Noah Korevaar Uit het archief 27 okt 2020, 13:18

Leestijd: 5 minuten

Lezersgarage: Harrits jongensdroom kwam uit met zijn BMW 3.0 CSi E9

Harrit Tolsma was al op jonge leeftijd gek van de BMW Coupé. Het is de eerste klassieker die hij in bezit kreeg en het blijft waarschijnlijk ook de enige. Maak kennis met zijn BMW 3.0 CSi E9.

• Dit artikel komt uit het Autovisie archief van 2016. Prijzen, vergelijkingen en andere informatie kunnen ondertussen achterhaald zijn
• Tekst en fotografie: Arno Lingerak
• Dit artikel lezen in de originele magazine-opmaak? Klik hier voor de PDF

Jongensdroom

In mijn jeugd zag je deze coupés een enkele keer rijden. Wát een mooie auto, die lijnen! Toen dacht ik al, als ik later groot ben… Op mijn veertigste heb ik de knoop doorgehakt, het moest er toen maar eens van komen. Dus heb ik al mijn geld bij elkaar geschraapt en ben op zoek gegaan. Voor ik deze auto kocht, heb ik me heel erg in de E9 verdiept en ben ik ook lid van de Coupé-club geworden om wat wijzer te worden. Dat is echt niet overbodig, er kan heel wat aan de hand zijn met deze auto’s.

Ik heb ‘m nu ruim acht jaar en het is mijn enige auto. Voor de dagelijkse dingen heb ik geen wagen nodig en als ik er een keer op uit ga, pak ik de BMW. Ik vond die van mij in Groningen bij iemand die zijn leven lang niets anders had gedaan dan BMW’s repareren en restaureren. Als je niet met een wrak van Marktplaats wilt blijven zitten, kom je al snel bij een specialist terecht. Ik had eerst proefgereden met een versie met automatische transmissie, maar dat vond ik niets, dat voelde te bedaagd. Dus ik wilde sowieso een handbak, dat past beter bij de auto.

BMW 3.0 CSi E9

Deze auto stond daar, in matige staat, en is naar mijn wensen opgebouwd. Deels gerestaureerd, van nieuwe leren bekleding voorzien en verder zo klaargemaakt als ik het wilde. In de loop der jaren heb ik er wel weer wat dingen aan veranderd. Zo heb ik er gasgevulde Bilstein-schokdempers onder gezet, waarvan de wegligging echt veel beter van geworden, dat verschil is enorm. Eerst deinde de auto nog wat en helde hij over in bochten.

Maar tijdens de eerste meters was het verschil direct merkbaar. Het voelt allemaal veel sportiever aan nu, veel strakker. Ook zit er nu elektronische ontsteking op de motor en de originele 14-inch wielen zijn vervangen door 16-inch exemplaren. Ik heb lang naar deze Alpina-wielen gezocht. Het zijn echt oude, mooi gerestaureerde wielen en deze maat is precies goed. Het vult de wielkasten perfect: het maakt de auto echt helemaal af.

Als je erin zit en om je heen kijkt voelt het bijna als een boot, het houten dashboard loopt rond om je heen en de auto helt iets achterover. Ik heb er nu zo’n 25.000 kilometer in gereden. Ik ga er ook op een mooie winterdag wel eens op uit: gewoon in de buurt lekker een rondje rijden. Maar de lange tochten zijn het mooist. Zo ben ik met een goede vriend naar de Vendée in Frankrijk geweest.

2500 kilometer

Gewoon de spullen achterin gegooid en gaan, echt heel gaaf. We hebben probleemloos 2500 kilometer gereden. Zo’n reis is bijzonder door de auto, je krijgt een beetje het ‘roadmovie’-gevoel. Voor die tijd was het een behoorlijk luxe auto, besturing en remsysteem zijn bekrachtigd, en de portierramen gaan elektrisch open. Door het ontbreken van een B-stijl ziet dat er geweldig uit.

Algemeen onderhoud laat ik bij een bedrijf hier in de buurt doen maar het Bosch D-Jetronic injectiesysteem wat erin zit is toch iets voor de specialist. Voor die tijd was het hightech., maar het is inmiddels toch ruim 40 jaar oud. Voorheen ging ik even naar het bedrijf waar ik ‘m kocht als de motor wat rommelig liep en dan dook er iemand onder de motorkap en liep de auto twee tellen later weer perfect. Dat zijn van die fingerspitzendingetjes, die weten ze tegenwoordig bijna nergens meer.

Verloren kennis

Mijn Groninger specialist is inmiddels gestopt. Best jammer hoor, er gaat daarmee heel veel kennis verloren. Sommige dingen doe ik nu zelf. Ik vind het leuk, ben redelijk technisch én ik heb een werkplaatshandboek. Dat had ik binnen de kortste keren terugverdiend toen een van de achterramen niet meer dicht wilde gaan. Ik had alles al geprobeerd: schakelaar, motortje, alles werkte gewoon. Door het boek vond ik uit dat er een stekkerverbinding onder het dashboard zit en die maakte geen contact. Zonder zo’n boek zou je eeuwig blijven zoeken.

Ik heb er wel eens over gedacht om in plaats van deze BMW een open auto te kopen. Ik ben toch vooral een mooiweerrijder. Maar wat koop ik dan? De rijeigenschappen zijn hartstikke goed, de auto is snel, het remt en stuurt fantastisch. En dat model… Deze Coupé blijft dus; ga maar eens een andere auto zoeken die dat ook allemaal heeft!

Weetjes

Al aan het einde van de jaren zestig experimenteerde BMW met roestbestendige body’s. De coupécarrosserie van de E9 werd bij Karmann gebouwd en in samenwerking met staalfabrikant Thyssen wilde men laten zien dat het mogelijk was op de traditionele manier te bouwen uit de roestvaste, maar kostbare staalsoort Remanit.

Drie BMW’s 2800 CS werden van zulke carrosserieën voorzien en alle uitgevoerde tests vielen positief uit. Een van de auto’s was al snel bij een ongeluk betrokken, de andere twee zijn jarenlang tentoongesteld en ook gewoon gebruikt. Één van deze auto’s staat met 125.000 kilometer op de teller in een museum, de andere is in particulier bezit.