Noah Korevaar Uit het archief 21 jan 2020, 11:33

Leestijd: 9 minuten

Donar en de dwerg: Mercedes-AMG G 63 versus Suzuki Jimny

De Mercedes-AMG 63 en de Suzuki Jimmy: voorbijgangers checken hun bril en waterplassen werken als lachspiegels, maar ook een op een is het lachen met dit duo. Beiden behoren tot de fun-klasse.

Mercedes-AMG G 63 versus Suzuki Jimny

Ze transformeren irritante obstakels tot entertainment, want je lacht om drempels, kuilen, greppels, paden en stoepranden.  En verkent dus opeens nieuw terrein. Want deze types houden van uitdagingen en minder van gebaande paden, hun comfortzone is de hele wereld.

Dit artikel komt uit het Autovisie archief van oktober 2018. Prijzen, vergelijkingen en andere informatie kunnen ondertussen achterhaald zijn.

• Tekst: Jaco Bijlsma
• Fotografie: Jérôme Wassenaar

Ze transformeren irritante obstakels tot entertainment, want je lacht om drempels, kuilen, greppels, paden en stoepranden.  En verkent dus opeens nieuw terrein. Want deze types houden van uitdagingen en minder van gebaande paden, hun comfortzone is de hele wereld.

Beruchte ex-militair

Want even zonder grappen en grollen en zonder imagostickers te plakken: het zijn allebei serieuze terreinauto’s. Nog steeds, want ze hebben beide een lange bloedlijn. Die van de G-Klasse is bekender, het is de beruchte ex-militair die carrière maakte en wereldwijd tot de hoogste kringen wist door te dringen.

De kleine Suzuki lijkt door zijn formaat onvermijdelijk meer Spielerei, maar dan wel op zijn Japans, met serieuze techniek dus. Toen survival nog geen sport was, maar je echt met een beetje werken nog wat onontgonnen gebied aan de bewoonde wereld kon toevoegen.

Commercieel missiewerk van een fabrikant die net als Toyota ooit in de weefindustrie startte. Na de oorlog volgden auto’s en in 1970 vond de veelzijdige fabrikant, die inmiddels ook buitenboordmotoren en motorfietsen maakte, het tijd voor een kleine 4×4.

Het werd een goedkope mini-Jeep, een doorontwikkeling van een gestrand project, de HopeStar On360 die Mitsubishi-techniek had. Daar werden er volgens de overlevering niet meer dan vijftien van gemaakt. De eerste LJ10, die voor het eerst ook ‘Jimny’ werd genoemd, had net als de auto waaruit hij ontstaan was een 360 cm3 tweecilinder tweetaktmotor.

Die Jimny was gemaakt volgens een foolproof concept dat de allerlaatste Jimny nu nog steeds gebruikt. Een kei car met een echt separaat ladderchassis, starre assen en vierwielaandrijving en een hoge en lage gearing.

Suzuki verkent nieuw terrein

De G-Klasse heeft bijna dezelfde opzet. Zijn veel grotere, maar even vierkante koets is ook gemonteerd op een body-on-frame auto en ook de aandrijving is integraal, maar inmiddels veel geavanceerder. Dat de wereld van de Gelände een heel andere is dan die van de dappere Suzuki laat zich raden.

Toch beweren ze bij Suzuki ook al Porsche-klanten en andere premiumheren op bezoek te hebben gehad omdat die zo’n Jimny met G-looks wel bij hun dochter (of vriendin) vonden passen. Het lijkt er dus zomaar op dat de Jimny nieuw terrein gaat verkennen, de villawijken welteverstaan. Diverse tuners hebben al een mini-Mercedes-grille voor het Japannertje klaarliggen.

De prijslijst

Allemaal leuk en aardig, maar ook niet meer dan dat. Want laten wel wezen, de verschillen zijn zeker zo groot als de overeenkomsten. Je over feiten verbazen is een van de redenen voor dit feestje. We stellen ze even aan u voor aan de hand van de prijslijst.

De Mercedes-AMG G 63 kost 232.995 euro, weegt 2460 kg en zijn biturbo-V8 is 585 pk en 850 Nm sterk. De Jimny haal je al voor 26.999 euro, maar voor 3 mille meer heb je de meest luxe uitvoering die simpelweg (en doeltreffend) ‘Stijl’ heet.

Voor nog geen 30 mille heb je dan de meest complete Jimny die 1085 pk weegt en 102 pk/130 Nm uit zijn atmosferische 1.5-viercilinder haalt. De Jimny meet net geen 3,5 meter in lengte, is 164,5 cm breed en 170,5 cm hoog. De G overtreft hem respectievelijk met 1,20 meter, 28,6 centimeter en 26,4 centimeter.

Donar, god van de donder

Klim op de bok van de Benz en je voelt je een koning. Oppermachtig in alle comfort. Het is baden in de luxe van leer, vele paardenkrachten en karrevrachten koppel. Met de startknop ben je Donar, god van de donder en kun je het plaatselijk laten onweren en bliksemen als je gas geeft of juist gas lost. En dat doe je puur voor je plezier, elke keer weer.

Het gemak waarmee je versnelt, vervormt je wereldbeeld alsof je permanent door pantserglas kijkt en dat is bij de G geen metafoor, maar een optie. Die kamerbrede displays zijn een must in deze klasse en doen niet onder voor een S.

Het hoort bij zijn duobaan van butler en beveiliger, want zo’n G gaat zelden het terrein in, maar moet vooral ook presteren als top luxury car die thuis de parkeergarage met supercars moet delen. En dat gaat hem goed af, je went aan die weelde, het gemak waarmee hij alles doet, is groots.

Bijzondere geschiedenis

Dat je calculator net zo snel accelereert als de auto wanneer je de optielijst verkent, hoort er ook bij. Als je je zo’n topklasse G kunt permitteren, dan is dat niet om er Ko de Boswachter mee te spelen, want daar heb je er waarschijnlijk een aantal van in dienst op je landgoed.

Over diensttijd gesproken: die begon voor de G ooit in de vroege jaren zeventig. Het verhaal is dat de Sjah van Perzië, toen aandeelhouder van Mercedes-Benz, min of meer om het modelvroeg of er op zijn minst de suggestie voor deed.

Om die missie te klaren huurde Mercedes de beste special forces in die er toen waren; Steyr-Daimler-Puch. Die specialisten bouwden namelijk de allerbeste terreinvoertuigen in de vorm van de Haflinger en de 6×6 Pinzgauer. Die waren net als een Unimog te stoer voor de beschaafde wereld en deden vooral dienst in bossen en bij boeren.

Uiteindelijk rolde de eerste Gelände na jaren testen in 1979 in burgerkleding van de band in het Oostenrijkse Graz.

De Jimny was altijd al een hoekig type, maar zo strak als nu was zijn pak nog nooit. Rechttoe-rechtaan-lijnen die net als bij de G-Klasse meer als bunker bedoeld zijn die de inzittenden moet beschermen dan om de stroomlijn te dienen.

Retroversie van designklassieker

Echt een mini-G die wereldwijd groot applaus kreeg toen hij voor het eerst zijn definitieve design toonde. Duidelijk beter dan dat van zijn voorganger, die minder klare lijnen had. Deze Jimny heeft alle tierelantijnen, elk overbodig lijntje afgeschud.

Nu maar hopen dat klanten hem niet zelf gaan verfraaien, maar dat is helaas toch een gegronde angst. Probeer maar eens een volledig originele tweedehands Jimny zonder ‘stoere’ accessoires te vinden. Ik pleit daarom voor een bull bar-, treeplanken- en foute-wielenverbod en scherpe handhaving daarvan, want dat verdient dit kleintje.

Al met al ziet hij er nu opeens uit als een retroversie van een designklassieker. Net als die G, maar dan anders en zoveel betaalbaarder.

Het interieur is niet slecht, maar daar is wat mij betreft nog wél ruimte voor verfraaiing. Ik zou al dat praktische plastic weleens vakkundig verpakt willen zien in leer. Net zoals je heel lang geleden Mini’s had die waren aangekleed met Connolly-leather, Wilton-tapijt en echt hout.

Deze Suzuki naar het luxe level van AMG brengen, zou een aardige uitdaging zijn. Dan zou je gelijk die stoeltjes misschien stiekem iets kunnen vergroten en een betere pasvorm kunnen geven. Het hoeft niet eens echt over the top te zijn, maar het zou de Suzuki misschien wel een beetje premium gevoel kunnen geven, waardoor Mini- en Audi A1-rijders hem eerder overwegen.

Japans nuchter

Die klanten komen af op zijn exclusieve, trendy uiterlijk, maar zijn wel degelijk wat mooiere materialen gewend. Want hoewel de bouwkwaliteit gewoon goed is, blijft de materiaalkeus Japans nuchter. Wel is er geïnvesteerd in een beter infotainmentsysteem met meer connectivity, zoals onder andere Apple CarPlay en ook rijden er de nodige rijassistenten mee.

Toch zullen er heel wat dames en heren moeten slikken bij die eerste proefrit, want hoewel deze Jimny al een stuk volwassener en comfortabeler is dan zijn voorgangers is het nog steeds vooral een hoge terreinauto.

En dus hobbel je wat op de bok en moet je meer klimmen om aan boord te komen. Ook is hij wat luidruchtiger en zou het grootste cadeau voor de feestdagen een zesbak zijn die het toerental verlaagt. Want 130 km/h rijden kan hij prima aan, alleen is het jammer dat zijn krukas dan al 4000 omwentelingen per minuut maakt.

Schakelen doet hij gemakkelijk en solide tegelijk, maar dat tweede pookje voor de hoge en lage gearing zal door de meeste dames wel gebruikt worden als handige tassenhaak.

Excelleren in de stadsjungle

In de stadsjungle van Amsterdams excelleert dit duo. Ze halen hoge kijkcijfers en natuurlijke uitdagingen als drempels en tramrails merk je niet eens op. Parkeeraanvallen hebben we niet getest, maar vermoedelijk deren trekhaken ze niet omdat hun bumpers op hoog niveau zitten.

In de stad, waar de snelheid laag ligt, is het bochtgedrag van beide auto’s ruim voldoende. En op een natte snelwegafrit ben je blij met de permanente (uitbreek)beveiliging die achter de schermen altijd aan boord is. Bij de AMG is die brigade rijassistenten natuurlijk uitgebreider dan bij de Jimny.

Alles wat je maar kunt verzinnen zit erop of is bij te bestellen. Actieve lane keeping, actieve cruise control, verkeersbordherkenning en ga zo maar door. Maar belangrijker op die gladde afrit of welke tractiearme wegomstandigheid dan ook is het feit dat de G permanent vierwielaangedreven is.

En beter tussen de lijntjes blijft, want zijn voorste starre as werd bij deze tweede generatie ingeruild voor de moderne techniek van onafhankelijk voorwielophanging. Het adaptieve onderstel is standaard en wordt elektronisch geregisseerd en zorgt ook voor een wat geciviliseerde weggedrag.

Grenzen verleggen

En voor wie nog wat echt wildernis tot zijn domein mag rekenen is het ook geruststellend om te weten dat die grote lock-knoppen centraal op het dashboard er niet alleen als gedenkteken aan de oude G zitten, maar daadwerkelijk gebruikt kunnen worden om de drie differentiëlen te sperren als dat nodig is.

De G staat als vanouds ook voor grenzen verleggen. Dat doet de hij in deze AMG-versie nu vooral ook in de bewoonde wereld, waar hij zo populair is als statussymbool. Je wint er zelfs stoplichtsprints mee, want in 4,5 seconden van 0-100 km/h versnellen is een sportwagentijd en voor een auto met dit postuur ongekend.

Deze G is met zijn onwaarschijnlijke lichtvoetigheid, snelheid en slagkracht een automobiele Muhammad Ali. Maar vlak de Jimny ook niet uit, want ondanks het feit dat hij in een totaal andere league speelt, werd hij ook agieler dan voorheen.

Als je een beetje bereid bent tot schakelen, kun je het tempo er goed in houden en stuurt hij met weinig gevoel, maar met veel enthousiasme in. Bovendien rijdt hij echt met meer beschaving dan voorheen, ondanks zijn klassieke starre assen.

Maar geniet met mate zou ik zeggen, want met zo’n stevige rijstijl sta je met deze twee gigantjes waarschijnlijk regelmatig samen aan de pomp. Vaker dan je lief is.