Rob bouwde een ultieme sleeper: Nissan Figaro met turbo!
Rob Janssen bouwde een ultieme sleeper. Hij heeft een Nissan Figaro met turbo die menig hot hatch het nakijken geeft.
De eerste die ik verkocht, stond bij mij voor de deur. Iemand liet zijn hond uit, liep langs de Figaro en belde aan. Hij zei: ‘Joh, je hebt altijd bijzondere auto’s staan, maar dit is wel heel erg leuk. Wat is dat nou?’ En als je dan je hele leven al in marketing en sales zit, ga je je verhaal houden. Hij werd ook enthousiast en vroeg: ‘Maar waar koop je dat?’ Ik zeg: ‘Nou, bij mij!’
Nissan Figaro Club
Na een jaar had ik genoeg auto’s verkocht om een Figaro Club op te richten. Jaarlijks hebben we een rit, dan komen er 30 – 40 auto’s bij elkaar en ieder jaar is het mijn streven om met iets bijzonders aan te komen, met een niet-standaard kleur of een linksgestuurde auto. En al twee jaar wil ik met deze zwarte gaan, een project dat net af is en wat uit de hand is gelopen.
Nissan Figaro Turbo
Het begon met een tweede generatie Nissan Micra met een 1.600 cc Primera-motor, een turbo van een Silvia en een handgeschakelde vijfbak erin. Die kocht ik van een IVA-student en ik dacht gelijk: ooit ga ik dat in een Figaro lepelen en dan moet álles ook anders.
Toen ik dat project begon, besloot ik te gaan voor zwart. In deze kleur zijn ze origineel niet geleverd. De bovenkant van de koets is altijd wit, het gedeelte dat open kan ook en het interieur is altijd licht van kleur. Dat moest dus allemaal zwart worden. Nissan Figaro’s zijn nieuw alleen geleverd in Japan, zijn dus altijd rechtsgestuurd en ik had me voorgenomen om nooit meer een rechtsgestuurde auto om te bouwen naar linksgestuurd. Maar toen alles onder de motorkap van deze auto vandaan was gehaald en ik overal gemakkelijk bij kon, heb ik me toch weer daartoe laten verleiden.
Het is echt heel veel werk en het kost je duizenden euro’s aan onderdelen. Ik wilde de stuurbekrachtiging behouden, maar dat ging ten koste van de airco, want die unit zit normaal gesproken aan de kant waar nu het stuurhuis zit. Het grotere motorblok en de andere versnellingsbak pasten net en ik moest alles opnieuw bedenken. Ik wilde niet zagen in de chassisdelen. Alles zit nu op de plek van de originele steunen met speciale beugels en rubbers. De voorwielophanging is van een Sunny, met dikkere aandrijfassen. De spoorbreedte is iets toegenomen en er zitten grotere remmen op. De auto is op de rollenbank perfect afgesteld en heeft nu 186 pk, gemeten aan de voorwielen. Dus moest het onderstel ook worden aangepast. De demping is instelbaar, de wielen zijn een inch groter dan de standaard 12-inch exemplaren en om de verbrede velgen zitten 205 mm brede semi-slicks.
Ik heb met plannen rondgelopen om er een vierwielaangedreven Nissan Figaro van te maken met een Sunny 4×4 GTI-R als donorauto. Maar dat is een liefhebbersauto die niet meer te betalen is. Het ging er niet om 200 km/h-plus te gaan rijden – wat hij overigens wel doet – maar het is puur, het rijdt zó anders. Het is een kanon, ongelofelijk! Die turbo spoelt op en dan word je echt in je stoel gedrukt. En door dat verstelbare onderstel en de stijfheid die de veerpootbrug toevoegt, is het bochtenwerk ook prima. Een normale Figaro is comfortabel en dat is deze zeker niet. Hij is extreem.
Per se een zwart interieur
Ik verkocht ooit een linksgestuurde Figaro aan iemand die er per se een zwart, gecapitonneerd interieur in wilde hebben. Die auto heb ik vorig jaar teruggekocht. Daar is weer een normaal interieur in gekomen en ik besloot de spullen in deze auto te zetten met een paar goede sportstoelen. Dat misstaat zeker niet. Doordat de Nissan Figaro nu een handbak heeft, moest ook de middenconsole worden aangepast en zelfs de knipperlichthendel is omgebouwd van rechts naar links. Dat is echt een rotklus, maar als ik hem dan toch linksgestuurd maak, moet alles tot in de puntjes kloppen. Op het dashboard vind je alle meters die je graag in een auto met turbo wilt hebben: koelwater- en olietemperatuur, turboboost en oliedruk. Alle stripjes zijn eraf en alles is netjes afgewerkt. Alleen een kenner ziet dat; hij is op een bijzondere manier heel strak. Ik heb alleen de chroomstrips op de dorpel laten zitten, dat is toch fraaier. Achter zit nu één dikke uitlaat in plaats van de twee dunne pijpjes die onder een standaardauto zitten.
Ik heb er drie keer in gereden. Het is spectaculair en met niets te vergelijken, maar ik heb het druk met mijn werk en de andere Nissan Figaro’s en heb er de tijd niet voor. Ik heb inmiddels ook weer wat andere auto’s verzameld, privéauto’s die ik ook allemaal heel graag wil houden. Ook weer Engelse auto’s, ja, en rechtsgestuurd. En daar staat deze linksgestuurde Japanner nu tussen. Een mooi bezit: de meest extreme Figaro die er bestaat.