Ditmaal géén Ferrari-replica: de Pontiac Fiero – Peters Proefrit
De Pontiac Fiero vormde de basis voor veel Ferrari-replica’s, maar was zelf ook bijzonder. De stuitend zwakke basismotor en de brandgevoeligheid bezorgden hem een dramatische reputatie, maar met deze 2,8-liter V6 rijdt hij veel beter dan alle horrorverhalen doen geloven. Beleef het in deze nieuwe aflevering van Peters Proefrit.
De Pontiac Fiero was de eerste in massa geproduceerde sportauto met middenmotor uit Amerika. Pas vorig jaar verscheen nummer twee op de markt: de Corvette C8. Die auto’s hebben overigens een geschiedenis. In het oorspronkelijke plan zou de Fiero namelijk een lichtmetalen V6 krijgen met veel vermogen. Dat ging niet door, want dan zou hij volgens de GM-top de Corvette, de oogappel van de directie, gaan beconcurreren. Bovendien was het budget beperkt en de oliecrisis net achter de rug. Daarom werd de Fiero in 1983 als economische auto voor het alledaagse woon-werkverkeer vermarkt die dan toevallig twee zitplaatsen had. Een opmerkelijke positionering die wel aansloeg.
1 op de 500 in de brand
In het eerste jaar verkocht De Pontiac Fiero zelfs boven verwachting goed en in totaal rolden er 370.000 exemplaren van de band. Maar al snel was de populariteit tanende door de matige prestaties en de berichten over afgebrande Fiero’s. Naar verluidt vloog gemiddeld één op de vijfhonderd Fiero’s in brand door een constructiefout in de 2,5-liter viercilinder. Uiteindelijk leidde dit zelfs tot een peperdure terugroepactie en 1988 ging dan ook de stekker uit de Fiero.
Veel koppel en laag gewicht
In de tussentijd was de Pontiac Fiero doorontwikkeld tot een acceptabele sportauto. In 1985 maakte hij een flinke sprong vooruit met deze 2,8-liter V6 die 140 pk en 230 Nm produceerde. Met in dit geval een verrassend strak schakelende vierbak. Het flinke koppel heeft weinig moeite met het wagengewicht van 1220 kg. Het is geen sportmotor die hongerig is naar toeren, maar wel een blok met royale trekkracht om tot prima prestaties te komen. Alleen een bijpassend geluid ontbreekt uit de vier krijgshaftige uitlaatpijpen om zijn levendigheid te benadrukken.
Reflexen van een sportauto
Maar qua snelheid doet de Pontiac Fiero weinig onder voor de eerste generatie Toyota MR2 waarmee hij moest strijden. De onbekrachtigde besturing is zwaar op lage snelheid en onnauwkeurig rond de middenstand. Maar met meer druk op de vooras komt er zowaar wat precisie in en kun je zelfs een beetje aanvoelen hoeveel grip er nog is. Het onderstel is redelijk strak geveerd en soft gedempt, waardoor het gewicht in de kont zich goed laat voelen. Alle reflexen van een echte sportauto zijn aanwezig. Alleen heeft de Fiero niet te tijd gekregen om zijn aanwezige talent volledig tot bloei te laten komen.