Autofolder: Mercedes-Benz SLR McLaren

Samen met een vriend was ik de bewakers van de McLaren-fabriek in het Engelse Woking te slim af geweest. We konden via de gastenparkeerplaats ongestoord tussen de F1-trailers, F1-racewagens en Mercedes SLR’s lopen. Het duurde twintig minuten voor we als ongenode gasten werden opgemerkt en we door de bewaking werden gesommeerd het terrein direct te verlaten.

Nog geen week later belde de pr-dame van Mercedes-Benz mij op en vroeg of ik wel eens bij McLaren was geweest. Uhhh, niet echt. Ik begon me af te vragen of mijn illegale bezoek en de officiële uitnodiging iets met elkaar te maken hadden, maar dat bleek niet zo te zijn. Het was puur toeval. De Nederlandse Mercedes-importeur had het idee opgevat om twee journalisten mee te nemen naar Woking en hen daar te laten zien wat de koper van een Mercedes-Benz SLR McLaren tijdens een bezoek aan de fabriek zou ervaren. Dat was in augustus 2006.

McLaren is als Fort Knox, zwaarbeveiligd. Zonder pasje kom je geen enkele ruimte binnen. Het terrein ligt ver van de openbare weg, verstopt in een stukje natuurgebied. Anders dan de oorspronkelijke locatie, Unit 1 genaamd, waar nu het onderhoud van de legendarische F1 en de activiteiten van McLaren Special Operations (MSO) plaatsvinden. Toen ik daar in 1995 voor de statische presentatie van de McLaren F1 LM was – komiek Rowan Atkinson, toen nog F1-klant, was er ook – oogde Unit 1 meer als een veredelde bedrijfshal op een saai industrieterreintje dan als een prestigieuze fabriek. Totaal het tegenovergestelde dus van waar McLaren vandaag de dag zijn Formule 1-racers en productie-auto’s maakt.

“Geen deur van het McLaren Technology Center bleef voor ons gesloten”

De slagboom bij de gatehouse opende dit keer wel voor mij. Ik stuurde mijn Chrysler 300C-testauto het prachtige terrein op en dat was het begin van twee geweldige dagen. Als een vip werd ik bij de hoofdingang ontvangen. Na een korte presentatie startte het programma. Geen deur van het McLaren Technology Center (MTC) bleef gesloten en bij hoge uitzondering stonden we in de kelder van het yinyang-vormige gebouw waar al werd gewerkt aan de racewagen voor het Formule 1-seizoen 2007.

McLaren wilde maar al te graag aantonen waar het bedrijf voor stond en hoe bijzonder dus zo’n SLR was. En dat het vervaardigen van de sportwagen net zo bijzonder en inventief was als die van een F1-racer. In de showroom aan de boulevard van het MTC stond slechts één auto, een coupé want de roadster bestond toen nog niet. De zilverkleurige sportwagen was omgeven met miniaturen die allemaal waren gespoten in de beschikbare standaardkleuren. We kregen uitleg over de sportwagen, waarbij alle mogelijkheden om de sportcoupé aan te kleden werden benoemd. Dat we moesten proefzitten, had, zo bleek later, een reden. De fabrikant leverde het meubilair in verschillende maten en op het moment dat we in de sportwagen zaten, werd naar een circuit de stoelmaat doorgebeld, zodat in de testauto alvast de juiste stoel kon worden gezet.

Maar voordat wij naar Dunsfold, het bekende vliegveld uit de Top Gear-televisiereeks, reden, trok de aanwezige verkoopadviseur de ladekast nog even open. Daar kwam de brochure van de SLR tevoorschijn. Het is nog steeds een prachtig document, verpakt in een zwarte slipcase. Het is een uitgave die je als koper van de sportcoupé met trots op de leestafel legt of in de boekenkast zet. Het dikke document beschrijft feitelijk alle facetten van de ontwikkeling en laat zien hoe de SLR technisch in elkaar steekt. Precies zoals ik in levende lijve in de fabriek kon ervaren. Voor mij is de brochure niet alleen een verplicht onderdeel van de collectie, het is een herinnering van een van de mooiste reportages in mijn loopbaan.

Kijk hieronder voor mijn testrit met de Mercedes-Benz SLR McLaren