Autovisie Nieuws 17 okt 2015, 10:18

Leestijd: 2 minuten

Volvo 262: Een heel andere Bert

De helft van het plezier van klassiekers zit hem in de verhalen die bij de auto’s horen. En wat is er mooier dan een auto die een lange historie binnen je eigen familie heeft? Vandaag de Volvo 262 van Charlotte Coolen.

Het was stom toeval waardoor de Brabantse een familiestuk in de garage kon zetten. Met haar broer was ze zeven jaar terug op zoek naar onderdelen voor hun gedeelde Alfa Romeo GTV Bertone. De twee zijn echte Alfa-gekken en hebben meerdere Italiaanse klassiekers. Bij een revisiebedrijf in Heinenoord stond een auto onder een hoes. “Hé, die vorm komt bekend voor”, dacht Charlotte en ze besloot het doek een stukje op te tillen.

Inderdaad, het was zoals ze vermoedde een Volvo 262 en nog een zilverkleurige ook. Precies zo’n auto als haar opa jarenlang had. Hij kocht de wagen nieuw in 1977 en vertroetelde hem intens. De 262 werd wekelijks gewassen en Charlotte haar opa en oma gebruikten hem alleen voor de leuke kilometers. Om naar Zandvoort te rijden, Düsseldorf of Parijs.

“Het is niet zo’n 262 als die van haar opa, het is de Volvo van haar opa”

Coolen wist eigenlijk niet zo goed wat er met de coupé was gebeurd sinds hij vijf jaar na opa’s dood in 1987 werd verkocht. Oma had het al die jaren volgehouden om in het meest geliefde bezit van haar overleden te blijven rijden, maar ruilde de Volvo uiteindelijk toch in voor een BMW 3-serie cabrio. De Brabantse kijkt nog eens en is dan echt serieus verbaasd als ze het kenteken ziet: 36-TN-76. Het is niet zo’n 262 als die van haar opa, het is de Volvo van haar opa.

“We zijn zonder onderdelen voor onze Bert, maar wel met een Bertone vertrokken “, vertelt Coolen lachend. “Ik had toen geen stalling en mijn broer ook niet. Maar mijn oma wel. Daardoor kwam de Volvo terug in de garage waar hij altijd had gestaan tot mijn opa overleed. Inmiddels is mijn oma dit jaar ook gestorven en hebben we de Volvo naar de stalling gehaald waar mijn vriend en ik onze klassiekers hebben staan. Ik heb er toen we onze verzameling gingen uitdunnen over gedacht de Volvo te verkopen, maar ik kan het niet over mijn hart krijgen. Het verhaal van deze Zweedse Bert is te mooi.”