Stijn Kuster Nieuws 3 mei 2024, 02:00

Leestijd: 3 minuten

⁠⁠Je gelooft nooit welke motor er in deze Ferrari 812 Superfast-opvolger ligt

Bij Ferrari zullen ze niet snel de Ringweg A10 blokkeren om te pleiten voor klimaatactie. Sterker nog, met de nieuwe 12Cilindri, de opvolger van de 812, gaat het merk volledig tegen de tijdgeest in. En daar kunnen we alleen maar blij om zijn. 

Ferrari roeit een beetje tegen de stroom in, kunnen we zeggen, want bij concurrerende merken gaat de twaalfcilinder eruit of wordt hybridetechniek stevig omarmd. Willen we daarmee zeggen dat ze in Maranello op hun handen zitten? Nee, want in de 296 en SF90 kiest Ferrari wel degelijk voor elektrische ondersteuning.

Weer een V12

Des te opvallender is het dat de 12Cilindri een hoogtoerige, atmosferische V12 onder de kap heeft. Het 6,5-liter F140HD-blok met dry sump-smering komt in de basis uit de 812 Competizione en levert zijn maximale vermogen van 830 pk pas bij 9.250 tpm. Precies 250 tpm later loopt de V12 in de begrenzer. Het maximale koppel van 678 Nm komt eveneens pas hoog in de toeren vrij, bij 7.250 tpm. De prestaties van de 12Cilindri zijn precies hetzelfde als die van de 812 Competizione: 0 naar 100 km/h in 2,9 seconden en een topsnelheid van 340 km/h.

Duidelijk anders is de versnellingsbak; geen zeventraps transmissie met dubbele koppeling meer, maar eentje met acht verzetten. Volgens Ferrari moet die zorgen voor een lager verbruik op de snelweg en dus een grotere actieradius. Hoeveel liter benzine de 12Cilindri precies wegklokt per kilometer, is op het moment van schrijven niet bekend. De auto heeft zijn homologatieproces nog niet helemaal doorlopen.  

Ferrari 12Cilindri

Bij het zien van de eerste foto’s van de 12Cilindri moesten we meteen denken aan de klassieke Daytona, de 365 GTB/4 uit de jaren zestig en zeventig. Kijk maar eens naar de vorm van de koplampen, het vlak ertussenin en de koelopeningen op de motorkap. Voer voor discussie is de achterkant van de 12Cilindri, met een grote, donkere achterruit, die uitloopt in twee zwarte ‘vleugeltjes’ boven de lichtunits. Het zijn actieve aero-elementen. In hun low drag-positie – onder 60 km/h en boven 300 km/h – liggen ze vlak, zodat de lucht ongestoord over het bodywork kan stromen.

Tussen de genoemde snelheden hangt de positie van de flaps dan af van de gemeten acceleratie, zowel voorwaarts als zijwaarts. In hun high downforce-modus staan ze altijd omhoog. Neerwaartse druk op de neus wordt gecreëerd met drie vortexgeneratoren onder de auto. Aan de achterkant zitten er ook nog twee. In het interieur richt Ferrari zich, naar eigen zeggen, op duurzaamheid. Zo bestaat de gebruikte alcantarabekleding voor 65 procent uit gerecycled polyester. Op het dashboard zien we drie displays zitten: een 15,6-inch digitale cockpit, een 10,25-inch infotainmentscherm en een 8,8-inch touchscreen voor de passagier. Ondersteuning voor Apple CarPlay en Android Auto is standaard op de nieuwe 12Cilindri. 

Ferrari 12Cilindri en 812 Superfast

In vergelijking met de 812 Superfast is de wielbasis 2 centimeter korter geworden (2,70 meter, bij een lengte van 4,73 meter). De 12Cilindri heeft een drooggewicht van 1.560 kilo, met een verdeling van 48,4 procent vóór en 51,6 procent achter, en is 15 procent stijver dan zijn voorganger, aldus Ferrari. De achterwielaangedreven gran turismo staat op 21-inch lichtmetalen wielen (812: 20 inch), met naar keuze Michelin Pilot Sport S5- of Goodyear Eagle F1 Supersport-banden eromheen. Hij deelt zijn vierwielsturing met de 812 Competizione en is bovendien uitgerust met brake-by-wire.

De voordelen van dat laatste systeem zouden zijn: kortere remafstanden en een grotere voorspelbaarheid van de vertraging. Het bekende Side Slip Control (SSC), voor de betere drifts, is nu bij versie 8.0 aangekomen en is in staat om beter en sneller het gripniveau van de banden in te schatten, zelfs tijdens het sturen.