Veel sportauto voor zo weinig mogelijk geld: Nissan 350Z – Peters Proefrit
De Nissan 350Z moest zoveel mogelijk sportauto leveren voor zo weinig mogelijk geld. In deze nieuwe aflevering van Peters Proefrit blijkt dat bijna twintig jaar na zijn introductie nog alles klopt aan de 350Z.
Met de Nissan 350Z gingen de Japanners terug naar de basis. Hij greep duidelijk terug op het eerste lid van de Z-familie: de 240Z. Zeer populair in de Verenigde Staten en Japan. Hij startte in 1969 de groei van een stamboom met bereikbare sportauto’s. De Z-generaties daarna werden echter wel steeds zwaarder, luxer en duurder. Met als treffend voorbeeld de 300ZX. De voorganger van de 350Z was weliswaar een uitstekende sportauto, maar geenszins betaalbaar en tamelijk complex. De 350Z was wel weer volgens het originele recept van slim gebruikmaken van bestaande componenten en daardoor betaalbaar.
Koopje
In Nederland kwam de Nissan 350Z in 2003 op de markt en een jaar later volgde de open versie. Hij was vlijmscherp geprijsd met 49.000 euro. Dat kon door royaal te putten uit het onderdelenmagazijn van de Renault-Nissan Alliantie. Hij staat op het FM-platform dat ook de basis vormde voor grotere Nissans. Onder de motorkap ook een bekende. Dat is de 3,5-liter V6 uit onder meer de Renault Espace en de Vel Satis. De Nismo-sportafdeling gaf het burgerblok echter wel een sportievere inborst. In eerste instantie kwam er 280 pk uit, maar gedurende zijn levenscyclus werd hij motorisch een aantal keer aangepakt tot hij uiteindelijk 313 pk had. Voorts heeft de 350Z achterwielaandrijving, een handgeschakelde zesbak en een sperdifferentieel.
Rijk
De Nissan 350Z is op de Autovisie redactie altijd op handen gedragen. Hij won ooit glansrijk de Supertest en verbleef een jaar in de duurtestgarage. Een periode waarin hij bleef boeien en nog. De harde sportstoelen heten warm welkom en het alleen in hoogte verstelbare stuur staat toch mooi voor de borst. De V6 is aanwezig in het interieur en laat met een rauwe grom weten voor je aan het werk te gaan. Het is geen sportmotor, maar een koppelbuffel die bovenin goed doorloopt om hem toch door te trekken tot 6600 toeren per minuut. Al was het maar voor die rijke brul. De stevig aanvoelende zesbak wenst een dominante hand om de korte pook door de strakke slots te leiden. Het draagt bij aan de ervaring met een dikke en ietwat zware sportauto op pad te zijn.
Oerdriften
De besturing van de Nissan 350Z versterkt dat idee. Die combineert een aangename tegendruk met veel details, waardoor je hem puur op gevoel in een vloeiende beweging op de ideale lijn plaatst. Hij staat stug op zijn veren, heeft weinig koetsbewegingen en reageert daardoor intuïtief op alle input. Er is geen teleurstellend vroeg onderstuur, want de voortrein heeft goede grip. Dan is er nog het vriendelijk opererende sperdifferentieel dat eerst het binnenste achterwiel even laat doorspinnen om de aandacht van de bestuurder te bemachtigen. Daarna zet de kont een geleidelijke stap zijwaarts om te benadrukken dat hij over de oerdriften van een sportauto beschikt. Bijna twintig jaar na zijn introductie klopt alles nog aan de 350Z. Een krachtig uiterlijk, prima techniek, een uitgebalanceerd weggedrag en een redelijke prijs.
Lees ook:
Ook interessant
-
Je raadt nooit welk merk deze Abarth 124 Spider bouwde
-
De Aston Martin Vantage is nu volwassen, maar niet minder speels
-
Nieuw Frans merk toont plots een van de goedkoopste elektrische auto’s
-
BMW M4 CS vs. Ford Mustang Dark Horse: welke is de beste?
-
Rob bouwde een ultieme sleeper: Nissan Figaro met turbo!
-
De Mini Clubman is zo gek als een deur | Sjoerds Weetjes 425
-
Hardcore sportwagens: Honda S2000 vs. Opel Speedster
-
De BMW M5 Touring is niet voor de poes (en hond)
-
Rijtest alle Lamborghini V12’s: is de nieuwe Revuelto net zo goed?
-
Waarom de Ford Focus CC Pluvius haat | Sjoerds Weetjes 424
-
Hierdoor is de Mini Aceman een verrassend speelse crossover
-
Waarom de Ford Capri de Johan Derksen in ons bovenhaalt