Noah Korevaar Uit het archief 13 okt 2020, 11:09

Leestijd: 5 minuten

Prijzig project: Marcel scheurt rond in een Lancia Fulvia Sport 1.3

Marcel de Goede zocht een project voor de vrije zaterdag en liep toen tegen een klassieke Lancia aan. Die ontmoeting heeft voor hem én de auto goed uitgepakt. Maak kennis met zijn Lancia Fulvia Sport 1.3.

• Dit artikel komt uit het Autovisie archief van 2017. Prijzen, vergelijkingen en andere informatie kunnen ondertussen achterhaald zijn
• Tekst en fotografie: Arno Lingerak
• Dit artikel lezen in de originele magazine-opmaak? Klik hier voor de PDF

Toevalstreffer

Mijn zoektocht was eigenlijk niet speciaal gericht op een Fulvia, ik was eigenlijk op zoek naar een leuk project om de zaterdagen te vullen. We hebben thuis een garagebedrijf en een klant had deze auto staan en wist niet wat hij ermee zou gaan doen. Hij had er een aantal jaren in gereden, maar de auto werd echt slecht. Maar naar de sloop brengen was ook weer zonde. Ik heb de auto bekeken en dacht ‘waarom ook niet?’.

Vooral de achterkant, de dorpels en de portieren waren erg slecht, maar ik zag er wel een uitdaging in en heb ‘m voor een leuke prijs overgenomen. Ik ben gewoon begonnen: uit elkaar halen en dan maar kijken wat je tegenkomt.

De Fulvia stond al eventjes stil, dus is eerst technisch helemaal in orde gemaakt. De motor is erin gebleven, maar heeft groot onderhoud gehad. De distributie, alle aan slijtage onderhevige delen, rubbers, slangen: alles is aangepakt. De remmen zaten vast en moesten grotendeels vervangen worden, maar daarna kon ik voorzichtig voor het eerst een stukje rijden. Ik kreeg er een goed gevoel over, het reed erg goed. Tijd om de rest aan te pakken dus. Nieuwe onderdelen zijn erg moeilijk te krijgen en een goede donorauto is al helemaal niet te vinden.

Lancia Fulvia Sport 1.3: prijzige grap

Dat komt ook tot uitdrukking in de prijzen. Alles wat je bestelt, is moeilijk te vinden en ook nog eens duur. De dorpels en de onderkant van de deuren heb ik dus uiteindelijk zelf gemaakt en gerepareerd. Maar de achterkant is een verhaal apart; alles loopt hol en bol. Ik heb het in eerste instantie zelf geprobeerd, maar dit plaatwerk was erg lastig te maken en daarvoor heb ik dus uiteindelijk hulp ingeroepen. In totaal ben ik er drie jaar lang elke zaterdag en af en toe wat uurtjes doordeweeks ’s avonds mee bezig geweest.

Origineel is de auto kastanjebruin, maar dat vond ik niet zo mooi. Dus besloot ik een andere Lancia-kleur te kiezen die er dichtbij zat. Toen ik een nieuwe Delta zag rijden in deze kleur wist ik het meteen, dit gaat het worden. Het interieur was redelijk, al moest ik wel zelf met naald en draad aan de gang om wat losgeraakte naden te herstellen. Verder was het vooral heel grondig schoonmaken! Toen de auto klaar was, heb ik eerst alleen dicht bij huis rondgereden.

Wat kan de auto en hoe loopt het? Blijft alles heel? Met wat kleine aanpassingen ging alles steeds beter en heb ik de ritten steeds wat langer gemaakt. Er zit een 1,3 liter blok in, een V4, dat is dus best bijzonder. Ik rij rond zonder het standaard luchtfilter, op de carburateurs heb ik zelf inlaatkelken en filters gemonteerd en dat geeft een prachtig geluid. Het rijdt stug en sportief, vooral door het lage gewicht. Het is een onbekende en in mijn ogen ondergewaardeerde klassieker. Doordat maar weinigen het model kennen, heb je enorm veel bekijks.

Beer uit zijn winterslaap

Mensen zwaaien, kijken om en maken foto’s, zelfs mensen in moderne auto’s. Ik maak nu toerritten met een club hier in de buurt, maar gebruik ‘m ook als er voor de garage onderdelen moeten worden gehaald. De Fulvia moet ook rijden, stilstaan vindt hij niet lekker. Het is net of je een beer uit zijn winterslaap haalt als de auto te lang heeft stilgestaan. Hij staat dan wat te bokken en te sputteren voordat hij echt in zijn element is.

Vorig jaar heb ik nog een grote tocht naar Engeland gemaakt. We waren door een kennis in Engeland gewezen op een klassiekerbijeenkomst voor een goed doel en daar ben ik met mijn vader naartoe gereden. We hebben 1600 kilometer afgelegd in vier dagen.

Dan gaat er wat gereedschap mee, wat tie wraps en duct tape, maar er is eigenlijk niets gebeurd. Het voelt gewoon ontzettend goed aan, het rammelt niet, het kraakt niet, bijna als een nieuwe auto. De vorige eigenaar is hier trouwens nog steeds klant en heeft al eens gekscherend geroepen dat hij de Fulvia weer terug wil kopen. Ze waarderen vooral dat ik de tijd en energie erin heb gestoken om de auto weer in deze staat te brengen.

Het is eigenlijk een mooi toeval geweest: als ik tegen een andere klassieker was aangelopen had die hier nu gestaan. Maar ik ben er maar wat blij mee, deze auto gaat niet weg, daar is hij té leuk voor.

Weetjes

Lancia was in de jaren twintig met de Lambda een van de eerste fabrikanten die een V4 in serie bouwde. Door de blokhoek klein te houden kon gebruik gemaakt worden van één cilinderkop. De V4 is door Lancia voor het laatst gebruikt in deze derde Fulvia. AMC gebruikte een V4 in een militair voertuig en ook Ford maakte een V4. Dit blok is tevens door Matra en Saab gebruikt. Door de compacte bouw is de opstelling ook gebruikt voor motorfietsen. Maar ook de brandstofmotor in de Le Mans winnende Porsche 919 Hybrid was een V4, een tweeliter turbomotor met zo’n 500 pk!