Stijn Kuster Uw garage 18 feb 2023, 09:00

Leestijd: 2 minuten

Uw Garage: Roest en een dikke 6,6-liter V8, dit is de Pontiac Executive Safari

Anderen zagen een oude, roestige Amerikaan, Egbert-Sjoerd Woltjes-Thöne zag een enorme station met een prachtige neus. Dit is zijn Pontiac Executive Safari!

Het begint met de Dukes of Hazzard. Dát is het. Je kijkt die serie als jochie en wil dan ook zo’n Dodge Charger. Ik zat in die tijd op de mavo en moest kiezen wat ik wilde doen en waar ik stage ging lopen. Via via kwam ik bij een bedrijf uit dat veel in Amerikanen deed. En toen sloeg het virus definitief toe. 

Pontiac Executive Safari met dikke 6,6-liter V8

Ik ben me erin gaan verdiepen, vooral in de techniek. Die kant wilde ik op, niet het plaatwerk. En dan ga je dingen repareren, reviseren. Vrienden zien dat en vinden het tof dat je elke dag in een Amerikaan rijdt en denken: hé, dat kan dus wel. Ja, inderdaad, dat kan. En dat doe ik ook. Je kan ze wel wegzetten en er met mooi weer in rijden, maar het is toch veel mooier om die b-film elke dag te creëren? 

De reacties zijn heel verschillend, soms zijn ze negatief. Mensen vallen dan over de plekken, de roest. Maar dat maakt niet uit, zeg ik dan, hij doet het prima en ik ben zelf ook niet nieuw meer. Je krijgt zelfs als mensen in eerste instantie niet enthousiast zijn wél altijd leuke gesprekken. Het is altijd interessant.

Ditmaal géén Ferrari-replica: de Pontiac Fiero – Peters Proefrit

Bij het tankstation hoor je dan: ‘Oei, dat is leuk, maar daar moet je nog wel iets aan doen.’ En dan leg ik het maar weer eens uit: ‘Nee, dit is ‘m, hij is af.’ Het blijft leuk, die reacties. Je prikkelt iemand. 

 Niet restaureren

De Pontiac verandert wel, hoor. Ik restaureer niet, maar ben wel constant bezig, je maakt ‘m eigen. Een andere uitlaat voor een ander geluid, andere wielen voor een andere look. De motor, de versnellingsbak, ik heb het er allemaal wel eens onder vandaan gehad. Ik maak alles als nieuw en dan gaat het weer jaren mee. Ik repareer liever het oude dan dat ik er iets nieuws in doe. Dan hou je het ook origineel. Ik heb daar inmiddels mijn werk van gemaakt. 

Toen ik de Pontiac voor het eerst zag, was hij in een matige staat, maar ik keek erdoorheen. Ik zag de grootste station die er bestaat. En die neus is zo mooi, zo anders dan de alle andere auto’s! Toen ik ermee naar huis reed, ontplofte de kachelradiateur en toen dacht ik wel even: o shit… Maar ik heb alles grondig nagelopen, alle vloeistoffen zijn vervangen, de remmen zijn nieuw, alles wat niet goed was, heb ik gemaakt. Ik heb de auto daarna helemaal schoongemaakt en gepoetst. Dat turquoise is te gek, ik wilde die kleur echt behouden. Ik ga ‘m niet spuiten, hij moet zo lang mogelijk zo blijven. 

Uw Garage: Barkas 1000 – Genieten van een tweetakt