Arno Lingerak Uw garage 3 aug 2024, 09:00

Leestijd: 7 minuten

Rob reisde heel Europa af opzoek naar zeldzame GAZ Volga M-24

Rob Komen wist precies welke klassieker hij graag wilde hebben: een GAZ Volga M-24 moest het worden. Maar zie die maar eens te vinden… 

Oostblok-auto’s vielen me altijd op in videospellen, televisieseries en films. Ik heb die altijd leuk gevonden. De Lada’s in James Bond-films bijvoorbeeld, en in mijn favoriete videospel DayZ zit deze auto, daar ken ik hem van. Dus toen ik bezig was met mijn rijlessen en een auto wilde kopen, wilde ik in eerste instantie deze Volga al. Maar die was niet te vinden hier in Nederland. Dus toen ben ik toch maar voor een Lada 2101 gegaan, zo’n Fiat-kopie. Die reden hier vroeger ook rond en waren wel te vinden. Maar na een jaar of twee werd de koets van die auto steeds slechter. En om nou een auto te gaan restaureren die niet mijn favoriet is, dat vond ik een beetje te gek. Toen heb ik hem verkocht en ging ik toch op zoek naar een GAZ Volga M-24. Daar heb ik tien maanden over gedaan. 

Afgereisd naar Oekraïne

Via een website die wereldwijd zoekt op allerlei autowebsites, ben ik een schitterende GAZ Volga M-24 op het spoor gekomen. Alleen die stond in Charkov… Er zat niets anders op dan naar Oekraïne te vliegen. Het was drie maanden voor de oorlog uitbrak, dus dat kon toen nog gemakkelijk. Ik heb de auto daar bij een Mercedes-Benz-dealer op de brug laten zetten en laten nakijken. Alles is gecontroleerd en die auto was echt goed. Van motorruimte tot kofferbak, van onderkant tot dak: het was alsof hij nieuw was. Een echt goede restauratie, alsof hij net de fabriek uit was gerold.

Maar het bleek heel erg moeilijk de auto naar Nederland te krijgen. Voor ik erheen ging, was ik er al mee bezig geweest. In eerste instantie wilde ik rijdend terug. Er is heel veel mailverkeer geweest met allerlei instanties, maar ik kwam niet verder. Ik ben toen gaan kijken of een importbedrijf in Nederland iets voor me kon betekenen, maar dat liep ook op niets uit. De verkoper had wel wat geduld, hij wist ook dat ik speciaal voor die auto vanuit Nederland was komen vliegen. Maar toen er na een paar weken een andere koper kwam die in de buurt woonde en de auto direct wilde overnemen, heeft hij dat toch gedaan. En ik begrijp het wel: hij had het geld nodig, had hij me verteld. 

Gezocht in Duitsland en Spanje

Na de M-24 in Oekraïne ben ik ook nog naar een auto in Duitsland gaan kijken, in Chemnitz. Zelf heb ik niet het rijbewijs om met een oplegger te rijden, dus mijn opa ging mee als chauffeur. Maar dat exemplaar was best duur, en de onderkant zag er té mooi uit. Met een heel dikke laag tectyl erop, waardoor je niet kon zien wat eronder zat. Die gok wilde ik voor dat bedrag niet nemen en er werd niets aan de prijs gedaan, dus zijn we samen met een lege oplegger teruggereden. 

Uw Garage: Gerrie heeft een onbekende Sovjet-auto: ‘één van in Nederland’

Ook de auto die je hier ziet, vond ik online en stond niet om de hoek: Madrid deze keer. Dus ben ik daarheen gevlogen om de auto te bekijken. Het was de enige auto van dit merk en type die in Spanje ingeschreven stond en ik wist al snel: dit gaat hem worden. Ik wilde er eentje die nog origineel was, waar niets aan veranderd en gemoderniseerd is, dat vind ik het leukst. En deze is dat. De Auto is nieuw geleverd in Hongarije, heeft later in Oekraïne rondgereden en is daar ook al eens gerestaureerd.

De verkoper was een Oekraïner die in Spanje woonde. Hij was – nog voor de oorlog – naar Spanje verhuisd en door veranderingen in zijn werk had hij de auto niet meer nodig. Het was een aardige kerel, hij regelde Spaanse platen waarmee ik naar Nederland kon rijden en bood aan de verzekering voor die reis op zijn naam te zetten. De Spaanse RDW ging aan het werk en ik hoopte de auto een paar dagen later rijdend mee terug te nemen. Na een paar keer een nacht bijgeboekt te hebben in het hotel waar ik verbleef, moest ik toch terug; het was vrijdag en ik moest op maandag weer aan het werk. Uiteindelijk heeft het drie weken geduurd voordat alles geregeld was. Ik ben er weer heen gevlogen om de GAZ naar Nederland te rijden. Echt een heel leuke trip!     

1.900 kilometer naar huis rijden in GAZ Volga M-24

Familie en vrienden vroegen zich natuurlijk af waar ik aan begon en eerlijk gezegd is het ook wel een gok; 1.900 kilometer rijden in een onbekende oude auto. Maar ja, dat idee zat nu eenmaal in mijn hoofd: als ik een auto koop en het kan, wil ik ‘m terug naar huis rijden. Het was een beetje rond de middag dat ik begon te rijden en ik was nog geen uur onderweg toen het begon enorm te regenen. Het water lekte aan alle kanten naar binnen. Dus dan begin je wel te denken: waar ben ik aan begonnen? Maar verder is het prima gegaan. Ik eindigde die dag in het noorden van Spanje, de tweede dag ging ik Bordeaux een flink stuk voorbij en toen had ik de smaak te pakken.

De laatste dag ben ik in één keer naar Noord-Holland gereden, ik was net voor middernacht thuis. Die laatste dag was wel lang. Hij is heel lawaaiig en ik heb onderweg dan ook oordoppen gekocht. Maar verder rijdt hij heel comfortabel, het is net alsof je thuis op de bank zit. Er zit geen stuurbekrachtiging op, maar dat mis je niet. Ook al moet je soms wat kracht zetten om te keren of te draaien: het stuurt voor mij hartstikke fijn. Ik heb in de Lada ook alleen maar zonder stuurbekrachtiging gereden; ik was het gewend. Daarnaast heeft hij wel rembekrachtiging. Ik raakte ook niet echt vermoeid tijdens mijn trip van Spanje hierheen. Ik kan qua acceleratie zeker meekomen en tegen de 100 km/h is een mooie snelheid om aan te houden op de snelweg. En ja, onderweg gingen er al heel wat duimpjes omhoog. In de Pyreneeën werd ik zelfs even achtervolgd en werden er de hele tijd foto’s gemaakt en duimen opgestoken door mensen vanuit een auto en op de ring Parijs gebeurde hetzelfde. Je hebt er echt veel bekijks mee. Het is ook apart, uniek en het heeft karakter. Dat krijg je dus terug door de reacties onderweg – superleuk. 

Zevende GAZ Volga M-24… of GAZ M24, of Volga M 24

Het inschrijven in Nederland was eenvoudig, omdat ik alle Spaanse papieren erbij had. Het grootste probleem was onder welke naam en type de GAZ in het RDW-systeem moest komen. De auto komt uit de GAZ-fabriek en het type is M-24 onder het merk Volga. Ik was de zevende op papier in Nederland die er een liet registreren. Ze staan bijna allemaal onder een net iets andere naam ingeschreven: GAZ M24, Volga M 24, Volga GAZ M 24, het komt allemaal voor. Volgens de RDW is dit een Volga M-24. 

Na ongeveer een jaar is het blok eruit geweest. Er was namelijk een kleine lekkage aan de achterkant bij de krukas. Daar zat een speciaal soort keerring, die is vervangen. En omdat we toch bezig waren, zijn ook de krukaslagers en wat andere dingen vervangen die wat minder werden. De compressie was goed, de bovenkant van het blok kon dus dichtblijven. De carburateur is ook vervangen in een poging de auto beter te laten lopen. Dat is gelukt, de auto start en loopt beter, maar daar is nog wat fijnafstelling nodig. Afgelopen winter ben ik met de onderkant bezig geweest: alles goed schoonmaken en opnieuw in de coating zetten. De achterzijde is nu klaar, de voorkant komt volgende winter. Onderdelen zijn soms universeel, dus makkelijk te vinden. Dingen die toch wel auto-eigen zijn, zijn vaak nog best goed te krijgen. In Duitsland zit een bedrijfje dat handelt in allerlei Oostblok-merken, van motorfietsen tot trucks, en ook in Oekraïne, bij Kiev, zit een bedrijfje dat deze auto’s restaureert. Die hebben onderdelen die ze ook nu nog verkopen. De lekkage bij het raam bleek makkelijk te verhelpen met wat kit. Ik moet nu alleen nog op zoek naar een plek achter het dashboard waar wat vocht binnenkomt. 

Nico bouwde een niet bestaande Volvo 950 Cross Country

De voorbereiding van het spuitwerk van de eerdere restauratie is niet perfect geweest en dat begin je nu te zien. De M-24 ziet er goed uit hoor, maar in de toekomst moet ik toch de afweging gaan maken of ik de auto hier en daar laat bijwerken of een keer helemaal laat spuiten. En als ik dat laatste doe, wordt het misschien wel de donkerblauwe kleur van de eerste auto die ik zag, in Oekraïne. Die staat ‘m wel erg goed. Overspuiten is niet goedkoop, maar wie A zegt…