Noah Korevaar Uit het archief 3 dec 2020, 08:44

Leestijd: 4 minuten

Onvoorspelbaar kanon: maak kennis met de Renault 5 Turbo van Radouane

Radouane Assoud maakte tijdens vakantiereizen – vanaf de achterbank van zijn vaders auto – kennis met de Renault 5 Turbo. Nu bezit hij er zelf een.

• Dit artikel komt uit het Autovisie archief van 2016. Prijzen, vergelijkingen en andere informatie kunnen ondertussen achterhaald zijn
• Tekst en fotografie: Arno Lingerak
• Dit artikel lezen in de originele magazine-opmaak? Klik hier voor de PDF

Altijd al iets met auto’s

Ik heb altijd iets met auto’s gehad, heel breed: van nieuwe exemplaren tot vooroorlogse klassiekers. Ik vroeg en kreeg tijdens verjaardagen wel altijd autootjes om mee te spelen, maar verder heb ik die passie niet van huis uit meegekregen. We gingen in mijn tienerjaren altijd op vakantie naar Marokko.

Ik zat dan met mijn neus tegen het raam geplakt en tijdens het stuk door Frankrijk vlogen sportwagens als de Renault Alpine 310 en 5 Turbo je schreeuwend voorbij. Dát heeft indruk gemaakt. Soms zag je indertijd in de bladen ook foto’s van races met 5 Turbo’s, met Jan Lammers, Michael Bleekemolen en later Boy Hayje. Ze reden in het voorprogramma van de Europese Formule 1-wedstrijden.

Renault 5 Turbo

Zo’n vijf jaar geleden besloot ik een klassieker te kopen. Ik wilde iets unieks, en de beelden van de vakantie kwamen weer in me op. Na wat speurwerk vond ik een niet-originele 5 Turbo te koop in Spanje. Een gave auto hoor, met een blok van de R21 turbo met meer dan 250 pk en het uiterlijk van de Turbo Maxi, die is nog iets breder en agressiever. Maar er werd veel geld voor gevraagd. En toen zag ik deze voorbij komen op internet.

Ik kon mijn ogen niet geloven: een originele Turbo I! De twijfel sloeg toe: de dikke replica met veel vermogen of de wat ‘beschaafdere’ originele auto? Uiteindelijk ben ik naar Friesland gereden om deze auto te gaan bekijken.

Vertrouwen

Hij stond al een tijdje stil achter in een showroom; de banden waren zacht en de 5 was wat stoffig. Maar de garagehouder praatte vol enthousiasme over de auto – hij had het onderhoud gedaan voor de vorige eigenaar. Ik vroeg hem de banden op spanning te brengen om te proefrijden. De motor liep direct als een zonnetje en de garagist liet de auto eerst goed warmdraaien, hij behandelde hem met veel zorg. Dat gaf vertrouwen. Al tijdens de eerste meters, nog op de passagiersstoel, was ik verkocht.

De eerste kilometers na de aankoop waren gewoon eng. Ik reed terug naar huis en kwam daar met witte knokkels aan: de auto bleek op de Afsluitdijk extreem gevoelig voor zijwind. Ik hield me in het begin heel erg in, pas na een paar ritten had ik het gevoel de auto wat meer onder controle te hebben. Ik heb de top nu nog steeds niet gereden, dat durf ik gewoonweg niet. Maar tussen de 120 en de 180 is het een kanon.

Onvoorspelbaar en spectaculair

Die turbo is onvoorspelbaar. Je hoort hem suizen, je vraagt je af wat-ie gaat doen, en dan ineens – wham! – komt-ie er in. Echt spectaculair! Het is een heel listige auto om mee te rijden. En die benzinegeur en de rammeltjes? Die horen er bij.

Ik ben veel gaan zoeken naar de geschiedenis van de 5 Turbo. De 5 bestond natuurlijk al, maar om mee te kunnen doen aan wedstrijden moesten 400 snelle versies worden gebouwd. Renault leverde kale carrosserieën aan Heuliez, die daar werden verstevigd en aangepast, en in de Alpine-fabriek in Dieppe werd de auto afgebouwd. Om gewicht te besparen werd de Turbo I voorzien van een aluminium dak en dito portieren.

De latere Turbo II werd bij Renault gemaakt en mist de aluminium delen. Die van mij is de 581e I die is gemaakt. Het is een origineel Nederlandse auto, geleverd in de Marlboro striping en met rolkooi en deze Gotti-velgen. De vorige eigenaar heeft de Turbo 20 jaar in zijn bezit gehad, en ik ben nu bezig met onderzoek naar de eerste eigenaar. Toen ik de schokbrekers reviseerde zag ik daar Bleek op staan. Dus wellicht heeft ook Michael Bleekemolen iets met de historie van de auto te maken; hij reed er tenslotte ook een.

Dag Porsche en Jaguar

Het onderhoud doe ik samen met een vriend met twee rechterhanden en ik heb het werkplaatshandboek er ook bij. Als je de achterbumper demonteert, kan je overal prima bij. De vorige eigenaar heeft er erg goed op gepast, ik wil het net zo goed of beter doen. Vorig jaar was ik bij een rally, en daar stonden heel wat dure Porsches en Jaguars. Toch kijken mensen dan naar deze auto. Hij is bijzonder, je ziet ze gewoon minder vaak. Deze auto is te leuk, en blijft dus voorlopig in de familie.

Weetjes

Na rally-successen met de Alpine A110 moest Renault midden jaren zeventig het stokje overdragen aan Lancia. Op basis van de 5 werd daarom een auto met achterwielaandrijving en middenmotor ontworpen. De motor was die uit de 5 Alpine, voorzien van een Bosch K-Jetronic injectiesysteem en een Garrett T3 turbo.

Dit 1397 cm3 blokje bleef na de toen geldende 1.4 vermenigvuldigings- factor voor turbomotoren binnen de grenzen van de 2 liter-klasse. De 5 was een sensatie en direct succesvol, maar moest het uiteindelijk afleggen tegen de vierwiel aangedreven concurrentie. De Turbo werd nog verder ontwikkeld, de laatste versie perste zo’n 350 pk uit het blok.