Uw Garage: TVR Tamora (2002)
Een greep in ons Uw Garage-archief. In 2014 stapten we in de bijzondere TVR Tamora van Michiel Oortman Gerlings. Hij is liefhebber van puur autorijden en dit is al zijn vierde sportwagen van het Britse merk.
“In mijn jeugd speelde ik hockey en na de training ging ik dan altijd even langs bij een TVR 3000M die in de buurt geparkeerd stond. Dat vond ik zo’n mooie, bijzondere auto. Toen al besloot ik ooit een 3000M aan te schaffen. De eerste auto’s werden Alfa’s, maar de gedachte aan een eigen TVR bleef. Uiteindelijk ben ik in 1997 gaan zoeken en vond ik ‘m. Een supermooie, maar ook wel heel matig gebouwde auto. Het reed goed hoor, maar alles rammelde, de auto tordeerde enorm en er hing een permanente benzinelucht in die auto. Maar toch; ik heb er heel veel plezier mee gehad.
Probleem
Zoals iedere dichte TVR had de 3000 echter een probleem: het werd echt té warm in de auto. Echt een rijdende sauna. Het TVR-virus had me inmiddels echter behoorlijk te pakken, dus besloot ik op zoek te gaan naar een open model. Zo kwam de S3 op mijn pad. Nog steeds een auto met de matige bouwkwaliteit van een klein Engels merk, maar tien keer beter dan de 3000. Overal in het interieur herkende je de Ford-onderdelen, maar dankzij Ford lag er een ook een betrouwbare, 170 pk sterke, V6-motor voorin. En dat bij een gewicht van nog 950 kilo. Maar het icoon binnen de TVR wereld was toen toch de Griffith 500. Ook open en stoerder dan een Grifith bestaat er niet. In 2005 werd mij zo’n auto aangeboden. Linksgestuurd, weinig kilometers, echt uniek. De S3 kon ik voor een mooie prijs verkopen, dus ik hoefde er niet lang over na te denken. Een kanon van een auto, met een vijfliter metende V8. Het is zo’n auto waar tijdens een clubmeeting uiteindelijk iedereen omheen komt staan.
Maar uiteindelijk heeft het ontwerp van de Tamora me overgehaald. Die Griffith is ongelofelijk bruut, rijdt goed en zit goed in elkaar, maar persoonlijk vind ik de Tamora mooier, aan die lijnen klopt echt alles. En ondanks de kleinere motor is er nóg iets meer vermogen. Iedereen verklaarde me voor gek, maar ik besloot de Griffith te verkopen en een Tamora te gaan zoeken. Het blok in de Tamora is behoorlijk kwetsbaar en onderhoudsgevoelig, en een goed onderhouden auto met volledige historie komt zelden te koop. Een Nederlandse TVR-expert vond deze voor me in Engeland. Er stond nog geen 10.000 mijl op de teller en belangrijker, de historie was volledig bekend.
Kentekenserie
Ik heb de Tamora begin 2012 naar Nederland gehaald en klaar laten maken voor de keuring. De kentekenserie liep in die tijd richting de central TVR-lettercombinatie en zeg nou zelf: hoe gaaf zou het zijn om ‘TVR’ op de nummerplaat te hebben staan! Na wat onderzoek had ik achterhaald dat deze combinatie naar alle waarschijnlijkheid op 13 mei 2012 uitgegeven zou worden en dus is er een afspraak bij de RDW gemaakt voor die dag. Aan het eind van de dag werd ik gebeld. Op mijn vraag of de auto goedgekeurd was werd bevestigend geantwoord. Yes, dacht ik, een TVR-kenteken! Maar ik had beter moeten weten; vrijdag de 13e… In de exportdocumenten bleken twee letters van het chassisnummer omgedraaid te zijn. De papieren moesten voor correctie terug naar Engeland en het kentekenbewijs liet nog ruim twee weken op zich wachten. Het werd XGG, geen TVR.
Vorig jaar (2013) bezocht ik de Mille Miglia en raakte daar in gesprek met een andere TVR-eigenaar. Je kan je voorstellen hoe ik me voelde toen hij foto’s van zijn wel op 13 mei 2012 gekentekende auto liet zien….De Tamora is met geen van mijn vorige TVR’s te vergelijken. Dit chassis is zo goed, en je kan hier zo hard de bocht mee om, dat is echt niet te beschrijven.Ook de remmen zijn een stuk beter en nergens wordt meer gebruikgemaakt van onderdelen van andere merken. Kijk naar dat interieur, je ziet nu alleen maar die prachtige gepolijste knoppen. Natuurlijk heeft deze auto ook nadelen. Rijden in de regen is niet aan te raden, hij is ‘Britswaterdicht’,zeg ik altijd maar. Ook het dashboard heeft soms wat opstartproblemen, de meters hebben soms een paar kilometer nodig om op gang te komen, maar ik noem dat gewoon ‘karakter’. Ik gebruik de auto voor plezierritten op de binnenwegen, maar ga langere ritten zeker niet uit de weg. Het is het echte autorijden. Totaal geen elektronische assistenten, dus volop puur een ongefilterde informatie. Je voelt alles, echt een TVR…”
Lees ook:
Ook interessant
-
Audi A6 e-tron met enorme range gaat het BMW i5 moeilijk maken
-
EV vs. brandstofmotor: welke Mini Cooper S(E) is sneller?
-
Deze Lancia was niet gepland, maar wel gewenst | Sjoerds Weetjes 428
-
Nieuwe heup voor de Volvo XC90: kan hij er nu weer tegenaan?
-
Deze betaalbare occasions zijn zeer capabele offroaders
-
Waarom Jos zijn Matra Jet 6 na 44 jaar nog steeds heeft
-
Volkswagen die zelfs Duitsers niet kennen | Sjoerds Weetjes 427
-
Je raadt nooit welk merk deze Abarth 124 Spider bouwde | Sjoerds Weetjes 426
-
De Aston Martin Vantage is nu volwassen, maar niet minder speels
-
Nieuw Frans merk toont plots een van de goedkoopste elektrische auto’s
-
BMW M4 CS vs. Ford Mustang Dark Horse: welke is de beste?
-
Rob bouwde een ultieme sleeper: Nissan Figaro met turbo!