Uw Garage: Nash Ambassador Eight, rijdende huiskamer
Michiel Stokhuyzen is eigenlijk niet zo van de Amerikanen. Toch ging hij – na zes jaar – om en kocht deze Nash.
Ik liep af en toe binnen bij een soort autoverkoopmuseum. In eerste instantie omdat ik nieuwsgierig was naar een 1955 Buick stationcar. Deze Nash Ambassador stond er ook, al acht jaar geleden. Hij viel me op, ik vond het een gaaf ding. Maar lichtblauw? Dat kon niet.
Crash met de Nash Ambassador Eight
Toch bleef de Nash me trekken, elke keer als ik er was. Ik begon zelfs aan de kleur te wennen, hem te waarderen. Maar de prijs was fors. Zes jaar nadat ik de auto voor het eerst had gezien, heb ik toch een bod gedaan. Er werd nog een beetje onderhandeld, ik heb er een rondje mee gereden en ineens was ik tóch eigenaar van de Nash.
De rit naar huis verliep slecht. Het miezerde een beetje, we reden over een binnenweg en ineens naderden we een chicane in de weg. Ik was kennelijk niet scherp, schatte het verkeerd in en de oude banden deden de rest, we gingen vol over een betonnen rand heen. We stonden nog op de weg en toen ik voorzichtig weer probeerde te rijden, bleek het achterwiel krom en een deel van de vooras verbogen.
De Amerikaan herstellen
Met een slakkengang zijn we naar een garage in een dorp gereden en daar heb ik het kromme achterwiel van de Nash vervangen door het reservewiel. Zo zijn we naar huis gereden. Het kostte me opgeteld twee maanden van mijn vrije tijd om de vooras eigenhandig weer recht te krijgen, maar dat is perfect gelukt.
De auto komt uit Texas. Er zat totaal geen roest op en de motor liep perfect. Er zat een optie op, waarbij de pook verplaatst was naar het dashboard, zodat je met drie man voorin kon zitten. Die heb ik eruit gehaald en opgeslagen.
Aandacht met de Nash Ambassador Eight
En onderweg zie je voortdurend opgestoken duimen en lachende gezichten. En altijd de vraag wat het is en van welk jaar. En dan vragen de kenners vervolgens wat voor motor erin zit en als ik dan vertel dat het een acht-in-lijn is, zijn ze nóg enthousiaster.
De Nash is zo groot dat onze beide racefietsen zonder voorwiel achter de voorstoelen konden staan. Ik heb meerdere klassiekers en zit weleens te denken welke auto’s ik beslist wil houden. Mede door deze vakantie hoort deze Nash daar zeker bij!