Noah Korevaar Uit het archief 18 mei 2020, 14:48

Leestijd: 5 minuten

Icoon uit de autogeschiedenis: Jensen Interceptor II – Uw Garage

Het kostte hem vijf jaar, maar Pierre Jongebloet bracht een eerder gestrand restauratie project wél tot een goed einde. Maak kennis met zijn Jensen Interceptor III 1972.

• Dit artikel komt uit het Autovisie archief van 2018. Prijzen, vergelijkingen en andere informatie kunnen ondertussen achterhaald zijn
• Tekst en fotografie: Arno Lingerak
• Dit artikel lezen in de originele magazine-opmaak? Klik hier voor de PDF

Doorzetter

Toen er in de jaren negentig een autootje bij moest komen kocht ik een MGB. Alles ging zwaar in die auto. Je moest de koppeling haast met twee voeten intrappen. Mijn vrouw reed er daardoor niet graag in. Op zoek naar een ‘makkelijkere’ auto moest de B plaats maken voor een DAF 55 Coupé.

Wát een leuke auto was dat. Na de DAF wilde mijn vrouw wat meer ruimte en kwam er een Audi 100 Coupe, en die beviel zo goed dat ik er ook een voor mezelf kocht. Zo’n 100 Coupe was toen al een redelijk zeldzame auto, en wij hadden er twee voor de deur staan!

Ik heb er twaalf jaar en honderduizenden kilometers mee gereden. En zo langzamerhand zijn we echte klassieker liefhebbers geworden.

Mijn vader kluste vroeger bij aan auto’s van buurtgenoten, en ik keek altijd mee. Ik vind techniek gewoon leuk, en op dit soort auto’s is het ook erg overzichtelijk. Die Audi 100 heb ik zelf gerestaureerd en van de MG heb ik de versnellingsbak een keer gerepareerd.

Jensen Interceptor III 1972

Ik begin gewoon. En als je alles netjes op een rijtje legt komt het gerust allemaal weer in elkaar. Alleen als het op elektriciteit aan komt moet ik er boeken en schema’s bijhalen, anders komt het niet goed.

Ik zocht een aantal jaar geleden een auto echt voor mezelf en vond deze Jensen. Een niet afgemaakt project met stapels onderdelen en boeken er bij. En rekeningen, tot die van de kleinste onderdeeltjes. Er is een klein vermogen aan uitgegeven.

De toenmalige eigenaar heeft er eerst een paar jaar in gereden, is aan de restauratie begonnen maar zag er op een gegeven moment geen heil meer in, hij was het zat. Hij had hem dertien jaar in de schuur staan. De brandstof voorziening? “Oh wacht maar even, die is hier”.

En vervolgens werd een nieuw gemaakte tank, elektronische injectie en een losse in en uitlaat te voorschijn gehaald. Besturing? Ook de stuur inrichting werd gevonden. Het was één pak onderdelen. En tot overmaat van ramp was hij ook met de bedrading bezig geweest: “dat moet ook nog even afgemaakt worden”..

Behoorlijk project

Het was een behoorlijk project, alle techniek lag open, niets was aangesloten. Maar ik ben er mee aan de slag gegaan en met hulp van de handboeken kreeg ik hem aan de praat. Hoewel: in eerste instantie had ik alleen een garage vol rook en een slecht lopende auto.

Het duurde even voor ik alles goed had. Ik ben er wel achter gekomen dat het soms niet zo nauw mikt waar en hoe je iets monteert. De auto werd immers grotendeels met de hand in elkaar gezet en onderdelen zijn bij veel Interceptors anders en zitten op verschillende plekken ook weer afwijkend gemonteerd.

Tijdens de eerste proefrondjes hier in de buurt kwamen er nog allerlei kwaaltjes aan het licht. De stuurbekrachtiging werkte slecht en het stuur centreerde totaal niet en de injectie moest afgesteld worden, de remmen moesten gereviseerd worden. Best lastige klussen maar ik ken veel mensen in de klassiekerwereld die ik om hulp kan vragen.

En toen de techniek grotendeels in orde was kreeg ik de smaak te pakken en besloot ook een eerder gerepareerde voor schade opnieuw strak te maken. Maar alles is gelast aan die auto dus ook dat was een behoorlijke klus.

Is het nog wel een Jensen?

Daarna is het interieur nog grondig schoon gemaakt en het leer opnieuw geverfd in een iets lichtere bruine kleur. En zo langzamerhand werd het na al die jaren een andere auto, het begon toch wel erg mooi te worden.

Ik ben lid van de lokale klassiekerclub, de Flevo klassiekers. En toen ze daar begonnen ze te vragen: “heb je eigenlijk wel een Jensen?” heb ik de laatste dingetjes aangepakt en een afspraak gemaakt met het APK lokale station.

Ik kan niet zeggen dat ik nou vol vertrouwen heen ging… Maar alles was goed. Toen moest ik de schorsing opheffen en kon ik rijden. Ik heb er nu zo’n honderdvijftig kilometer mee gereden en ga steeds verder van huis, ik moet het vertrouwen weer een beetje krijgen na achttien jaar stilstand.

Zo’n rechts stuur is wennen, vooral bij inhalen. Maar het is een oldtimer en daar hoef ik niet zo nodig hard mee te rijden. Hoewel het wel kan: bij een wat extra gas gaat de automaat een stapje terug en door het enorme vermogen gaat de auto er dan behoorlijk vandoor. Ik wilde een auto die ik écht leuk vond, en met deze Jensen heb ik die gevonden.

Weetjes

Het basisontwerp van de Interceptor is van Carrozzeria Touring, de auto wordt in eerste instantie bij Vignale gebouwd. De productie werd echter al snel overgebracht naar Engeland na kwaliteitsproblemen bij de eerste auto’s. Jensen kwam vervolgens in zwaar weer door economisch slechte tijden.

De Amerikaanse sportwagen tycoon Kjell Qvale nam Jensen over, realiseerde zich dat op een model varen geen goede koers is en introduceerde de Jensen Healey. Later komen er nog een Interceptor Coupe en Convertible bij.

Na een aanvankelijke bloei, met de top in de periode dat deze Interceptor III gebouwd werd, valt in 1976 door economisch slechte tijden toch het doek voor Jensen. Latere pogingen de Interceptor opnieuw op de markt te brengen liepen, op een paar gebouwde exemplaren na, op niets uit.