Autovisie-testarchief: Alfa Romeo Giulia
De eerste zin van onze Giulia-test uit 1963 had ook nu geschreven kunnen worden: “Alfa Romeo, beroemd automerk met een reputatie die niet in de laatste plaats is gebaseerd op een imposante reeks van wedstrijdsuccessen, zag zich de laatste jaren met spijt de kaas wat van het autosport-brood eten.” Klopt, al heeft de fabrikant in de laatste decennia vooral zelf zijn imago te grabbel gegooid. Iets wat Alfa Romeo probeert te herstellen met de nagelnieuwe Giulia.
Van zijn voorganger waren we in ieder geval zeer onder de indruk. Want ook al was de geteste Giulia TI dan behoorlijk aan de prijs (met 13.250 gulden was hij zo’n 1.775 gulden duurder dan een BMW 1500), toch schreven we dat hij zijn prijs tot de laatste cent waard was, door “de prestaties van deze bijzonder potente automobiel plus de grote veiligheid die naast en door deze prestaties wordt geboden”
Prestaties die er niet om logen, want “ondanks het feit dat gedurende de testperiode zo ongeveer het gladste en koudste gedeelte van deze gladde en koude winter viel, klokten wij de Alfa op een top van niet minder dan 169 kilometer per uur en was voor acceleratie tot 80 slechts 9,2 en tot 100 kilometer per uur niet meer dan 13,9 seconden nodig! Cijfers, die sowieso al imposant zijn, maar voor een 1600 cc-motor helemaal tot superlatieven aanleiding geven.”
“Het dashboard van de Alfa Romeo Giulia is een van de mooiste die we ooit zagen”
“Dubbele bovenliggende nokkenassen worden door kettingen aangedreven, de motor is voorzien van een tweetraps Solex-carburateur en erachter zit een voortreffelijk schakelende, geheel gesynchroniseerde vijf-versnellingsbak gemonteerd. Ondanks deze krijgshaftige uitmonstering, die zou doen vermoeden dat de Giulia een hypernerveus raspaardje zou zijn, blijkt de motor uitgesproken soepel, zó soepel zelfs, dat dat eigenlijk voor ons dé ontdekking van de hele test was.”
Lyrisch waren we ook over het weggedrag, de remmen en het interieur – “Het dashboard is een van de mooiste die we ooit zagen, fraai gestyleerd en alle gewenste informatie verstrekkend.” Kritiek hadden we maar op één puntje, dat niet eens voor iedere bestuurder zou opgaan. “De wagen is kennelijk gedimensioneerd met de lichaamsafmetingen van de gemiddelde Italiaan voor ogen, en lange noorderlingen vinden de dakhemel wat erg dichtbij “ Waarvan akte.
Lees ook:
Ook interessant
-
Je raadt nooit welk merk deze Abarth 124 Spider bouwde
-
De Aston Martin Vantage is nu volwassen, maar niet minder speels
-
Nieuw Frans merk toont plots een van de goedkoopste elektrische auto’s
-
BMW M4 CS vs. Ford Mustang Dark Horse: welke is de beste?
-
Rob bouwde een ultieme sleeper: Nissan Figaro met turbo!
-
De Mini Clubman is zo gek als een deur | Sjoerds Weetjes 425
-
Hardcore sportwagens: Honda S2000 vs. Opel Speedster
-
De BMW M5 Touring is niet voor de poes (en hond)
-
Rijtest alle Lamborghini V12’s: is de nieuwe Revuelto net zo goed?
-
Waarom de Ford Focus CC Pluvius haat | Sjoerds Weetjes 424
-
Hierdoor is de Mini Aceman een verrassend speelse crossover
-
Waarom de Ford Capri de Johan Derksen in ons bovenhaalt