Noah Korevaar Uit het archief 20 okt 2020, 10:32

Leestijd: 5 minuten

Lezersauto’s: de ‘verschrikkelijke’ Cadillac Fleetwood Limousine van Patrick

Patrick Hofland heeft veel auto’s en motoren in zijn bezit gehad. Ze waren zonder uitzondering Amerikaans. Het verhaal van zijn laatste aanwinst: de Cadillac Series 75 Fleetwood Limousine.

• Dit artikel komt uit het Autovisie archief van 2016. Prijzen, vergelijkingen en andere informatie kunnen ondertussen achterhaald zijn
• Tekst en fotografie: Arno Lingerak
• Dit artikel lezen in de originele magazine-opmaak? Klik hier voor de PDF

Lekker rommelen

Op mijn zeventiende had ik een collega die handelde in motoren van het merk Harley Davidson. We raakten bevriend, en voor ik het wis (ik was nog geen achttien jaar én had nog geen rijbewijs) had ik zelf ook een Harley. Vanaf dat moment heb ik niets anders gereden dan Amerikaanse motoren én auto’s. Chevrolets, Fords, een Plymouth, busjes, coupés, stationwagons, noem maar op.

Zelf aan de gang

In 2011 was ik bij een handelaar en daar stonden tot mijn verbazing zo’n honderd A-Fords in een loods. Drie daarvan waren uitgebrand, maar ik zag er direct een prachtige basis in voor een hot rod. Dus heb ik er wat later eentje opgehaald. Er is heel wat werk in gaan zitten, alles is aangepakt. De body is aangepast, het chassis werd verlaagd en er is een 6,6 liter blok gemonteerd. Voor ik begon heb ik de auto laten keuren.

Blok, chassis en koets worden dan verzegeld en als alles uit en weer in elkaar gaat en de nummers kloppen nog, dan krijg je vrij eenvoudig weer een kenteken. Maar ja, ik was enthousiast en had mooie plannen. En met mijn verstand in de ene hand en de slijptol in de andere ben ik van start gegaan. Ik wilde resultaat zien: de auto laten zakken en het andere blok erin. Met als gevolg dat ik te veel veranderde en geen kenteken meer kreeg.

Ik ben er toch mee naar verschillende shows geweest en heb er ook prijzen mee gewonnen. Maar als ik op pad ging moest de auto altijd weer op de aanhanger. Bovendien raakte de Ford bekend in het wereldje. Ik zocht dus iets nieuws, wilde weer sleutelen, dat is mijn hobby. Een ander gaat het gras maaien, ik ga naar mijn garage, lekker rommelen.

Cadillac Series 75 Fleetwood Limousine

Deze Fleetwood stond te koop, want de eigenaar zocht een nieuwe uitdaging. Ik heb hem benaderd en gezegd dat ik wel belangstelling had. We wonen bijna 200 kilometer uit elkaar en besloten zonder geld, afdingen of gezeur en alleen op basis van foto’s om gewoon te ruilen. Het is op goed vertrouwen gegaan. Hij is naar mij toe gekomen met een oprijwagen met de Cadillac erop en ging na een uur weer de straat uit met de hot rod op de aanhanger. Dat was geen prettig gevoel, maar de auto is goed terechtgekomen. De nieuwe eigenaar gaat alsnog proberen om hem op kenteken te krijgen. Het is bovendien een klein wereldje, ik ga de auto in de toekomst zeker nog zien.

Direct door de rem

Toen ik deze Cadillac van de aanhanger reed, ging ik direct door de rem heen. En door kortsluiting in de kabelboom heeft het passagiersgedeelte kort in brand gestaan. Dus heb ik als eerste de bedrading en de remleidingen vervangen. Daarna heb ik de auto verlaagd. Er zijn kant en klare sets voor te koop, maar ik vond het veel leuker om het zelf uit te vinden.

En dat is nog best lastig; vóór heeft de auto schroefveren en achter bladveren. Na wat rekenen en het maken van speciale beugels is het prima gelukt: de auto is 12 centimeter gezakt. Vanbinnen wordt de auto wel netjes gemaakt, maar de gevolgen van de brand zal je blijven zien. Ik hou van dat rommelige, het persoonlijke. Alles zit goed in elkaar hoor, maar op een andere manier.

De rat rod- en hot rod-treffens zijn echt leuk, een beetje rockabilly-achtig. De sfeer is er gemoedelijk, dat is een van de dingen die me in die evenementen trekt. Dun, dik, jong of oud, iedereen doet zijn best er zo goed mogelijk uit te zien. Mensen kleden zich echt op hun mooist en goed passend bij de auto’s. De meeste bijeenkomsten zijn in Duitsland en België. Er komen zo’n drie tot vierhonderd auto’s bij elkaar en het is geweldig daar rond te kijken.

Verschrikkelijk!

Die heeft dit gedaan, een ander heeft dat gedaan, je doet overal inspiratie op. Er zijn geen twee auto’s hetzelfde, dat vind ik prachtig. We gaan altijd met een groepje, lekker een weekendje weg. Met als belangrijkste verschil natuurlijk dat ik er nu zelf heen kan rijden.

Ik geniet van de reacties die de auto krijgt: soms staan mensen te kijken en dan zien ze dat er een gat in een chroomlijst zit. ‘Verschrikkelijk’, vinden ze dat dan. Ik vind het mooi, het hoort bij de auto, bij de stijl. Het tegenovergestelde gebeurt ook trouwens: ik heb zelfs al een aanvraag van een stel dat in de Cadillac wil gaan trouwen!

Weetjes

De firma Fleetwood was een carrosseriebouwer voor de luxe Amerikaanse merken. In de jaren twintig van de vorige eeuw werd Fleetwood overgenomen door Fischer, dat op zijn beurt weer eigendom was van GM. Vanaf toen waren de Fleetwood body’s voorbehouden aan Cadillac. Eerst als optie op alle modellen, later als aparte serie. De 75-serie Fleetwood uit 1954 was een achtpersoons auto, twee stoelen zijn opklapbaar. Een van de bekendste ‘54 Fleetwoods is die van Elvis Presley. Hij gebruikte de auto als tourbus in zijn beginjaren, de instrumenten gingen mee op een imperiaal. Deze auto is in 2011 geveild voor 172.000 dollar.