 95…) door zijn aderen stromen en dat is het beste te zien in Gran Turismo 3: A-Spec op de Playstation 2. De enorme keuze aan auto’s, de overvloed aan races en de voor die tijd fabelachtige graphics deden spelers achterover slaan. Is Gran Turismo 4 beter? Roept u maar.
Out Run (1986)
De klassieker uit de arcadehal. En waarom Out Run zo populair was, is makkelijk te zien. De makers gaven je een Ferrari, een bevallige blonde dame als passagier en kilometers aan tropische snelweg, waarover je zo hard mogelijk moest gaan om checkpoints te halen voordat de tijd afliep. Uitdagend? Zeker. Verslavend? Reken maar!
Street Rod 2 (1991)
Het racen in Street Rod 2 was frustrerend moeilijk. Helemaal als je streed voor een ‘pink slip’, oftewel het eigendomsbewijs van jouw auto of die van je tegenstander. En als je dan verloor was je zorgvuldig opgebouwde Corvette Stingray weg. Want ja, het spel mag dan oud zijn, er zaten al bizar uitgebreide tuningsmogelijkheden in. En die waren eigenlijk leuker dan het rijden zelf.
Stunts (1990)
Als racegame stelde Stunts (ook bekend als 4D Sports Driving) niet zo heel veel voor, maar de beschikbare auto’s waren episch (je kon bijvoorbeeld in een Audi Quattro, Jaguar XJR-9 of Lamborghini LM002 stappen) en de mogelijkheid om je eigen banen te creëren was uit de kunst. Schansen, loopings, kurkentrekkers: je kon het zo gek niet bedenken of het zat er in.
Super Mario Kart (1992)
Goed, deze kunnen we natuurlijk niet te serieus nemen, maar dat hoeft ook niet. Vergeet downforce, bandenslijtage en ideale racelijnen, Super Mario Kart voor de Super Nintendo was gewoon lachen. Al verging dat je heel snel als je tegen vrienden speelde en je de drie ballonnen die aan elkaars kart hingen kapot moest prikken. Dat verdomde rode schildpadschild ook!
Test Drive (1987)
Toegegeven, veel had de originele Test Drive niet om het lijf. Grafisch was het allemaal hopeloos primitief, dus reed je eeuwig langs een rotswand en een afgrond en was het benzinestation waar je na elke rit stopte in de speelwereld niet te zien. Maar toch, het spel had een aantal duidelijke ‘unique selling points’, te weten de Ferrari Testarossa, Lamborghini Countach, Porsche 911 Turbo en Corvette C4.
TOCA Touring Car Championship (1997)
Eind jaren negentig was het Britse toerwagenkampioenschap razend populair. Maar liefst negen merken – Audi, BMW, Ford, Honda, Nissan, Opel (Vauxhall), Peugeot, Renault en Volvo – vochten om de titel en dat zorgde voor veel ‘close racing’. Iets wat spelontwikkelaar Codemasters uitstekend wist te vertalen naar een verbazingwekkend realistische game voor de Playstation en de pc.