Noah Korevaar Uit het archief 23 jul 2020, 09:54

Leestijd: 5 minuten

Avonturieren: Stefan haalde zijn zeldzame klassieker zelf uit Amerika

Stefan van der Waals wordt gelukkig van een perfect lopende V8 én van het zoeken naar exemplaren die nog wat zorg nodig hebben. Maak kennis met zijn Oldsmobile Ninety Eight Convertible uit 1968.

• Dit artikel komt uit het Autovisie archief van 2017. Prijzen, vergelijkingen en andere informatie kunnen ondertussen achterhaald zijn
• Tekst en fotografie: Arno Lingerak
• Dit artikel lezen in de originele magazine-opmaak? Klik hier voor de PDF

Lekker sleutelen

Het sleutelen is begonnen met brommers. In mijn lagereschooltijd vond ik een Mobylette bij de vuilnisbak. Daar heb ik net zo lang aan geprutst tot hij het weer deed. Ik ging er ook wel mee naar school, dan zette ik ‘m bij de fietsen van de leraren in de stalling. Daarna volgden nog veel meer brommers en op mijn zeventiende de eerste auto: een Eend. Maar ik had altijd al het idee dat ik iets groots zou kopen als dat financieel mogelijk werd.

Op het moment dat je belastingvrij Amerikaans kon rijden, heb ik dat dan ook direct gedaan. Van het geluid van een mooi draaiende achtcilinder word ik echt enthousiast. En dan het liefst met dubbele uitlaatpijpen zodat je elke cilinderbank afzonderlijk kunt horen. Ik werk er net zo lang aan tot die V8-motor zo langzaam mogelijk draait, zonder te schudden. Dan is het goed, dan kom ik tot rust.

Beginnersfout

Mijn eerste Amerikaanse auto was een Plymouth Vaillant uit 1967. Een beginnersfout: als je de achterklep opende, zag je de bladveren zitten. Maar al snel kwamen de betere auto’s, ik haalde ze zelf uit Amerika. Ik kocht dan een ticket, reserveerde een huurauto en verder zag ik dan wel waar ik uitkwam.

Lekker een paar weken rondrijden en hier en daar stoppen om een praatje te maken en naar auto’s te vragen, dat vond ik geweldig om te doen. En als ik een auto kocht, had ik de huurauto niet meer nodig en reed ik met ‘de nieuwe’ verder. Meestal nam ik twee auto’s mee terug.

Geld verdiende ik er niet mee, maar ik vond en vind dat nu eenmaal leuker dan op het strand in de zon gaan liggen. Laat mij maar rondrijden en avonturieren, leuke dingen doen en mensen ontmoeten.

Oldsmobile Ninety Eight Convertible

In 1997 was ik samen met mijn vrouw ook weer op zo’n reis, op zoek naar een hobbyauto. Bij een kleine garage raakte ik aan de praat met Ken, de eigenaar, en ik vroeg of hij nog iemand wist met een oude convertible.

Er bleek een oude dame iets verderop te wonen en zij had deze Oldsmobile in de garage staan. Haar man was een jaar eerder overleden en sindsdien was de auto niet meer uit de garage geweest. Ken ging met ons mee om ons te introduceren, want zij hield de gordijnen de hele dag gesloten en van vreemdelingen moest ze niets hebben. Daar aangekomen werd de auto naar buiten geduwd en ik wist het gelijk: dit is het!

Terug in Nederland hadden we direct heel veel plezier van de Ninety Eight. En ondertussen werkte ik aan de auto om alles een beetje in een betere conditie te brengen. Op het gebied van techniek ben ik een perfectionist, ik vind het leuk dingen aan te pakken te verbeteren.

Via eBay haalde ik onderdelen bij elkaar, liefst ‘new old stock’ en dan het beste wat er is. Een motor moet eruitzien alsof hij zo uit de fabriek is gekomen, maar als ik bijvoorbeeld een betere carburateur kan vinden uit dezelfde tijd, wil ik die hebben en gaat die er op.

Schaars

En toen zag ik in New Jersey nóg een Ninety Eight Convertible te koop staan. Ze zijn schaars, dus die wilde ik erbij hebben voor de onderdelen. De verkoper zei er wel gelijk bij dat er iets met de achteras aan de hand was. Ik ben erheen gegaan en besloot onderweg te stoppen bij een sloop om een andere achteras te halen.

Ik moest de achterbank uit mijn huurauto schroeven om die mee te kunnen nemen… De as van de Convertible bleek los onder de auto te hangen en na een kleine reparatie met onderdelen van die sloopas ben ik ermee naar Baltimore gereden en is de auto naar Nederland verscheept. Als je alles gaat narekenen kan het financieel natuurlijk helemaal niet, maar ik had wel enorm veel lol!

Het motorblok is bij elke auto die ik gerestaureerd heb het leukst om te doen en tegelijkertijd ook wel spannend, doet-ie het daarna gelijk? Eerst laat ik ze op benzine lopen en daarna bouw ik gas in. Dat is een specialiteit van me geworden. Soms zie ik een andere mooie Amerikaanse auto en twijfel ik, maar deze gaat niet meer weg. We gebruiken hem te weinig, maar áls we ermee op pad zijn, is het een geweldige trip.

Weetjes

De Ninety Eight was het fullsize topmodel van Oldsmobile. Het getal gaf de rangorde aan in de lijn en stond voor een Series 90 met V8-motor. Andere types waren bijvoorbeeld de 76, 78 of 88. De eerste generatie van de 98 liep in 1941 van de band, dit model uit 1968 is de achtste generatie.

Om het luxekarakter te benadrukken waren de 98’s standaard uitgerust met stuur- en rembekrachtiging, automaat, elektrische ramen en elektrisch verstelbare stoelen. Toch was de optielijst nog lang en wie bijvoorbeeld hoofdsteunen, centrale vergrendeling, de ‘Comfortron’ airco, cruise control, een lederen interieur en een luxe radio bestelde, kon bijna een kwart bij de basisprijs optellen. Standaard was wel aan veiligheidsgordels en een veiligheidsstuurkolom gedacht. In 1996 werd de Ninety Eight na de twaalfde generatie uit het programma geschrapt.