Toyota Supra MT is ouderwets feestbeest: handbak en RWD! – Review
Het charmeoffensief van Toyota aan het adres van de liefhebber gaat door met deze handgeschakelde GR Supra. Alleen in combinatie met de zescilinder én een verbeterd rijgedrag. Rijd mee met de lekkerste Toyota Supra!
De in 2019 geïntroduceerde coupé wordt leverbaar met een handgeschakelde zesbak in combinatie met de 340 pk en 500 Nm sterke 3,0-liter zes-in-lijn turbomotor (De B58 van BMW). De Duitsers leveren de manuele transmissie niet op hun Z4 met deze motor.
De prijs is nog niet vastgesteld, maar reken op 100.000 euro. Een mille of tien duurder dan de versie met achttraps automaat. De handbak komt niet beschikbaar voor de Supra met 2,0-liter viercilinder turbomotor die 258 pk en 400 Nm levert. In de tweede helft van 2022 komt de nieuwe – grofweg 20 kilogram lichtere – variant op de markt.
Beter rijgedrag
Toyota grijpt de lancering van de handbak ook aan om verbeteringen door te voeren aan het ietwat listige weggedrag van de Supra. Vooral veroorzaakt door te veel koetsbewegingen. Een uitstekende drifter was het al, maar een zuivere lijnenrijder zeker niet. Daarom zijn de schokdempers stugger en de stabilisatoren opgehangen in hardere rubbers om de carrosseriecontrole te verbeteren.
De stuurbekrachtiging is verminderd voor meer tegendruk in het stuurwiel en daardoor meer precisie. Verder is ook de werking van de tractiecontrole verfijnd en het elektronisch aangestuurde sperdifferentieel opereert subtieler. Al deze vernieuwingen worden na de zomer ook doorgevoerd op de andere Supra’s.
Liefhebbersauto voor klein publiek
Tijdens een korte circuitsessie konden we de Supra alleen ervaren met ingeschakeld esp. De handbak heeft een lekkere pookknop die staat in een aangepaste middentunnel. Hij heeft een makkelijk te bedienen koppeling, wisselt strak van versnelling en geeft indien gewenst automatisch tussengas om als een volleerd coureur te kunnen terugschakelen. Het stuur- en rijgedrag zijn aangescherpt. De lange neus rolt en duikt minder, waardoor hij directer en makkelijker een bocht indraait.
Hij reageert ook minder giftig en abrupt op gaslossen en -geven. Het koetswerk beweegt rustiger en minder op het onderstel met als gevolg dat hij nauwkeuriger stuurt. De lijntjes tussen bestuurder en auto zijn korter en duidelijker. Maar het blijft een coupé die relatief zwaar en wollig aanvoelt. Zeker in vergelijking met de veel speelsere, communicatievere en lichtere GR86. Maar met 500 Nm op de achterwielen en een variabel sperdifferentieel is het ook een coupé die graag wil spelen. Én die met handbak een uniek aanbod vormt. Een liefhebbersauto voor een klein publiek.
Lees ook:
Ook interessant
-
Je raadt nooit welk merk deze Abarth 124 Spider bouwde
-
De Aston Martin Vantage is nu volwassen, maar niet minder speels
-
Nieuw Frans merk toont plots een van de goedkoopste elektrische auto’s
-
BMW M4 CS vs. Ford Mustang Dark Horse: welke is de beste?
-
Rob bouwde een ultieme sleeper: Nissan Figaro met turbo!
-
De Mini Clubman is zo gek als een deur | Sjoerds Weetjes 425
-
Hardcore sportwagens: Honda S2000 vs. Opel Speedster
-
De BMW M5 Touring is niet voor de poes (en hond)
-
Rijtest alle Lamborghini V12’s: is de nieuwe Revuelto net zo goed?
-
Waarom de Ford Focus CC Pluvius haat | Sjoerds Weetjes 424
-
Hierdoor is de Mini Aceman een verrassend speelse crossover
-
Waarom de Ford Capri de Johan Derksen in ons bovenhaalt