Een van de beste uit z’n tijd: Ford Focus RS – Peters Proefrit
De Ford Focus RS is met afstand de beste hot hatch uit zijn tijd. In deze nieuwe aflevering van Peters Proefrit zie je waarom.
De Ford Focus RS volgde de Escort RS Cosworth op en het was na zes jaar een imponerende comeback van het Rallye Sport-label. In 2002 en 2003 zijn er in totaliteit slechts 4501 exemplaren gemaakt. De RS ziet eruit als een opgepompte Focus, want hij is bijna tien centimeter breder dan een gewoon exemplaar. De gebolde wielkasten, de neus vol koelopeningen, de schitterende 18-inch OZ Racing wielen en de achterspoiler staan hem geweldig. Hij werd alleen in dit fantastische Imperial Blue geleverd. Hij ziet er ook krijgshaftig uit door de flinke Brembo-remmen met vierpots klauwen op de vooras. Verder zijn er 25 millimeter kortere veren, Sachs-schokdempers, hardere rubbers in de ophanging, dikkere stabi’s en aanvallendere wielstanden.
Trekken aan het stuur
De dominerende factor in de Ford Focus RS is het Quaife-sperdifferentieel. Dat bestaat uit een ingenieus stelsel van wormwielen om de aandrijfkrachten op straat te krijgen. Geen ontlast binnenwiel dat doorslipt, maar de tot 215 pk opgestookte 2,0-liter viercilinder maximaal kunnen inzetten. De turbomotor presteert in de allerlaagste regionen al vloeiend, maar vanaf 3000 toeren per minuut komt hij echt goed los. Zonder al te heftige overgangen haalt het Duratec-blok door tot 6500 in de toerenteller. Hoewel er een minimaal turbogat is, accelereert hij na gasgeven vrijwel onmiddellijk. Het forse koppel van 310 Nm laat het differentieel stevig aan het stuur trekken. Zeker op pokdalige wegen wordt de besturing nogal onrustig. Net als de tweede generatie Focus RS met die brute vijfcilinder, maar deze eerste versie is veel meer een precisie-instrument.
Porsche
De twee handen aan het stuur van de Ford Focus RS worden verwend met een stroperige weerstand, extreme nauwkeurigheid en een sensationele scherpte. Een kleine stuurverdraaiing laat de banden direct de bocht in happen en grip vinden. Je voelt dat er eindeloos is fijngeslepen om tot het optimale eindresultaat te komen. Het onderstel is taai, stijf en zeer communicatief. Vergelijkbaar met een Porsche van de GT-brigade. Matig comfort dat wel, maar een groots effect.
Om een lantaarnpaal
Hoe hoger het tempo, hoe beter de Ford Focus RS wordt. Altijd geeft hij het gevoel van volledige controle en inspireert hij om harder te gaan. Of om gas terug te nemen, omdat de voortrein anders op nat wegdek een halve meter opzijschuift. Maar dan ben je zo’n onbeholpen figuur dat je überhaupt niet aan deze Focus moet beginnen. Ondersturen doet hij namelijk niet zomaar en hij waarschuwt ruim van tevoren. De achterzijde ligt stabiel en stuurt wel mee, maar komt niet zomaar om. Het meest imposante is de manier waarop hij zichzelf óp het gas bochten door sleurt. Alsof je op een lantaarnpaal afrent, één hand erom klemt om vervolgens de andere kant op te slingeren.
Verzamelen
Deze Ford Focus RS is communicatief, compromisloos en puur gefocust op presteren. Het lage productie-aantal maakte dat ook allemaal mogelijk, waardoor hij zeventien jaar later nog steeds veel indruk maakt. Dit exemplaar staat bij Ford-specialist Autobedrijf Mebu, is origineel Nederlands en heeft productienummer 4123. Vroeg of laat wordt dit een verzamelaarsobject.
Lees ook:
Ook interessant
-
Waarom Jos zijn Matra Jet 6 na 44 jaar nog steeds heeft
-
Je raadt nooit welk merk deze Abarth 124 Spider bouwde | Sjoerds Weetjes 426
-
De Aston Martin Vantage is nu volwassen, maar niet minder speels
-
Nieuw Frans merk toont plots een van de goedkoopste elektrische auto’s
-
BMW M4 CS vs. Ford Mustang Dark Horse: welke is de beste?
-
Rob bouwde een ultieme sleeper: Nissan Figaro met turbo!
-
De Mini Clubman is zo gek als een deur | Sjoerds Weetjes 425
-
Hardcore sportwagens: Honda S2000 vs. Opel Speedster
-
De BMW M5 Touring is niet voor de poes (en hond)
-
Rijtest alle Lamborghini V12’s: is de nieuwe Revuelto net zo goed?
-
Waarom de Ford Focus CC Pluvius haat | Sjoerds Weetjes 424
-
Hierdoor is de Mini Aceman een verrassend speelse crossover