Noah Korevaar Uit het archief 6 aug 2020, 13:20

Leestijd: 5 minuten

Tweedehands pareltje: Bart kocht een BMW 535 met alles erop en eraan

Bart Wolfswinkel twijfelde in eerste instantie over de kleur van deze auto, maar gaat nu zelfs met een geheel witte combinatie richting Duitsland. Maak kennis met zijn BMW 535i (E28).

• Dit artikel komt uit het Autovisie archief van 2017. Prijzen, vergelijkingen en andere informatie kunnen ondertussen achterhaald zijn
• Tekst en fotografie: Arno Lingerak
• Dit artikel lezen in de originele magazine-opmaak? Klik hier voor de PDF

Gestolen Porsche

Ik had vóór deze 535i een Porsche 944 S2 van 1989, maar die was nadat ik wat boodschappen had gedaan verdwenen. Ik wist dat ik de parkeermeter wat zuinig had gevuld, dus ik hoopte nog de auto via de politie terug te krijgen, misschien was hij weggesleept. Maar dat bleek niet het geval, ik kon dus gelijk aangifte doen van diefstal. Die Porsche was volledig gerestaureerd en getaxeerd tegen een reële waarde, dus toen de verzekering uitkeerde kon ik gelukkig op zoek naar iets anders.

Dat moest wel weer iets leuks zijn, een auto waar ik ook zelf aan kon sleutelen. Ik werk al jaren in een Ford-garage, dus eigenlijk is een BMW niet echt een voor de hand liggende keuze. Ik ben ook niet echt iemand die puur voor BMW’s gaat, ik heb in het verleden zelfs in Franse auto’s gereden. Een Citroën BX 16V, dat soort auto’s. Maar de onderdelenvoorziening was voor mij heel bepalend. En er zijn maar weinig merken die de dat voor het oudere spul goed voor elkaar hebben.

BMW 535i (E28)

Porsche, BMW, Mercedes en Volvo zijn gunstige uitzonderingen, dus het moest een van deze merken worden. De prijzen van een Porsche en de onderdelen zijn echter zo hoog, dat is echt niet meer te doen. Ik zocht eigenlijk iets uit de eerste helft van de jaren tachtig, aan Mercedes-modellen uit die tijd heb ik nog gesleuteld toen ze nieuw waren.

En ik wist nog dat de wegligging en vooral ook de beleving in zo’n auto minder is, het is wat gevoelloos allemaal. Ik heb in het verleden aan autosport gedaan, vooral endurance-races van vier, zes of tien uur. Ik hou dus van sportief rijden en hoewel dat in mijn hobbyauto niet per se terug hoeft te komen, kwam ik bij de BMW 5 Serie uit. Zo’n auto geeft feedback, die praat als het ware tegen je. Ik ging zoeken naar een 525. Alleen kwam ik er al snel achter dat die auto’s in Nederland niet heel rijk zijn uitgerust.

En toen kwam deze wagen op mijn pad, een nieuw in Duitsland geleverde 535i, die sinds een paar jaar in Nederland is. Die motor is natuurlijk geweldig, maar als het met deze uitrusting en historie een 525 was geweest had ik het ook gedaan, het plaatje klopte gewoon helemaal. Hij stond bij een specialist in youngtimers, de eigenaar reed er op dat moment zelf mee. In eerste instantie zette ik mijn vraagtekens bij de kleurcombinatie, die witte carrosserie met dat bruinleren interieur.

Van alles voorzien

Dat moest ik toch eerst even in het echt zien. Bovendien wilde ik een flink stuk rijden. Een auto kopen is bij mij echt een kwestie van rijden, voelen en ruiken. Past deze auto wel bij me? De kleurencombinatie bleek de auto goed te staan en alle papieren zaten erbij. Daarin kon ik zien dat de eerste eigenaar in 1912 was geboren, hij had deze auto op 74-jarige leeftijd nog voor zichzelf gekocht en had daarbij ook redelijk wat extra’s aangevinkt.

Lederen bekleding, een mooi geluidssysteem, getint glas, airco, centrale vergrendeling. Er zat van alles op en aan, tot verwarmbare portiersloten en ruitensproeiers toe. En het was een heel prettig rijdende auto die elk jaar trouw naar de dealer was gebracht, ook toen hij al in Nederland was. Ik kon deze auto gewoon niet laten lopen.

Zo’n auto vind je niet meer

In 2013 had ik hem twee jaar en zag ik hier en daar wat oppervlakkige roest verschijnen. Ik besloot toen dus om het plaatwerk aan te pakken. Ik heb alles vervolgens zelf gedemonteerd; kofferbak, motorkap, wielschermen, ramen, deuren, alles is eraf geweest. De auto is toen opnieuw gespoten en hoewel achteraf bleek dat alleen achter een voorwiel een piepklein roestgaatje zat, ben ik blij dat ik het gedaan heb. Op het gebied van de techniek doe ik alles zelf, ook aan deze auto’s heb ik vaak gewerkt, al zag je deze uitvoering natuurlijk nooit, met een 528 stopte het wel.

Ik heb een motorfiets voor woon-werkverkeer, maar voor veel andere dingen wordt de BMW ingezet, als het weer het toelaat. Wel rij ik het liefst wat langere afstanden. Richting de Nürburgring voor de oldtimer Grand Prix bijvoorbeeld, met een caravan uit 1988 erachter, ik deed dat met mijn Porsche ook al. Deze auto blijft. Als ik ‘m verkoop heb ik geld, maar zo’n auto vind ik niet meer. Bovendien heb ik er veel tijd en liefde in geïnvesteerd.

Weetjes

Van de eerste vijf serie, de E12 was nog geen M5 versie, wel een door BMW Motorsport aangepakte versie, de M535i. Van de opvolger, de E28 was er naast een M535i (een 535i met sportiever onderstel en wat spoiler werk) ook een echte M5. Deze had de 535i als basis, en was voorzien van een gemodificeerd blok zoals dat ook in de legendarische M1 was gebruikt.

Met 3453 cm3 goed voor 286 pk, een 0 – 100 sprint in 6,2 sec en een top 245 km/u. was het de snelste sedan die op dat moment te koop was. Qua prestaties waren de verschillen tussen de 535 en de M5 niet erg groot, met een prijs van 144.220 gulden was de M5 echter wel veel duurder. Van het prijsverschil kon je een 528i automaat van 64.170 gulden naast je 535i zetten.