Peters Proefrit: BMW M3 E36 sedan
De BMW M3 sedan heeft een uitbundige motor in een uiterst discreet koetswerk. Deze tweede generatie BMW M3 had de onmogelijke taak om de veelgeprezen Motorsport-versie van de E30 3-serie op te volgen. De M3 van de E36-reeks is ondergewaardeerd, maar dat is niet terecht. Waarom? Kijk deze nieuwe aflevering van Peters Proefrit.
Deze BMW M3 sedan van de E36-reeks werd op de eerste plaats ontwikkeld als straatauto. Meer luxe, meer comfort en veel groter verkoopaantallen dan zijn illustere voorganger. Hij kwam in 1992 op de markt als coupé en volgde later als cabrio en sedan. De vierdeurs is de meest zeldzame carrosserievorm van de M3 en heeft als bonus het stijfste koetswerk.
Q-car
Deze BMW M3 sedan is een exemplaar van vóór de facelift en dat is te zien aan de oranje knippers en het in de carrosseriekleur (Avusblau) gespoten gaaswerk in de voorbumper. Op de aerodynamische buitenspiegels, de M3-badges, de afwijkende bumpers en de grotere wielen na, is het topmodel nauwelijks te onderscheiden van een 318i. Sterker nog, wie zijn basisversie met een M-pakket liet uitrusten had visueel nagenoeg dezelfde auto. Die ingetogenheid maakt van deze M3 een echte Q-car. Elegant en bijna chique, maar op afroep bruut en snel.
Racemotor
De BMW M3 sedan heeft zescilinder met voor die tijd ongekende specificaties. De 3,0-liter lijnmotor had namelijk bijna 100 pk per liter slagvolume. Zonder turbo! Hij heeft 24 kleppen, variabele kleptiming en 6 individuele gaskleppen. Het maximum toerental is 7300 en iets daarvoor levert hij 286 pk. Het koppel piekt bij 3600 toeren per minuut en de trekkracht blijft constant tot het getal ‘6’ in de toerenteller. De zescilinder bromt diep bij lage toeren om richting de begrenzer metalig en hard te gaan snerpen. Het blok heeft naast een gouden strot ook een fenomenale werklust. Hij hangt hitsig aan het gas, is soepel, bouwt zijn kracht mooi lineair op en piekt bovenin prachtig. Alsof je met een volbloed racemotor aan het werk bent.
Geen it-specialist
Uiteraard heeft de BMW M3 sedan achterwielaandrijving en een mechanisch platensperdifferentieel om het weggedrag uiterst controleerbaar te maken. Bovendien is het onderstel soepel gedempt, waardoor het grensbereik rustig glijdend verkend kan worden. De neus heeft de neiging tot ondersturen, maar niet in overdreven mate. Dat is vaak al te counteren door gewoon iets verder in te sturen. Mocht dat niet helpen, dan kan het gas vloeren de neus naar binnen dwingen. Zo ver als je wenst of durft, want avontuur is er ook. Wie abrupt of bruusk het rechterpedaal intrapt, ontdekt royaal overstuur dat door de goede balans uitstekend te controleren is. En je hoeft – in tegenstelling tot de huidige M-brigade – geen it-specialist te zijn om deze analoge BMW te bedienen. Geen betuttelende elektronica en geen honderd rijstanden, maar gewoon de basics. Een communicatieve besturing, een voortreffelijke zes-in-lijn, uitgebalanceerde rijeigenschappen en uitzonderlijke prestaties. Dat alles in een zeer discrete verpakking.
Lees ook:
Ook interessant
-
Nieuwste generatie BMW M3 flink afgeschreven, dit kost een occasion
-
Dit is de goedkoopste BMW M3 F80-occasion van Nederland
-
Je raadt nooit welk merk deze Abarth 124 Spider bouwde
-
De Aston Martin Vantage is nu volwassen, maar niet minder speels
-
Nieuw Frans merk toont plots een van de goedkoopste elektrische auto’s
-
BMW M4 CS vs. Ford Mustang Dark Horse: welke is de beste?
-
Rob bouwde een ultieme sleeper: Nissan Figaro met turbo!
-
De Mini Clubman is zo gek als een deur | Sjoerds Weetjes 425
-
Hardcore sportwagens: Honda S2000 vs. Opel Speedster
-
De BMW M5 Touring is niet voor de poes (en hond)
-
Rijtest alle Lamborghini V12’s: is de nieuwe Revuelto net zo goed?
-
Waarom de Ford Focus CC Pluvius haat | Sjoerds Weetjes 424